[៤៦] សម័យមួយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ កាលគង់នៅ​ឃោសិតារាម ទៀបក្រុង​កោសម្ពី។ សម័យនោះឯង ព្រះអនុរុទ្ធ​ដ៏មានអាយុ ចូលទៅកាន់​ទីនៅ ក្នុងវេលាថ្ងៃ សម្ងំ​នៅ។ គ្រានោះ ពួក​ទេវតា​ឈ្មោះ​មនាបកាយិកា ជាច្រើនអង្គ នាំគ្នាចូលទៅ​រកព្រះអនុរុទ្ធ លុះ​ចូល​ទៅដល់ ថ្វាយបង្គំ​ព្រះអនុរុទ្ធ ហើយឋិតនៅ​ក្នុងទីសមគួរ។ លុះ​ទេវតា​ទាំងនោះ ឋិតនៅ​ក្នុងទី​សមគួរហើយ ក៏ពោលទៅ​នឹងព្រះអនុរុទ្ធ​ដ៏មានអាយុ ដូច្នេះ​ថា បពិត្រ​ព្រះ​អនុរុទ្ធ​ដ៏ចំរើន យើងខ្ញុំ​ជាពួកទេវតា ឈ្មោះ​មនាបកាយិកា ធ្វើឥស្សរិយភាព ញុំាង​អំណាច​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ ក្នុងហេតុ​ទាំង ៣ បពិត្រ​ព្រះអនុរុទ្ធ​ដ៏ចំរើន យើងខ្ញុំ​ប្រាថ្នានូវ​វណ្ណៈ​បែប​ណា ក៏បាននូវ​វណ្ណៈ​បែបនោះ​មួយរំពេច ១ ប្រាថ្នានូវ​សំឡេង​បែបណា ក៏បាន​នូវសំឡេង បែបនោះ​មួយរំពេច ១ ប្រាថ្នានូវសុខ​បែបណា ក៏បាន​នូវសុខ​បែបនោះ​មួយរំពេច ១ បពិត្រ​ព្រះអនុរុទ្ធដ៏ចំរើន យើងខ្ញុំ​ជាពួកទេវតា ឈ្មោះ​មនាបកាយិកា ធ្វើនូវ​ឥស្សរិយភាព ញុំាង​អំណាច​ឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ ក្នុងហេតុ​ទាំង ៣នេះ។ លំដាប់នោះ ព្រះអនុរុទ្ធ​ដ៏មានអាយុ មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះថា ធ្វើដូចម្ដេច​ហ្ន៎ នឹងបាន​ទេវតា​ទាំងនេះ ទៅជាខៀវ​ទាំងអស់ គឺ​មាន​សម្បុរ ក៏ខៀវ មានសំពត់ ក៏ខៀវ មានគ្រឿង​អលង្ការ ក៏ខៀវ។ វេលានោះ ទេវតា​ទាំងនោះ បាន​ដឹងចិត្ត​នៃព្រះអនុរុទ្ធ​ដ៏មានអាយុ ហើយក៏ទៅ​ជាខៀវ​ទាំងអស់ គឺ​មានសម្បុរ ក៏ខៀវ មានសំពត់ ក៏ខៀវ មានគ្រឿងអលង្ការ ក៏ខៀវ។ លំដាប់នោះ ព្រះអនុរុទ្ធដ៏មានអាយុ មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះដូច្នេះថា ធ្វើដូចម្ដេចហ្ន៎ នឹងបាន​ទេវតាទាំងនេះ ទៅជាលឿង​ទាំង​អស់។បេ។ ទៅជា​ក្រហម​ទាំងអស់ ទៅជាស​ទាំងអស់ គឺ​មានសម្បុរ ក៏ស មានសំពត់ ក៏ស មាន​គ្រឿងអលង្ការ ក៏ស។ វេលានោះ ទេវតាទាំងនោះ បានដឹងចិត្ត​នៃព្រះអនុរុទ្ធ​ដ៏មានអាយុ​ហើយ ក៏ទៅជាសទាំងអស់ គឺ​មានសម្បុរ ក៏ស មានសំពត់ ក៏ស មាន​គ្រឿង​អលង្ការ ក៏ស។ លំដាប់នោះ ទេវតាទាំង​នោះ ១ អង្គច្រៀង ១ អង្គរាំ ១ អង្គទះដៃ។ ប្រៀប​ដូចតូរ្យតន្ត្រី​ប្រកបដោយអង្គ ៥ ដែល​បុគ្គលអ្នក​ឈ្លាសវៃ បាន​សិក្សា​ស្ទាត់​ ប្រគំ​ដោយ​ប្រពៃ ដេញដំ​ដោយប្រពៃ មានសំឡេង​ពីរោះផង គួរត្រេកអរ​ផង គួរប្រាថ្នា​ផង គួរ​ស្រឡាញ់​ផង គួររីករាយផង យ៉ាងណាមិញ សំឡេង​នៃគ្រឿងអលង្ការ របស់​ពួកទេវតា​ទាំងនោះ ពីរោះផង គួរត្រេកអរផង គួរប្រាថ្នាផង គួរស្រឡាញ់ផង គួររីករាយផង ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ។ គ្រានោះ ព្រះអនុរុទ្ធដ៏មានអាយុ ដាក់ចុះនូវ​ឥន្រ្ទិយ​ទាំងឡាយ គឺ​ធ្វើ​ព្រងើយ។ លំដាប់នោះ ទេវតា​ទាំងនោះដឹងថា ព្រះអនុរុទ្ធ​ជាម្ចាស់ មិនត្រេកអរ​ ហើយ​បាត់​ក្នុងទី​នោះទៅ។ គ្រានោះ ព្រះអនុរុទ្ធដ៏មានអាយុ ចេញចាក​ទី​សម្ងំ នៅ​ក្នុង​សាយណ្ហសម័យ ហើយចូលទៅគាល់​ព្រះដ៏មានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ ថ្វាយបង្គំ​ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ហើយអង្គុយ​ក្នុងទីសមគួរ។ លុះ​ព្រះអនុរុទ្ធដ៏​មានអាយុ អង្គុយ​ក្នុងទី​សមគួរហើយ ក៏ក្រាបបង្គំ​ទូល​ព្រះដ៏មានព្រះភាគ​ដូច្នេះ​ថា បពិត្រ​ព្រះអង្គដ៏ចំរើន ក្នុង​ទី​ឯណោះ ខ្ញុំព្រះអង្គ​ចូលទៅកាន់​ទីនៅ ក្នុងវេលាថ្ងៃ ហើយ​សម្ងំនៅ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏ចំរើន លំដាប់នោះ ពួកទេវតា ឈ្មោះ​មនាបកាយិកា ជាច្រើនអង្គ ចូលទៅរក​ខ្ញុំព្រះអង្គ លុះ​ចូល​ទៅដល់ ថ្វាយបង្គំ​ខ្ញុំព្រះអង្គ ហើយ​ឋិតនៅ​ក្នុង​ទីសមគួរ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គដ៏ចំរើន លុះ​ទេវតាទាំងនោះ ឋិតនៅក្នុង​ទីសមគួរ​ហើយ ក៏ពោលទៅ​នឹង​ខ្ញុំព្រះអង្គ​ដូច្នេះថា បពិត្រ​ព្រះអនុរុទ្ធដ៏ចំរើន យើងខ្ញុំ​ជាពួក​ទេវតា