sut.dn បាលី cs-km: sut.dn អដ្ឋកថា: sut.dn_att PTS: ?
ទីឃនិកាយ
មាតិកា
ធ្វើឡើងសម្រាប់ព្រះសង្ឃ ដោយ
ពុទ្ធបរិស័ទ នៃ sangham.net
ទាញយកឯកសារ ដែលបានបង្ហាប់ នៃការសំឡេងអានរបស់ទីឃនិកាយ (ថតរហូតដល់ទី ២៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៤ ~ 1,1 GB) ។
?
កាលណាមនុស្សសាមញ្ញសរសើរព្រះពុទ្ធក៏ព្រោះតែសីលរបស់ព្រះអង្គ។ ប៉ុន្តែជាការត្រឹមត្រូវនឹងត្រូវសរសើរព្រះពុទ្ធចំពោះទិដ្ឋិដែលពិសេសរបស់គាត់។ ពន្យល់នូវទិដ្ឋិខុសទាំង ៥២ យ៉ាង និងចាប់ខុសទាំងអស់ក្នុងសំណាញ់ព្រហ្ម ព្រះពុទ្ធទ្រង់សំដែងនូវធម៌របស់សាសនាដែលមានតែមួយគត់ ដែលនាំសត្វចេញពីទុក្ខ។
ព្រះបាទអជាតសត្តុវេទេហីបុត្ត ទ្រង់ត្រាស់សួរព្រះពុទ្ធអំពីប្រយោជន៏ នៃជីវិតដ៏វិសុទ្ធ ដែលត្រូវបានក្នុងនៅបច្ចុប្បន្ននិងទីនេះ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ពន្យល់យ៉ាងលម្អិតអំពីផលរបស់សាមណៈ។
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
តាបសបោដ្ឋបាទ មានការចម្ងល់អំពីធម្មជាតិនៃការយល់ឃើញឬសញ្ញា និងរកនាំឲ្យព្រះពុទ្ធដោះស្រាយបញ្ហា។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ពន្យល់នូវបញ្ហាដោយពិនិត្យមើលឡើងវិញនូវមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃសមាធិ និងបង្ហាញពីរបៀបដែលវាអាចនាំទៅដល់ការរំដោះ។ ដើម្បីបង្កើនការសង្ស័យចំពោះគ្រូដទៃ ព្រះពុទ្ធបានប្រើប្រស្នាដ៏ល្បីមួយ អំពីការកសាងជណ្តើរឡើងទៅឋានសួគ៌។ ការបង្រៀនមួយ ពីការកំណត់អត្តសញ្ញាណមួយ ទៅការកំណត់អត្តសញ្ញាណល្អជាង មួយជំហានម្តងៗ ឆ្ពោះទៅរកការចម្រាញ់កាន់តែច្រើនឡើង ដើម្បីឡើងដល់កំពូល ដែលជាកន្លែងដែលលទ្ធវត្ថុគ្រប់ប្រភេទអាចត្រូវបានបោះចោល។
បន្ទាប់ពីព្រះពុទ្ធបរមគ្រូ បរិនិព្វាន។ ព្រះអានន្ទ សម្តែងធម្មទេសនាលំអិត អំពីខន្ធ ទាំងបីនែអរិយមគ្គ ដល់សុភមាណព ជាកូនព្រាហ្នណ៍។
កេវដ្តគហបតីបុត្ត ក្រាបទូលព្រះមានព្រះភាគ សូមឲ្យបង្គាប់ភិក្ខុឲ្យសម្តែងឥទ្ធបាទបរិហារ្យ ដើម្បីឲ្យពុទ្ធបរិស័ទកើតសទ្ធាកាន់តែច្រើន។ ព្រះអង្គតបថា បដិហារ្យ ៣ យ៉ាងនេះ… អនុសាសនីបដិហារ្យ នោះទើបគួរដល់ការដោះស្រាយបានបញ្ហាបាន តើដំណើររឿងដូម្តេចខ្លះ?
