km:tipitaka:sut:an:03:sut.an.03.053

ទុតិយទ្វេព្រាហ្មណសូត្រ ទី២

សង្ខេប

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

an 03.053 បាលី cs-km: sut.an.03.053 អដ្ឋកថា: sut.an.03.053_att PTS: ?

ទុតិយទ្វេព្រាហ្មណសូត្រ ទី២

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)

(២. ទុតិយទ្វេព្រាហ្មណសុត្តំ)

[៥៤] គ្រា​នោះឯង ព្រាហ្មណ៍ ២​នាក់​ ជរា មាន​វ័យ​ចំរើន​ហើយ ចាស់​កន្លង​វ័យ ចូល​ដល់​បច្ឆិម​វ័យ តាំង​ពី​កើត​មក​បាន​ ១២០ ឆ្នាំ​ហើយ ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​មាន​ព្រះភាគ លុះ​ចូល​ទៅ​ដល់​ហើយ ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះមាន​ព្រះ​ភាគ​ ហើយអង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សម​គួរ។ លុះ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំង​នោះ អង្គុយក្នុង​ទី​សម​គួរ​ហើយ បាន​ក្រាប​បង្គំ​ទូល​ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ដូច្នេះថា បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន យើង​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ជរា មានវ័យ​ចំរើន​ហើយ ចាស់​កន្លង​វ័យ​ហើយ ​ចូល​ដល់​បច្ឆិម​វ័យ​ តាំង​ពីកើត​មក​បាន ១២០​ឆ្នាំ​ហើយ តែយើង​ទាំង​នោះ ​មិន​បាន​ធ្វើ​សេចក្ដី​ល្អ មិន​បាន​ធ្វើ​កុសល មិន​បាន​ធ្វើទី​ពឹង ​ការ​ពារ​ភ័យ​សោះ សូម​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន ទូន្មាន​យើង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ សូម​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន ប្រៀន​ប្រដៅ​យើង​ខ្ញុំ​ព្រះ​អង្គ ដើម្បី​ជាប្រយោជន៍ ដើម្បី​សេចក្ដី​សុខ ដល់​យើង​ខ្ញុំ​ព្រះ​អង្គ ​អស់កាល​ដ៏​យូរ។ ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា អើ​អ្នក​ទាំង​ឡាយ​ ជា​ព្រាហ្មណ៍​ជរា មាន​វ័យ​ចំរើន​ហើយ ចាស់ កន្លង​វ័យ ចូល​ដល់​បច្ឆិម​វ័យ តាំង​ពី​កើត​មក បាន​ ១២០ ឆ្នាំ​ហើយ តែ​ថា ​អ្នក​ទាំង​នោះ មិន​បាន​ធ្វើ​សេចក្ដី​ល្អ មិន​បានធ្វើ​កុសល មិន​បាន​ធ្វើ​ទី​ពឹង​ ការ​ពារ​ភ័យ​សោះ ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ សត្វ​លោក​នេះ ក្ដៅ​ក្រហាយ​ព្រោះ​ជរា ព្យាធិ មរណៈ ម្នាលព្រាហ្មណ៍​ទាំង​ឡាយ កាល​បើ​សត្វ​លោកក្ដៅ​ក្រហាយ ព្រោះ​ជរា ​ព្យាធិ មរណៈ​ យ៉ាងនេះហើយ សេចក្ដី​សង្រួម​ដោយ​កាយ សេចក្ដី​សង្រួម​ដោយវាចា សេចក្ដី​សង្រួម​ដោយ​ចិត្ត​ណា តាំង​ពី​ឥឡូវ​នេះទៅ​ បុណ្យ ​(ដែលកើត​អំពី​សេចក្ដី​សង្រួម) នោះ​ ជាទី​ជ្រក​កោន​ផង ជាទី​ពួន​ផង ជាទី​ពឹង​ផង ជាទី​រឭក​ផង ជាទី​សង្ឃឹម​ផង របស់​បុគ្គល​ដែល​ទៅកាន់​បរលោក​នោះ។

កាល​បើផ្ទះ ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ ជន​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ តែង​ជញ្ជូនភាជន៍ណា ចេញ​ផុត ​(អំពី​ផ្ទះ) ឬ​ទ្រព្យ​ណា ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ (​ដែល​គេ​ជញ្ជូន​ចេញ​ហើយ​) ភ្លើង​ឆេះ​មិន​បាន ទ្រព្យនោះ រមែង​បាន​ជា​ប្រយោជន៍​របស់​គេ យ៉ាង​ណា សត្វ​លោក ដែល​ត្រូវ​ភ្លើង ​គឺជរា​ និង​មរណៈ​ ឆាប​ឆេះ គួរ​ប្រញាប់​ជញ្ជូន​ចេញ​ឲ្យ​ផុត (អំពី​ផ្ទះ​ គឺរាង​កាយ) ដោយ​ការ​ឲ្យ​ទាន (​ព្រោះថា) ទាន​ដែល​គេ​ឲ្យ​ហើយ ឈ្មោះ​ថា បាន​ជញ្ជូនដោយ​ល្អ​ ក៏​យ៉ាង​នោះ​ដែរ។ ការសង្រួម​ដោយកាយ វាចា ចិត្តណា ពី​ឥ​ឡូវ​នេះទៅ បុណ្យ​ (​ដែល​កើត​មក​អំពី​ការសង្រួម​) នោះ រមែងកើ​តសុខ ​ដល់​បុគ្គល​ដែល​ទៅ​កាន់​បរលោក​ហើយ​នោះ ហេតុ​នោះ កាល​បើ​បុគ្គល​រស់​នៅ គួរ​តែ​ធ្វើ​បុណ្យ។

 

លេខយោង

km/tipitaka/sut/an/03/sut.an.03.053.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/04/02 02:18 និពន្ឋដោយ Johann