km:tipitaka:sut:an:10:sut.an.10.vv2

ទុតិយបណ្ណាសក ទី២

សង្ខេប

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

an 10.vv2 បាលី cs-km: sut.an.10.vv2 អដ្ឋកថា: sut.an.10.vv2_att PTS: ?

ទុតិយបណ្ណាសក ទី២

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)

សចិត្តវគ្គ ទី១ (៦)

សចិត្តវគ្គ ទី១ (៦)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

សចិត្តសូត្រ ទី១ (sut.an.10.051 | ភាគទី ៥០)

ដើម្បី​​កើត​​ចេញ​​ពី​ មិច្ឆា​មានះ ​ទៅ​ សម្មា​មានះ អ្នក​​ត្រូវ​​ដឹង​​ចិត្ត​​​ល្អ។

 

សារិបុត្តសូត្រ ទី២ (sut.an.10.052 | ភាគទី ៥០)

អំពី​មានះ​ត្រឹម​ត្រូវ និង​ការ​លោភ​ចំពោះ​គុណ​សម្បត្តិ​ល្អ។ រក្សា​មុខ​ដ៏​ស្អាត​របស់!

 

ឋិតិសូត្រ ទី៣ (sut.an.10.053 | ភាគទី ៥០)

តថាគត សរសើរ​នូវ​សេចក្តី​ចំរើន ក្នុង​កុសល​ធម៌​ទាំង​ឡាយ តែ​ម៉្យាង មិន​សរសើរ​ការ​តាំង​នៅ​ដដែល មិន​សរសើរ​ការ​សាប​សូន្យ​ទេ។

 

សមថសូត្រ ទី៤ (sut.an.10.054 | ភាគទី ៥០)

«មាន​លាភ ឱហ្ន៎ មុខ​របស់​អាត្មា​អញ បរិសុទ្ធ» និងហេតុ​ខាង​ក្រៅ ចំនួន​ប្រាំ ដើម្បី​ឈាន​ដល់​វា។

 

បរិហានសូត្រ ទី៥ (sut.an.10.055 | ភាគទី ៥០)

បុគ្គល​មាន​ធម៌​សាប​សូន្យ និង​បុគ្គល​មាន​ធម៌​មិន​សាប​សូន្យ ហើយ​កាត​ពិចារណា​អំពី​ភាព​ស្រស់​ស្អាត​របស់​ខ្លួន។

 

បឋមសញ្ញាសូត្រ ទី៦ (sut.an.10.056 | ភាគទី ៥០)

សញ្ញា មាន ១០ ប្រការ ដែល​មាន​ផល​ច្រើន មាន​អានិសង្ស​ច្រើន។

 

ទុតិយសញ្ញាសូត្រ ទី៧ (sut.an.10.057 | ភាគទី ៥០)

សញ្ញា មាន ១០ ប្រការ ដែល​មាន​ផល​ច្រើន មាន​អានិសង្ស​ច្រើន។

 

មូលកសូត្រ ទី៨ (sut.an.10.058 | ភាគទី ៥០)

ពួក​ធម៌​ទាំង​អស់ មាន​អ្វី​ជា​ឫស​គល់ មាន​អ្វី​ជា​ដែន​កើត មាន​អ្វី​ជា​ទីប្រជុំ​កើត…។

 

បព្វជ្ជាសូត្រ ទី៩ (sut.an.10.059 | ភាគទី ៥០)

អ្វី​ដែល​មិន​សមរម្យ​សម្រាប់​អ្នក ដែល​បាន​ចាក​ចេញ​ពី​ផ្ទះ គឺបព្វជ្ជា។

 

គិរិមានន្ទសូត្រ ទី១០ (sut.an.10.060 | ភាគទី ៥០)

ព្រះពុទ្ធ​​ទ្រង់​​ប្រោស​​សញ្ញា ​១០ ​យ៉ាង ជា​​ថ្នាំ​​ព្យាបាល ​ដល់​​ព្រះ​សង្ឃ​​ដែល​​ឈឺ​​ធ្ងន់ និង​ការ​ពន្យល់​លម្អិត អំពី​សញ្ញា​ទាំង​នោះ។

 

យមកវគ្គ ទី២ (៧)

យមកវគ្គ ទី២ (៧)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អវិជ្ជាសូត្រ ទី១ (sut.an.10.061 | ភាគទី ៥០)

