តិបិដក (មូល) » សុត្តបិដក » អង្គុត្តរនិកាយ » ចតុក្កនិបាត » បណ្ណាសកាសង្គហិតវគ្គ ទី៥ » កម្មវគ្គ ទី៤ (២៤) »
ការសេពគប់នឹងសប្បុរស នោះប្រាកដនាំឲ្យបានអានិសង្ស៤ប្រការ។
an 04.242 បាលី cs-km: sut.an.04.242 អដ្ឋកថា: sut.an.04.242_att PTS: ?
សប្បុរិសានិសំសសូត្រ ទី១១
?
បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ
ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ
ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ
អានដោយ ឧបាសិកា វិឡា
(១១. សប្បុរិសានិសំសសុត្តំ)
[៩២] ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អានិសង្ស ៤ប្រការ កើតប្រាកដឡើងបាន ព្រោះអាស្រ័យសប្បុរស។ អានិសង្ស ៤ប្រការ តើដូចម្ដេចខ្លះ។ បុគ្គល (អាស្រ័យសប្បុរស) រមែងចំរើនដោយសីលដ៏ប្រសើរ រមែងចំរើនដោយសមាធិដ៏ប្រសើរ រមែងចំរើនដោយបញ្ញាដ៏ប្រសើរ រមែងចំរើនដោយវិមុត្តិដ៏ប្រសើរ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អានិសង្ស ៤ប្រការនេះ កើតឡើងប្រាកដបាន ព្រោះអាស្រ័យសប្បុរស។
ចប់ កម្មវគ្គ ទី៤។
ឧទ្ទាននៃកម្មវគ្គនោះ គឺ
និយាយអំពីកម្ម ៤យ៉ាង ដោយសង្ខេប និងពិស្ដារ អំពីរឿងសោណកាយនមាណព ពោលថា ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់បញ្ញត្តកម្មទាំងពួង ថាជាអកិរិយវាទ អំពីកម្ម ទាំងខ្មៅទាំងស ចែកជាសិក្ខាបទ អំពីកម្មមិនខ្មៅមិនស បានដល់អរិយមគ្គ អំពីកម្មមិន ខ្មៅមិនស បានដល់ពោជ្ឈង្គ អំពីកម្មប្រកបដោយទោស ៤យ៉ាង អំពីកម្មមិនមានទោស ៤យ៉ាង អំពីសមណៈ ៤ពួក អំពីអានិសង្សអាស្រ័យសប្បុរស ៤យ៉ាង។