km:tipitaka:sut:an:03:sut.an.03.054

អញ្ញតរព្រាហ្មណសូត្រ ទី៣

សង្ខេប

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

an 03.054 បាលី cs-km: sut.an.03.054 អដ្ឋកថា: sut.an.03.054_att PTS: ?

អញ្ញតរព្រាហ្មណសូត្រ ទី៣

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)

(៣. អញ្ញតរព្រាហ្មណសុត្តំ)

[៥៥] គ្រា​នោះ​ឯង មាន​ព្រាហ្មណ៍​ម្នាក់ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មានព្រះ​ភាគ លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ ក៏​ពោល​ពាក្យ​រាក់​ទាក់​ ជាមួយនឹងព្រះ​ដ៏​មាន​​ព្រះ​ភាគ។ ​បេ​។ លុះ​ព្រាហ្មណ៍​នោះ អង្គុយ​ក្នុង​ទី​សម​គួរហើយ ក៏​ក្រាប​បង្គំ​ទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ដូច្នេះថា បពិត្រ​ព្រះ​គោតមដ៏​ចំរើន ព្រះ​អង្គ​តែង​សំដែង​ថា ធម៌​ដែល​បុគ្គល​ឃើញ​ច្បាស់ ដោយខ្លួន​ឯង ធម៌​ដែល​បុគ្គល​ឃើញ​ច្បាស់​ ដោយ​ខ្លួន​ឯង។ បពិត្រព្រះគោតម​ដ៏​ចំរើន ធម៌​ដែល​បុគ្គល​ឃើញ​ច្បាស់​ ដោយ​ខ្លួនឯង ឲ្យនូវ​ផល មិន​រង់​ចាំកាល គួរ​ហៅ​បុគ្គល​ដទៃ ​ឲ្យ​ចូល​មក​មើល​បាន គួរ​បង្អោន​ចូលមក​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត ​របស់​ខ្លួន​បាន ដែល​ពួក​អ្នក​ប្រាជ្ញ ​គប្បី​ឃើញ ចំពោះ​ខ្លួន តើ​ដោយ​ហេតុ​ដូច​ម្ដេច។ ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ម្នាលព្រាហ្មណ៍ បុគ្គល​ត្រេក​អរ ដែល​រាគៈ​គ្រប​សង្កត់ មាន​ចិត្ត​ប្រកាន់មាំ តែង​គិត​ដើម្បី​បៀត​បៀន​ខ្លួន​ឯង​ខ្លះ គិត​ដើម្បី​បៀត​បៀន​អ្នក​ដទៃ​ខ្លះ គិត​ដើម្បី​​បៀតបៀន​ខ្លួន​ឯង​ និង​អ្នក​ដទៃ​ខ្លះ​ ក៏​រមែង​រង​ទុក្ខ​ ទោមនស្ស ​ដែលប្រព្រឹត្ត​ទៅក្នុង​ចិត្ត។ កាល​បើ​លះ​បង់​រាគៈ​ហើយ​ បុគ្គល​រមែង​មិន​គិត​ដើម្បីបៀត​បៀន​ខ្លួន​ឯង​ផង មិន​គិត​ដើម្បី​បៀត​បៀន​អ្នក​ដទៃ​ផង មិន​គិត​ដើម្បីបៀ​ត​បៀន​ខ្លួន​ឯង នឹង​អ្នក​ដទៃ​ផង រមែង​មិនរង​ទុក្ខ ទោមនស្ស ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ក្នុង​ចិត្ត។ ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍ យ៉ាង​នេះ​ឯង​ហើយ ​ឈ្មោះ​ថា​ធម៌​ដែល​បុគ្គល​ឃើញ​ច្បាស់​ ដោយ​ខ្លួន​ឯង ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ បុគ្គល​ប្រទូស្ត ដែលទោសៈ​គ្រប​សង្កត់ មាន​ចិត្ត​ប្រកាន់​មាំ តែង​គិត​ ដើម្បី​បៀត​បៀន​ខ្លួនឯង​ខ្លះ គិត​ដើម្បី​បៀតបៀន​អ្នក​ដទៃ​ខ្លះ គិត​ដើម្បី​បៀត​បៀន​ខ្លួន​ឯង ​និង​អ្នក​ដទៃ​ខ្លះ ក៏​រមែង​ទទួល​ទុក្ខ​ទោមនស្ស​ ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅក្នុង​ចិត្ត។ កាល​បើ​លះទោសៈបាន​ហើយ បុគ្គល​តែង​មិន​គិត ដើម្បី​បៀតបៀន​ខ្លួន​ឯង​ផង មិន​គិតដើម្បី​បៀតបៀន​អ្នក​ដទៃ​ផង មិន​គិត​ ដើម្បី​បៀត​បៀន​ខ្លួន​ឯង និងអ្នកដទៃ​ផង រមែង​មិន​ទទួលទុក្ខ ទោមនស្ស ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅក្នុងចិត្ត។ ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ យ៉ាង​នេះហើយ ​ឈ្មោះថា ធម៌​ដែល​បុគ្គល​ឃើញ​ច្បាស់​ ដោយខ្លួន​ឯង ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍ បុគ្គល​វង្វេង ​ដែល​មោហៈគ្រប​សង្កត់ មាន​ចិត្ត​ប្រកាន់​មាំ តែង​គិត​ដើម្បី​បៀតបៀន​ខ្លួន​ឯង​ខ្លះ គិត​ដើម្បី​បៀតបៀន​អ្នក​ដទៃ​ខ្លះ គិត​ដើម្បី​បៀត​បៀន​ខ្លួន​ឯង ​និង​អ្នក​ដទៃ​ខ្លះ ក៏​រមែង​ទទួល​ទុក្ខ​ទោមនស្ស​ ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅក្នុង​ចិត្ត។ កាល​បើ​លះមោហៈ​ហើយ បុគ្គល​មិន​គិត ​ដើម្បី​បៀត​បៀន​ខ្លួន​ឯង​ផង មិនគិត​ដើម្បី​បៀតបៀន​អ្នក​ដទៃ​ផង​ មិន​គិត​ដើម្បី​បៀត​បៀន​ខ្លួន​ឯង​ និង​អ្នក​ដ​ទៃ​ផង រមែង​មិនទទួល​ទុក្ខ​ទោមនស្ស ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ក្នុងចិត្ត។ ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍ យ៉ាងនេះ​ហើយ ឈ្មោះ​ថា​ ធម៌​ដែល​បុគ្គល​ឃើញ​ច្បាស់ ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ឲ្យ​នូវ​ផល មិន​រង់ចាំកាល គួរ​ហៅ​បុគ្គល​ដទៃ ​ឲ្យ​ចូល​មក​មើល​បាន គួរ​បង្អោន​ចូលមក​ទុក​ ក្នុង​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​បាន ដែល​វិញ្ញូជន​ គប្បី​ដឹង​ច្បាស់ ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង។ បពិត្រ​ព្រះគោតម​ដ៏​ចំរើន ភ្លឺ​ច្បាស់​ណាស់។ បេ។ សូម​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន ចាំទុក​នូវ​ខ្ញុំ​ព្រះ​អង្គ ​ថា​ជាឧបាសក អ្នក​ដល់​នូវ​សរណគមន៍ ស្មើដោយ​ជីវិត តាំង​អំពី​ថ្ងៃ​នេះ ​ជា​ដើម​ទៅ។

 

លេខយោង

km/tipitaka/sut/an/03/sut.an.03.054.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/04/02 02:18 និពន្ឋដោយ Johann