លក្ខខណ្ឌ អាហារ​នៃ​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ និង​ការ​យល់​ដឹង។

 

ឌ្តណ្ហាសូត្រ ទី២ (sut.an.10.062 | ភាគទី ៥០)

ហេតុកើតឡើងនៃតណ្ហា ​ដែលជាធម្មជាតិ ហើយហេតុកើតឡើងនៃវិជ្ជា និងវិមុត្ត ដែលជាពិសេស។ ស្រដៀងគ្នានឹង អវិជ្ជាសូត្រ បន្ថែមដោយ ភវតណ្ហា។

 

និដ្ឋង្គតសូត្រ ទី៣ (sut.an.10.063 | ភាគទី ៥០)

«ជន​ទាំង​ឡាយ​ណា​នី​មួយ ដល់​នូវ​ការ​ចូល​ចិត្ត​ចំពោះ​តថាគត បុគ្គល​ទាំង​អស់នោះ ជា​អ្នក​បរិបូណ៌​ដោយ​ទិដ្ឋិ។»

 

អវេច្ចប្បសន្នសូត្រ ទី៤ (sut.an.10.064 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

បឋមសុខសូត្រ ទី៥ (sut.an.10.065 | ភាគទី ៥០)

«អ្វី​ហ្ន៎ ឈ្មោះ​ថា សុខ អ្វី​ឈ្មោះ​ថា ទុក្ខ?»

 

ទុតិយសុខសូត្រ ទី៦ (sut.an.10.066 | ភាគទី ៥០)

«អ្វី​ហ្ន៎ ឈ្មោះ​ថា សុខ អ្វី​ឈ្មោះ​ថា ទុក្ខ ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ?»

 

បឋមនឡកបានសូត្រ ទី៧ (sut.an.10.067 | ភាគទី ៥០)

«សេចក្តី​សាប​សូន្យ​ក្នុង​កុសល​ធម៌​ទាំង​ឡាយ តែង​ប្រាកដ សេចក្តី​ចំរើន មិន​ប្រាកដ​ឡើយ។»

 

ទុតិយនឡកបានសូត្រ ទី៨ (sut.an.10.068 | ភាគទី ៥០)

គុណ​សម្បត្ដិ ១០ យ៉ាង​ ដែល​នាំ​ឱ្យ​ភ្លឺ​ថ្លា។

 

បឋមកថាវត្ថុសូត្រ ទី៩ (sut.an.10.069 | ភាគទី ៥០)

ប្រធានបទនៃ​ការ​និយាយ​ទាប និង​ប្រធានបទ​ត្រឹម​ត្រូវ​ទាំង ១០។

 

ទុតិយកថាវត្ថុសូត្រ ទី១០ (sut.an.10.070 | ភាគទី ៥០)

អំពី​តិរច្ឆាន​កថា (ការ​និយាយ​ប្រៀប​ដូច​សត្វ​តិរច្ឆាន គឺ​និយាយ​ឥត​ប្រយោជន៍) ហើយ​ប្រធាន​បទ​ ១០ ​យ៉ាង​គួរ​និយាយ។

 

អាកង្ខវគ្គ ទី៣ (៨)

អាកង្ខវគ្គ ទី៣ (៨)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អាកង្ខសូត្រ ទី១ (sut.an.10.071 | ភាគទី ៥០)

ភិក្ខុ​ដែល​បំពេញ​ក្នុង​សីល បាតិមោក្ខ​ និង​សង្រួម​ក្នុង​បាតិមោក្ខ មិនដែល​ខ្វះនូវទក្ខិណាទាន និងជា​ស្រែ​ អានិសង្សនៅបុណ្យ។

 

កណ្ដកសូត្រ ទី២ (sut.an.10.072 | ភាគទី ៥០)

បន្លា ១០ យ៉ាង។

 

ឥដ្ឋធម្មសូត្រ ទី៣ (sut.an.10.073 | ភាគទី ៥០)

ធម៌ ១០ យ៉ាង ដែលជា​ទី​ប្រាថ្នា ដែល​បុគ្គល​បាន​ដោយ​កម្រ ក្នុង​លោក ហើយ​ធម៌​ទាំង ១០ យ៉ាង ដែល​ជា​អាហារ​នៃ​ធម៌​ទាំង ១០ នេះ ដែល​ជា​ទី​ប្រាថ្នា។

 

វឌ្ឍិសូត្រ ទី៤ (sut.an.10.074 | ភាគទី ៥០)

«អរិយ​សាវក កាល​ចំរើន​ដោយ​សេចក្តី ១០ យ៉ាង រមែង​ចំរើន ដោយ​សេចក្តី​ចំរើន​ដ៏​ប្រសើរ ឈ្មោះ​ថា​អ្នក​កាន់​យក​នូវ​ខ្លឹម​របស់​កាយ​ផង…»

 

មិគសាលាសូត្រ ទី៥ (sut.an.10.075 | ភាគទី ៥០)

ដោយ​គ្រាន់​តែ​ពិចារណា​ មើល​ទៅ​លើសីល​របស់​បុគ្គល​ម្នាក់ ​អាច​ងាយ​នឹងវិវិច្ឆ័យ​ខុស។ ដូច្នេះ​បុគ្គល​គួរប្រុង​ប្រយ័ត្ន ប្រសិន​បើមិនចេះ​ដឹង​ច្បាស់។

 

តយោធម្មសូត្រ ទី៦ (sut.an.10.076 | ភាគទី ៥០)

តើអ្នក​ធ្លាប់​គិត​ នូវ​​អ្វីជាការ​បំពេញ​បារមី​ នៅ​ក្នុង​អត្ថ​ន័យ​ធម៌? ហេតុ​ ដែល​ព្រះ​ពុទ្ធ និង​ធម្ម​​វិន័យ​កើត​ឡើង​នៅ​ក្នុង​លោក ភាព​ប្រទាក់​ក្រឡាសង្វាក់កម្ម និង​ហេតុ​ពី​ស្វែង​រក​ព្រះ​ពុទ្ធ និង​ធម្ម​វិន័យ​របស់​គាត់ ពេល​ហេតុនេះ​​កើត​ឡើង។ ហេតុ​នៃការ​រក និងហេតុ​នៃ​ការ​ឃើញ។

 

កាកសូត្រ ទី៧ (sut.an.10.077 | ភាគទី ៥០)

សុភា​សិត​ពោល​ថា: «សត្វ​ក្អែក​មិនដែល​ចឹក​ភ្នែក​សត្វ​ក្អែក​គ្នា​វា​នោះ​ទេ»។ ព្រះ​ពុទ្ធពន្យល់​លក្ខណៈភាព​របស់​សត្វ​ក្អែក ទៅ​នឹង​ចរិក​ភិក្ខុខ្លះ។

 

និគណ្ឋសូត្រ ទី៨ (sut.an.10.078 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

អាឃាតវត្ថុសូត្រ ទី៩ (sut.an.10.079 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

អាឃាតបដិវិនយសូត្រ ទី១០ (sut.an.10.080 | ភាគទី ៥០)

ទឡ្ហីករណ៍​ចំនួន ១០ ដើម្បី​ឈ្នះ​ នឹង​ប្រភាគគណបក្សប្រឆាំង កំហឹង​នៅ​ក្នុងសភានៃគំក្នុងចិត្ត។

 

ថេរវគ្គ ទី៤ (៩)

ថេរវគ្គ ទី៤ (៩)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

វាហនសូត្រ ទី១ (sut.an.10.081 | ភាគទី ៥០)

«ព្រះ​តថាគត មាន​… ចាក​ធម៌​ទាំង ១០ ប្រការ​នេះ ក៏​យ៉ាង​នោះ​ដែរ។»

 

អានន្ទសូត្រ ទី២ (sut.an.10.082 | ភាគទី ៥០)

លោក​មាន​ឋានៈ ឬ​មិន​មាន​ទេ?

 

បុណ្ណិយសូត្រ ទី៣ (sut.an.10.083 | ភាគទី ៥០)

«ធម្ម​ទេសនា ដែល​ប្រកប​ដោយ​ធម៌​ទាំង ១០ យ៉ាង​នេះ​ឯង ទើ​បប្រាកដ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​ដោយ​ពិត។»

 

ព្យាករណសូត្រ ទី៤ (sut.an.10.084 | ភាគទី ៥០)

ព្រះមហាមោគ្គល្លាន បង្រៀន​អំពី​ធម៌ ១០យ៉ាង ដែល​ព្រះពុទ្ធ​ប្រើ​ ដើម្បី​ស៊ើប​អង្កេត​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ នៃព្រះអរហន្ត។