បុគ្គលដែលមិនមែនជាពុទ្ធសាសនិក ចោទសំណួរល្អៗ ថា បើធម៌ជារបស់ដែលបុគ្គលត្រូវដឹងដោយខ្លួនឯង តើគ្រូមានតួនាទីអ្វី? តើមានគ្រូណាដែលមិនសមនឹងទទួលការរិះគន់ខ្លះទេ? ការឆ្លើយតបរបស់ព្រះពុទ្ធរួមបញ្ចូលការសង្ខេប យ៉ាងទូលំទូលាយ នៃផ្លូវនៃការអនុវត្តទាំងមូល។
ព្រះពុទ្ធបានបញ្ចុះបញ្ចូលព្រាហ្មណ៍ និងឥសីដ៏ល្បីល្បាញមួយក្រុម ដែលមាគ៌របស់ពួកព្រាហ្មណ៍គឺផ្អែកលើជំនឿសុទ្ធសាធ។ កាលឃើញវេទរបស់ខ្លួនគ្មានមូលដ្ឋាន ព្រះពុទ្ធទ្រង់បង្រៀនអំពីរបៀបឈានដល់ព្រហ្មទាំងឡាយ និងលើសពីនេះដោយខ្លួនឯង។
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
ការបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅបំផុតមួយ លើការកើតឡើងដោយអាស្រ័យ និងអនត្តា ដោលការពន្យល់អំពីមុខងាររបស់វាសម្រាប់ផ្លូវ។
ព្រះសូត្រ ដ៏វែងនេះរៀបរាប់ទំលាយ នូវដើមហេតុដំបូង នៃការដាក់អាយុសង្ខាររបស់ព្រះបរមសាស្តារហូតដល់ការបរិនិព្វាន។ ការសម្តែងធម្មទេសនា ជាខ្លឹមសារ និងពាក្យបណ្តាំជាមរតកធម៌ ចុងក្រោយរបស់ព្រះអង្គ ជាមួយនឹងសាវក ព្រមទាំងពុទ្ធបរិស័ទ… ពិធីបូជាព្រះសព ការបែងចែកព្រះសារិកធាតុ សេចក្តីតក់ស្លុត សេចក្តីស្រលាញ់ និងការបូជាដ៏ឧត្តម របស់ពួកមនុស្ស និងទេវតា ដល់ព្រះតថាគតជាអរហន្តសម្មាសម្ពុទ្ធ បានបរិនិព្វានហើយដោយអនុបាទិសេសនិព្វានធាតុ។
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
អាទិទេពតូចមួយប្រាប់ព្រះពុទ្ធអំពីការសន្ទនា និងជំនួញរបស់ពួកទេវតាជាន់តាវត្តិង្ស។ ទេវៈបានប្រាប់រឿងអំពីគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍ និងព្រះពុទ្ធទ្រង់ប្រាប់ថា ខ្លួនជាព្រាហ្មណ៍នេះហើយពីមុន ដែលបាននាំមនុស្សជាច្រើនទៅកាន់ព្រាហ្មលោក។ ឥឡូវនេះគាត់បង្រៀនផ្លូវទៅកាន់ការរំដោះពិតប្រាកដ។
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
ហេតុអ្វីក៏ទេវ និងមនុស្សមានទំនាក់ទំនងនឹងជម្លោះ ហើយតើម្នាក់អាចគេចចេញដោយរបៀបណា? ប្រស្នារបស់សក្កទេវរាជ បានទូលសួរដល់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ។ ក្នុងកាលកំពុងស្តាប់ព្រះធម៌ នេះសក្កទេវរាជ ជាស្តេចនៃទេវតា ក៏បានដល់នូវសោតាបត្តិមគ្គ ព្រមជាមួយនឹងទេវតា ទាំង៨ហ្មឹនអង្គ។
សូត្រនេះអធិប្បាយអំពី សតិប្បដ្ធាន («ស៊ុមនែឯកសារយោង») ទាំង៤ គឺពិចារណាឃើញរឿយៗនូវ កាយ ចិត្ត វេទនា និងធម៌ ដើម្បីបាននូវអរិយមគ្គប្រកបដោយអង្គ ៨ ប្រការដើម្បីធ្វើអោយជាក់ច្បាស់នូវព្រះនិព្វាន។ សូត្រនេះដូចគ្នាបេះបិទទៅនឹង សតិបដ្ឋានសូត្រ នៅក្នុង មជ្ឈិមនិកាយ។
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
ព្រះពុទ្ធទ្រង់ទូន្មានដល់ព្រះអរិយៈសិស្សរបស់គាត់ «ទាំងឡាយ ចូរមានខ្លួន ជាទីពឹង មានខ្លួនជាទីពំនាក់ កុំមានរបស់ដទៃ ជាទីពឹងពំនាក់ឡើយ ចូរមានធម៌ជាទីពឹង មានធម៌ជាទីពំនាក់ កុំមានរបស់ដទៃ ជាទីពឹងពំនាក់ឡើយ» ដើម្បីឱ្យឆាប់យល់ ព្រះពុទ្ធទ្រង់បង្រៀនអំពីការពុកផុយរបស់មនុស្សដោយសារនៃកាមរោគ និងគ្មានសីលធម៌។ យ៉ាងហោចណាស់ប្រាប់អំពីអនាគតព្រះពុទ្ធមួយអង្គក្នុងអនាគតដ៏ឆ្ងាយ ដើម្បីកុំឱ្យមានហេតុផលមិនទទួលយកលទ្ធភាពនេះកម្រ នឹងគេចផុត។
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
ព្រះពុទ្ធពន្យល់ដោយសញ្ញាខាងក្រៅ អំពីគុណសម្បត្ដិរបស់បុគ្គលដ៏អស្ចារ្យគឺព្រះពុទ្ធទាំងអស់។
«វិន័យរបស់គ្រហស្ថ» ដែលជាផ្លូវសម្រាប់ភាពរុងរឿង និងសុភមង្គលនៅជុំវិញ។គលនៅជុំវិញ។
ទេវដ៏មានឫទ្ធិ ប្រជុំគ្នា ហើយដាស់តឿនដល់ព្រះពុទ្ធថា ភិក្ខុត្រូវរៀនសូត្រធម៌ការពារ ព្រោះមិនមែនទេវៈទាំងឡាយ ដែលជាមិត្តទេ ។
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)