ឈ្មោះ​មនាបកាយិកា ធ្វើនូវ​ឥស្សរិយភាព ញុំាង​អំណាចឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ ក្នុង​ហេតុ ៣យ៉ាង បពិត្រ​​ព្រះអនុរុទ្ធ​ដ៏ចំរើន យើងខ្ញុំ​ប្រាថ្នានូវ​វណ្ណៈ​បែបណា ក៏បាន​នូវវណ្ណៈ​បែបនោះ មួយរំពេច ១ ប្រាថ្នា​នូវ​សំឡេង​បែបណា ក៏បាននូវ​សំឡេង​បែបនោះ​មួយរំពេច ១ ប្រាថ្នា​នូវសុខ​បែបណា ក៏បាន​នូវ​សុខ​បែបនោះមួយរំពេច ១ បពិត្រព្រះអនុរុទ្ធ​ដ៏ចំរើន យើងខ្ញុំជា​ពួកទេវតា ឈ្មោះ​មនាបកាយិកា ធ្វើនូវ​ឥស្សរិយភាព ញុំាង​អំណាច​ឲ្យប្រព្រឹត្ត​ទៅ ក្នុងហេតុ​ទាំង ៣នេះ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គដ៏ចំរើន ខ្ញុំព្រះអង្គ​មានសេចក្ដី​ត្រិះរិះ​ដូច្នេះ​ថា ធ្វើដូចម្ដេច​ហ្ន៎ នឹង​បានទេវតា​ទាំងនេះ ទៅជា​ខៀវទាំងអស់ គឺ​មានសម្បុរ ក៏ខៀវ មាន​សំពត់ ក៏ខៀវ មានគ្រឿង​អលង្ការ ក៏ខៀវ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គដ៏ចំរើន វេលានោះ ទេវតា​ទាំងនោះ បាន​ដឹងចិត្ត​ខ្ញុំព្រះអង្គ​ហើយ ក៏ទៅជា​ខៀវ​ទាំងអស់ គឺ​មានសម្បុរ ក៏ខៀវ មាន​សំពត់ ក៏ខៀវ មាន​គ្រឿងអលង្ការ ក៏ខៀវ បពិត្រ​ព្រះអង្គដ៏ចំរើន ខ្ញុំព្រះអង្គ​មានសេចក្ដី​ត្រិះរិះ​ដូច្នេះថា ធ្វើដូច​ម្ដេចហ្ន៎ នឹង​បានទេវតា​ទាំងនេះ ទៅជា​លឿង​ទាំងអស់។បេ។ ទៅជា​ក្រហម​ទាំងអស់។បេ។ ទៅជា​សទាំងអស់ គឺ​មានសម្បុរ ក៏ស មានសំពត់ ក៏ស មានគ្រឿងអលង្ការ ក៏ស។ បពិត្រ​ព្រះអង្គដ៏ចំរើន លុះទេវតា​ទាំងនោះ បានដឹងចិត្ត​ខ្ញុំព្រះអង្គ​ហើយ ក៏ទៅជាស​ទាំងអស់ គឺ​មានសម្បុរ ក៏ស មានសំពត់ ក៏ស មានគ្រឿង​អលង្ការ ក៏ស។ បពិត្រ​ព្រះអង្គដ៏ចំរើន វេលានោះ ទេវតាទាំងនោះ ១ អង្គច្រៀង ១ អង្គរាំ ១ អង្គទះដៃ។ ប្រៀបដូច​តូរ្យតន្ត្រី ប្រកបដោយអង្គ​៥ ដែល​គេរៀប​ចំល្អហើយ បុគ្គល​ឈ្លាសវៃ បាន​ប្រគំ​ដោយ​ប្រពៃ បានដេញដំ​ដោយប្រពៃ មានសំឡេង​ពីរោះផង គួរត្រេកអរ​ផង គួរ​ប្រាថ្នា​ផង គួរ​ស្រឡាញ់​ផង គួរ​រីករាយផង យ៉ាងណាមិញ សំឡេង​គ្រឿងអលង្ការ របស់​ពួកទេវតា​ទាំងនោះ ក៏ពីរោះផង គួរត្រេកអរផង គួរប្រាថ្នាផង គួរស្រឡាញ់ផង គួររីករាយផង ក៏យ៉ាងនោះដែរ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គដ៏ចំរើន ឯខ្ញុំព្រះអង្គ ក៏​ដាក់ចុះ​នូវ​ឥន្រ្ទិយ​ទាំងឡាយ គឺ​ធ្វើព្រងើយ។ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន វេលានោះ ទេវតាទាំងនោះ គិតគ្នាថា ព្រះអនុរុទ្ធ​ជាម្ចាស់ មិនត្រេកអរ​ហើយ ក៏បាត់​ក្នុងទីនោះទៅ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏ចំរើន ចុះ​មាតុគ្រាម ប្រកប​ដោយធម៌​ប៉ុន្មានយ៉ាង លុះបែកធ្លាយ​រាងកាយ ស្លាប់ទៅ បានទៅកើត​ជាមួយនឹង​ពួកទេវតាឈ្មោះ មនាបកាយិកា។ ព្រះអង្គ​ត្រាស់ថា ម្នាលអនុរុទ្ធ មាតុគ្រាម​ប្រកប​ដោយធម៌ ៨ ប្រការ លុះបែកធ្លាយ​រាងកាយ ស្លាប់ទៅ រមែង​ទៅកើត​ជាមួយ​នឹង​ពួកទេវតា​ឈ្មោះ មនាបកាយិកា។ ប្រកប​ដោយធម៌ ៨ ប្រការ តើដូចម្ដេចខ្លះ។ ម្នាល​អនុរុទ្ធ មាតុគ្រាម ក្នុងលោកនេះ ដែលមាតាបិតា​ប្រាថ្នា​សេចក្ដីចំរើន ស្វែង​រក​ប្រយោជន៍ ជាអ្នក​អនុគ្រោះ អាស្រ័យ​នូវសេចក្ដី​អនុគ្រោះ បានរៀបចំ​ឲ្យដល់​ស្វាមី​ណាហើយ ជាស្រី​ក្រោកមុន ដេកក្រោយ ទទួលស្ដាប់​កិច្ចការអ្វីៗ ប្រព្រឹត្ត​នូវអំពើ​ជាទីគាប់ចិត្ត ពោលពាក្យ​ជាទី​ស្រឡាញ់ ចំពោះ​ស្វាមីនោះ ១ ពួកជនណា​ជាទីគោរព​របស់​ស្វាមី ទោះមាតាក្ដី បិតា​ក្ដី សមណ​ព្រាហ្មណ៍ក្ដី មាតុគ្រាម តែងធ្វើសក្ការៈ គោរព រាប់អាន បូជា​ចំពោះជន​ទាំងនោះ​ផង តែងបូជា​ពួកជន ដែលទើប​មកដល់​ថ្មី ដោយ​អាសនៈ និង​ទឹកផង ១ ការងារ​ទាំងឡាយ​ណា ជាបន្ទុក​របស់ស្វាមី ទោះជា​រោមសត្វ​ក្ដី កប្បាស​ក្ដី ជាស្រី​ប៉ិនប្រសប់​ក្នុងការងារ​ទាំងនោះ មិនខ្ជិល​ច្រអូស ប្រកបដោយ​ការពិចារណា​ដោយ​ឧបាយក្នុង​កិច្ចទាំងនោះ​ថា គួរធ្វើ គួរចាត់ចែង ១ ពួកជនណា​នៅខាងក្នុង​ ជា​បន្ទុក​របស់​ស្វាមី ទោះជាខ្ញុំក្ដី ជាអ្នក​បម្រើក្ដី ជាកម្មករ​ក្ដី មាតុគ្រាម តែងដឹង​នូវអំពើដែល​ជនទាំង​នោះធ្វើថា ធ្វើ ដឹងនូវអំពើ​ដែលជន​ទាំងនោះមិនបានធ្វើ ថាមិនបាន​ធ្វើ ដឹងនូវ​កំឡាំង​តិច និង​កំឡាំងច្រើន​របស់​អ្នកឈឺ ទាំងចេះ​ចាត់ចែង នូវខាទនីយ​ភោជនីយាហារ តាម​ចំណែក​ដែលគួរ​ដល់ជន​ជាខាងក្នុង​បន្ទុក​នោះ ១ ស្វាមី​បាន​នាំមក នូវទ្រព្យណាក្ដី ស្រូវ​ណាក្ដី ប្រាក់ណាក្ដី មាសណាក្ដី មាតុគ្រាមនោះ តែងសម្រេច​ដោយការរក្សា គ្រប់គ្រង​នូវទ្រព្យ​ជាដើមនោះ និងជាអ្នក​មិនលេង មិនលួច មិនខិលខូច មិនធ្វើសម្បតិ្ត​ទាំងនោះ ឲ្យ​វិនាស ១ ជាឧបាសិកា​ដល់នូវព្រះពុទ្ធ​ជាទីពឹង ដល់នូវព្រះធម៌​ជាទីពឹង ដល់នូវ​ព្រះសង្ឃ​ជាទីពឹង ១ ជាស្រ្ដី​មានសីល វៀរចាក​បាណាតិបាត វៀរចាក​អទិន្នាទាន វៀរចាក​កាមេសុមិច្ឆាចារ វៀរចាក​មុសាវាទ វៀរចាក​ការផឹកទឹកស្រវឹង គឺសុរា និងមេរ័យ ដែលជា​ទីតាំង​នៃសេចក្ដី​ប្រមាទ ១ ជាស្រ្ដី​មាន​ចាគៈ មានចិត្តប្រាសចាក​មន្ទិល គឺ​សេចក្ដី​កំណាញ់ នៅ​គ្រប់គ្រងផ្ទះ មានទាន​បរិច្ចាគ ស្រឡះហើយ មានដៃ​លាងហើយ ត្រេកអរ​ក្នុងការ​លះបង់ គួរដល់​ពួកស្មូម ត្រេកអរក្នុង​ការចែក​រលែក​នូវទាន ១​។ ម្នាល​អនុរុទ្ធ មាតុគ្រាម ប្រកប​ដោយ​ធម៌ទាំង ៨ នេះឯង លុះបែក​ធ្លាយ​រាងកាយ ស្លាប់ទៅ តែងទៅកើត​ជាមួយនឹង​ពួកទេវតា​ឈ្មោះ មនាបកាយិកា។

មាតុគ្រាមណា មានព្យាយាម ខ្វល់ខ្វាយចិញ្ចឹមស្វាមីនោះ​សព្វ​កាលជានិច្ច មិន​មើល​ងាយបុរស​ជាស្វាមី ដែលនាំ​មកនូវ​សេចក្ដី​ប្រាថ្នា​គ្រប់យ៉ាង​នោះ ជាស្រ្ដី​ល្អ មិនធ្វើស្វាមី​ឲ្យក្តៅក្រហាយ ដោយ​ពាក្យ​ច្រណែន ជាស្រ្តី​មានបញ្ញា តែង​បូជាស្វាមី​ និង​បុគ្គល​ដែលជាទី​គោរព​ទាំងអស់ ជាស្រ្ដី​មានសេចក្ដី​ខ្នះខ្នែង មិនខ្ជិល​ច្រអូស សង្រ្គោះ​ជនជា​បរិសទ្យ តែង​ប្រព្រឹត្ត​នូវអំពើ​ជាទីគាប់ចិត្ត​នៃស្វាមី ថែទាំ​សម្បតិ្ត​ដែលស្វាមី​រកបាន​មក នារីណា ជាស្ត្រីលុះ​ក្នុង​អំណាច​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​របស់​ស្វាមី ហើយប្រព្រឹត្ត​យ៉ាងនេះ នារីនោះ រមែង​ទៅកើតក្នុង​ពួក​ទេវតា ឈ្មោះ មនាបកាយិកា។