ទ. ១

ព្រះកុមារកស្សបត្ថេរ¹⁾ អ្នកហ្វឹកហាត់ខ្លួនល្អហើយ ប្រព្រឹត្តរៀបរយដោយប្រក្រតី មានចិត្តតាំងមាំ ប្រាថ្នាការតាំងនៅនៃព្រះសទ្ធម្ម ប្រាថ្នាហើយថា ព្រះសាស្តា ទ្រង់ឆ្លាតក្នុងធម៌ និងមិនមែនធម៌ ទ្រង់មានបទ គឺ ព្រះសទ្ធម្មដល់ព្រមហើយ ព្រះអង្គមានហឫទ័យពោរពេញទៅ ដោយព្រះករុណា ឲ្យឧស្សាហៈដោយល្អហើយ ទ្រង់បាន អាស្រ័យហេតុនោះៗ សំដែងធម្មបទណាដ៏ប្រសើរ ដែលជាគ្រឿងចម្រើនបីតិបាមោជ្ជៈ របស់ទេវតា និងមនុស្សទ. ២ ទាំងឡាយ ការពណ៌នាអត្ថនៃធម្មបទនោះដែលនាំតៗ គ្នា មកជាពាក្យដែលល្អិតសុខុម តាំងនៅដោយភាសារបស់ អ្នកកោះក្នុងតម្ពិបណ្ណិ²⁾ រមែងមិនឲ្យសម្រេចការដល់ព្រម នៃប្រយោជន៍ដល់សត្វទាំងឡាយដ៏សេសបាន យ៉ាងណា ការពណ៌នាសេចក្តីនៃធម្មបទនោះ នឹងគប្បីឲ្យសម្រេចនូវ ប្រយោជន៍ដល់មនុស្សលោកទាំងពួងបាន។

ខ្ញុំដែលព្រះថេរៈនោះ អារាធនាដោយគោរពហើយ ទើបនមស្ការព្រះបាទនៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះអង្គទ្រទ្រង់ នូវសិរី ទ្រង់ទតឃើញទីបំផុតលោកបាន ទ្រង់មានឫទ្ធិ៍ ដ៏រុងរឿង កាលមនុស្សលោកត្រូវសេចក្តីងងឹត គឺ មោហៈ គ្របសង្កត់ ទ្រង់ញ៉ាំងប្រទីប គឺ ព្រះសម្មទ្ធឲ្យរុងរឿង ខ្ញុំសូមបូជាព្រះសម្មទ្ធនៃព្រះសម្ពុទ្ធអង្គនោះ និងធ្វើអញ្ជលី ដល់ព្រះសង្ឃនៃព្រះពុទ្ធអង្គនោះ ហើយទើបវៀរភាសាទ. ៣ នោះ និងលំដាប់នៃពាក្យពេជន៍ដែលពិស្តារពេក ហើយ លើកឡើងកាន់ភាសាបែបផែន (ភាសាបាលី) ដែលជាទី រីករាយនៃចិត្ត ហើយពោលអដ្ឋកថានៃធម្មបទនោះដោយ ខ្លឹមសារមិនសេសសល់ដោយភាសាដទៃ ធ្វើបទព្យញ្ជនៈ នៃគាថាទាំងឡាយក្នុងធម្មបទនោះ ដែលនៅមិនទាន់ជាក់ច្បាស់ ឲ្យជាក់ច្បាស់ នាំមកនៅបីតិបាមោជ្ជៈនៃចិត្ត ដែលអាស្រ័យអត្ថ និងធម៌ដល់អ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយ។