ភរណ្ឌុកាលាមសូត្រ ទី៤
សង្ខេប
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
an 03.127 បាលី cs-km: sut.an.03.127 អដ្ឋកថា: sut.an.03.127_att PTS: ?
ភរណ្ឌុកាលាមសូត្រ ទី៤
?
បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ
ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ
ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ
អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)
(៤. ភរណ្ឌុកាលាមសុត្តំ)
[១២៨] សម័យមួយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ស្ដេចទៅកាន់ចារិកក្នុងកោសលជនបទ ក៏ស្ដេចទៅដល់ក្រុងកបិលព័ស្តុ។ មហានាមសក្យរាជ បានជ្រាបថា ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ស្ដេចមកដល់ក្រុងកបិលព័ស្តុហើយ។ លំដាប់នោះ មហានាមសក្យរាជ សេ្ដចចូលទៅគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ហើយ ថ្វាយបង្គំព្រះមានព្រះភាគ រួចប្រថាប់ក្នុងទីសមគួរ។ លុះមហានាមសក្យរាជ ប្រថាប់ក្នុងទីសមគួរហើយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់ដូច្នេះថា បពិត្រមហានាម សូមទ្រង់ស្ដេចទៅពិនិត្យមើលលំនៅ ក្នុងក្រុងកបិលព័ស្តុ ដែលជាទីគួរតថាគតនៅ អស់មួយយប់ ក្នុងថ្ងៃនេះ។ មហានាមសក្យរាជ ទទួលព្រះតម្រាស់ព្រះដ៏មានព្រះភាគថា ព្រះករុណា ព្រះអង្គ ហើយស្ដេចយាងក្រឡឹងមើលក្រុងកបិលព័ស្តុទាំងមូល ក៏មិនបានឃើញលំនៅ ក្នុងក្រុងកបិលព័ស្តុ ដែលជាទីគួរព្រះដ៏មានព្រះភាគ គង់នៅអស់មួយយប់បាន។ វេលានោះ មហានាមសក្យរាជ ទ្រង់ស្ដេចត្រឡប់ចូលមកគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគវិញ លុះចូលមកដល់ហើយបានក្រាបបង្គំទូលព្រះដ៏មានព្រះភាគ ដូច្នេះថា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន លំនៅក្នុងក្រុងកបិលព័ស្តុ ដែលជាទីគួរព្រះអង្គគង់នៅ អស់មួយយប់ ក្នុងថ្ងៃនេះ មិនមានទេ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន តាបសឈ្មោះ ភរណ្ឌុកាលាមៈនេះ ជាសព្រហ្មចារីបុគ្គលជាន់ចាស់ របស់ព្រះអង្គ សូមព្រះអង្គ គង់នៅក្នុងអាស្រម របស់តាបសនោះ អស់មួយយប់ ក្នុងថ្ងៃនេះចុះ។ ព្រះសម្ពុទ្ធត្រាស់ថា បពិត្រមហានាម សូមទ្រង់ស្ដេចទៅឲ្យក្រាលកម្រាលចុះ។ មហានាមសក្យរាជ បានទទួលព្រះតម្រាស់ព្រះដ៏មានព្រះភាគថា ព្រះករុណា ព្រះអង្គ ហើយស្ដេចចូលទៅឯអាស្រមរបស់ភរណ្ឌុកាលាមតាបស លុះស្ដេចចូលទៅដល់ហើយ ក៏ឲ្យក្រាលកម្រាល លើគ្រែតូច ដ៏សមគួរ ហើយឲ្យដំកល់ទឹកទុក ដើម្បីលាងព្រះបាទ រួចស្ដេចត្រឡប់ចូលមកគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគវិញ លុះចូលមកដល់ហើយ បានក្រាបបង្គំទូលព្រះដ៏មានព្រះភាគដូច្នេះថា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កម្រាលក្រាលហើយ ទឹកសម្រាប់លាងព្រះបាទ ដំកល់ទុកហើយ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន សូមព្រះអង្គ ទ្រង់ជ្រាបនូវកាលដ៏គួរនឹងស្ដេច ក្នុងកាលឥឡូវនេះចុះ។ គ្រានោះឯង ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ស្ដេចចូលទៅឯអាស្រម របស់ភរណ្ឌុកាលាមតាបស លុះស្ដេចចូលទៅដល់ហើយ ក៏គង់លើអាសនៈ ដែលគេក្រាលបម្រុងទុក លុះព្រះដ៏មានព្រះភាគ គង់ហើយ ក៏លាងជូតព្រះបាទទាំងគូ។ លំដាប់នោះ មហានាមសក្យរាជ ទ្រង់មានព្រះរាជតម្រិះ ដូច្នេះថា ថ្ងៃនេះ ជាកាលមិនគួរនឹងចូលទៅគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគទេ ព្រោះព្រះដ៏មានព្រះភាគ កំពុងនឿយព្រះកាយ ឥឡូវអាត្មាអញ ចាំចូលទៅគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ក្នុងថ្ងៃស្អែកវិញចុះ មហានាមសក្យរាជ ក៏ថ្វាយបង្គំលាព្រះដ៏មានព្រះភាគ ធ្វើប្រទក្សិណ ហើយស្ដេចចេញទៅ។ លំដាប់នោះ មហានាមសក្យរាជ លុះកន្លងរាត្រីនោះទៅ ក៏ស្ដេចចូលទៅគាល់ព្រះដ៏មានព្រះភាគ លុះស្ដេចចូលទៅដល់ហើយ ក៏ថ្វាយបង្គំព្រះដ៏មានព្រះភាគ រួចប្រថាប់ក្នុងទីសមគួរ។ លុះមហានាមសក្យរាជ ប្រថាប់ក្នុងទីសមគួរហើយ ទើបព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់ដូច្នេះថា បពិត្រមហានាម សាស្ដា ៣ ពួកនេះ រមែងមានប្រាកដក្នុងលោក។ សាស្ដា៣ពួក ដូចម្ដេចខ្លះ។ បពិត្រមហានាម សាស្ដាពួកខ្លះ ក្នុងលោកនេះ បញ្ញត្តការកន្លងនូវកាម គឺបឋមជ្ឈាន មិនបញ្ញត្តការកន្លងនូវរូប គឺអរូបាវចរសមាបត្តិ មិនបញ្ញត្តការកន្លងនូវវេទនា គឺនិព្វាន។ បពិត្រមហានាម មួយទៀត សាស្ដាពួកខ្លះ ក្នុងលោកនេះ បញ្ញត្តការកន្លងនូវកាមផង បញ្ញត្តការកន្លងនូវរូបផង តែមិនបញ្ញត្តការកន្លងនូវវេទនា។ បពិត្រមហានាម មួយវិញទៀត សាស្ដាពួកខ្លះ ក្នុងលោកនេះ បញ្ញត្តការកន្លង នូវកាមផង បញ្ញត្តការកន្លងនូវរូបផង បញ្ញត្តការកន្លង នូវវេទនាផង។ បពិត្រមហានាម សាស្ដា៣ ពួកនេះឯង រមែងមានប្រាកដក្នុងលោក។ បពិត្រមហានាម ចុះសាស្ដា ៣ ពួកនេះ មានសេចក្ដីយល់ដូចគ្នា ឬមានសេចក្ដីយល់ផ្សេងគ្នា។ កាលព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់សួរយ៉ាងនេះ ភរណ្ឌុកាលាមតាបស បានបង្គាប់មហានាមសក្យរាជ ដូច្នេះថា បពិត្រមហានាម សូមមហាពិត្រមានព្រះរាជឱង្ការថា មានសេចក្ដីយល់ដូចគ្នា។ កាលភរណ្ឌុកាលាមតាបស និយាយយ៉ាងនេះ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់នឹងមហានាមសក្យរាជ ដូច្នេះថា បពិត្រមហានាម សូមទ្រង់មានព្រះរាជឱង្ការថា មានសេចក្ដីយល់ផ្សេងគ្នា ដូច្នេះវិញ។ ភរណ្ឌុកាលាមតាបស បានបង្គាប់មហានាមសក្យរាជ អស់២ដងថា បពិត្រមហានាម សូមមហាបពិត្រ មានព្រះរាជឱង្ការថា មានសេចក្ដីយល់ដូចគ្នា។ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់នឹងមហានាមសក្យរាជ អស់២ ដងទៀតថា បពិត្រមហានាម សូមទ្រង់មានព្រះរាជឱង្ការថា មានសេចក្ដីយល់ផ្សេងគ្នា ដូច្នេះវិញ។ ភរណ្ឌុកាលាមតាបស បានបង្គាប់មហានាមសក្យរាជ អស់ ៣ដងថា បពិត្រមហានាម សូមមហាបពិត្រ មានព្រះរាជឱង្ការថា មានសេចក្ដីយល់ដូចគ្នា។ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ បានត្រាស់នឹងមហានាមសក្យរាជ អស់៣ ដងទៀតថា បពិត្រមហានាម សូមទ្រង់មានព្រះរាជឱង្ការថា មានសេចក្ដីយល់ផ្សេងគ្នា ដូច្នេះវិញ។ លំដាប់នោះ ភរណ្ឌុកាលាម តាបស មានសេចក្ដីត្រិះរិះ ដូច្នេះថា មិនសមបើព្រះសមណគោតម មិនជ្រះថ្លានឹងអញ អស់ ៣ដង ក្នុងទីចំពោះព្រះភក្រ្តមហានាមសក្យរាជ ដែលមានសក្ដិធំសោះ បើដូច្នោះ អញគួរដើរចេញ អំពីក្រុងកបិលព័ស្ដុ។ លំដាប់នោះ ភរណ្ឌុកាលាមតាបស ក៏ចេញអំពីកបិលព័ស្តុ គឺចេញទៅតែម្ដង មិនបានត្រឡប់មកក្រោយវិញឡើយ។
លេខយោង
Page Tools