 

កត្ថីសូត្រ ទី៥ (sut.an.10.085 | ភាគទី ៥០)

គួរ​យល់​ដឹង និង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់៖ ព្រះ​សង្ឃ និងសិស្ស​មួយ​ចំនួន អាច​ដឹង​ចិត្ត​របស់​អ្នក​ បាន​ប្រសើរ​ជាង​អ្នក​ខ្លះៗ។

 

អធិមានសូត្រ ទី៦ (sut.an.10.086 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

នប្បិយសូត្រ ទី៧ (sut.an.10.087 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

អក្កោសកសូត្រ ទី៨ (sut.an.10.088 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

កោកាលិកសូត្រ ទី៩ (sut.an.10.089 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ខីណាសវពលសូត្រ ទី១០ (sut.an.10.090 | ភាគទី ៥០)

«កំឡាំង​របស់​ភិក្ខុ ជា​ខីណាស្រព​នោះ តើ​មានប៉ុន្មាន។»

 

ឧបាសកវគ្គ ទី៥ (១០)

ឧបាសកវគ្គ ទី៥ (១០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

កាមភោគីសូត្រ ទី១ (sut.an.10.091 | ភាគទី ៥០)

មនុស្ស ១០ ផ្សេង​គ្នា​ដែល​មិន​ទាន់​មាន​ជីវិត​ជា​អ្នក​បួស​នៅ​ឡើយ។ តើ​អ្នក​ជា​ប្រភេទ​មួយ​ណា?

 

ភយសូត្រ ទី២ (sut.an.10.092 | ភាគទី ៥០)

«កាល​បើ​អរិយសាវក រម្ងាប់​ភ័យ និង​ពៀរ​ទាំង ៥ បាន​ហើយ (អរិយសាវក​នោះ) ជា​អ្នក​បរិបូណ៌​ដោយ​សោតាបត្តិ​យង្គៈ​ទាំង ៤ ទាំង​ញាយ​ធម៌ …ជា​សោតាបន្ន​បុគ្គល លែង​ទៅ​កើត​ក្នុង​អបាយ​ហើយ..»

 

កឹទិដ្ឋិកសូត្រ ទី៣ (sut.an.10.093 | ភាគទី ៥០)

តិះ​ដៀល​​អ្នក​​ក្រៅ​​ ពី​​មួយ​​ពេល​​ទៅ​​មួយ​​ពេល ជា​អ្វី​​ដែល​​សរសើរ​​ធ្វើ​ សូម្បី​​តែ​​ដោយ​ព្រះ​សង្ឃ។ (! កំហុសក្នុងការបកប្រែ តថាគត ជា សត្វ សំមើល​ សង្ខេបនែអព្យាកតសូត្រ។)

 

វជ្ជិយមាហិតសូត្រ ទី៤ (sut.an.10.094 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ឧត្តិយសូត្រ ទី៥ (sut.an.10.095 | ភាគទី ៥០)

ព្រះ​តថាគត​មិន​មាន​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ យ៉ាង​នេះ​ថា តថាគត​នឹង​ជញ្ជូន​លោក​ទាំង​មូល ឬ​លោក​ពាក់​កណ្តាល ឬ​ក៏​លោក​ទាំង ៣ ភាគ ទៅ​ដោយ​ធម៌​នោះ​ទេ។

 

កោកនុទសូត្រ ទី៦ (sut.an.10.096 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

អាហុនេយ្យសូត្រ ទី៧ (sut.an.10.097 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ថេរសូត្រ ទី៨ (sut.an.10.098 | ភាគទី ៥០)

ភិក្ខុជាថេរ ​ទៅនៅក្នុង​ទិសណាៗ រមែង​នៅ​ជា​សុខ​សប្បាយ។ តើហេតុដូម្តេច?

 

ឧបាលិសូត្រ ទី៩ (sut.an.10.099 | ភាគទី ៥០)

កុំ​នៅ​ម្នាក់​ឯង ដរាបណា​មិន​ទាន់​បាន​ចម្រើនសមាធិ (អធិសីល)។

 

អភព្វសូត្រ ទី១០ (sut.an.10.100 | ភាគទី ៥០)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 
 

លេខយោង

km/tipitaka/sut/an/10/sut.an.10.vv2.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/04/02 02:18 និពន្ឋដោយ Johann