User Tools

Site Tools


Translations of this page?:
km:tipitaka:sut:kn:snp:index

សុត្តនិបាត មាតិកា

សង្ខេប

សុត្តនិបាត («បណ្តុំ​សូត្រ») សៀវភៅ​ទី​ប្រាំ​នៃ ខុទ្ទកនិកាយ មាន ៧១ តុំ​សូត្រ​ខ្លីៗ​ជា ៥ វគ្គ («ជំពូក») ។

ឧរគវគ្គ ទី១

ឧរគវគ្គ ទី១

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ឧរគសូត្រ ទី១ (sut.kn.snp.1.01 | ភាគទី ៥៤)

អ្នក​​ដែល​​ឈាន​​ទៅ​​ឆ្ងាយ​​តាម​​ផ្លូវ បន្ថែម​នូវ​ស្ថានភាព​មិន​ល្អ​នៃ​ចិត្ត ដូច​​ពស់​​ចឹក​​ស្បែក​​ចាស់​​ស្ងួត។

 

ធនិយសូត្រ ទី២ (sut.kn.snp.1.02 | ភាគទី ៥៤)

តើ​​អ្នក​​បាន​​ការពារ​​រួច​​ហើយ​​នៅ​​មុន​​ពេល​ភ្លៀង​​ធ្លាក់​​ខ្លាំង? តើ​​អ្វី​​ទៅ​​ជា​​ការ​​រៀប​ចំ​យ៉ាង​​ល្អ​?

 

ខគ្គវិសាណសូត្រ ទី៣ (sut.kn.snp.1.03 | ភាគទី ៥៤)

លើ​តម្លៃ​នៃ​ការ​រស់​នៅ​តែ​ម្នាក់​ឯង​ដូចព្រះសង្ឃព្រៃ។

 

កសិភារទ្វាជសូត្រ ទី៤ (sut.kn.snp.1.04 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះ​សូត្រ​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ​អំពី​ការ​ភ្ជួរ​ស្រែ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​​ប្រាប់​​ព្រាហ្មណ៍​​ម្នាក់​​អំពី​​ការ​​ធ្វើ​ស្រែ​​ដែល​​នាំ​​មក​​នូវ​​ផល​​ជាប់​​រហូត។ ប្រាកដ​ណាស់ អ្នក​ប្រាជ្ញ​មិន​ទទួល​យក​អំណោយ បន្ទាប់​ពី​បាន​ថ្វាយ​ព្រះ​ធម៌​ហើយ។

 

ចុន្ទសូត្រ ទី៥ (sut.kn.snp.1.05 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះអង្គ ត្រាស់នឹងចន្ទកម្មារបុត្តថា សមណៈក្នុងលោកនេះមានត្រឹមតែ ៤ពួកប៉ុណ្ណោះ។

 

បរាភវសូត្រ ទី៦ (sut.kn.snp.1.06 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះ​ពុទ្ធ​បង្រៀន​ហេតុ ១២​ប្រការ ពីសេចក្ដី​វិនាស។

 

វសលសូត្រ ទី៧ (sut.kn.snp.1.07 | ភាគទី ៥៤)

ជាតិ​កំណើត​មិនកំណត់​នូវ​អ្នក​ប្រសើរ​ជាង (ព្រាហ្មណ៍) ទេ។ ព្រាហ្មណ៍​ម្នាក់​ចង់ដេញ​អ្នក ​គិត​ថាជា​អ្នក​ថោក​ទាប។ ព្រាហ្មណ៍​បាន​ទទួល​មេរៀនហេតុ​ពិត​ប្រាកដដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​បុគ្គល​ថោក​ទាប ពី​តថាគត​វិញ។

 

មេត្តសូត្រ ទី៨ (sut.kn.snp.1.08 | ភាគទី ៥៤)

វិធីផ្សាយផ្សាយមេត្តាចិត្ត របស់អរិយបុគ្គល។ ព្រះសូត្រ​ដ៏​ល្បី​នៃ​មេត្តា​ចំពោះ​សត្វ​លោក​ទាំង​អស់​៖ករណីយមេត្តសូត្រ។ ព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​ប្រទាន​មេរៀន​នេះ​ដល់​ព្រះសង្ឃ​មួយ​ក្រុម ដែលត្រូវបានបន្ទុកដោយរុក្ខទេវ ដែលភ័យខ្លាច។ ព្រះពុទ្ធ​បាន​លើកទឹកចិត្ត​សិស្ស​របស់​ព្រះអង្គ​ឲ្យ​ប្រកាន់​ភ្ជាប់​នូវ​មេត្តាចិត្ត (​ជូនពរ​ឲ្យ​មាន​សេចក្តីសុខ​) ដល់​សត្វ​មានជីវិត​ទាំងអស់​ដូច​ម្តាយ​ប្រកាន់​កូនប្រុស​តែ​ម្នាក់​។

 

ហេមវតសូត្រ ទី៩ (sut.kn.snp.1.09 | ភាគទី ៥៤)

ថ្ងៃ​ឧបោសថ ពួក​យក្ខ ចូល​ទៅ​គាល់ ព្រះ​ពុទ្ធ​ដើម្បី​ចង់​ដឹង​ពី គុណ​ភាពរបស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​ បន្ទាប់​ពី ទទួល​សទ្ធា ក៏​សួរ​បន្ត​ពី​ការ​រំដោះ។

 

អាឡវកសូត្រ ទី១០ (sut.kn.snp.1.10 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះពុទ្ធ ទ្រង់​ស្តេច​មក​កាន់​ដែន​អាឡវី មាន​ឡវកយក្ស​ឃោរ​ឃៅ​សួរ​ព្រះពុទ្ធ​ថា៖ អ្វី​ដែល​​ហៅ​​ថាប្រោសអា អ្វី​​ដែល​​ហៅ​​ថា​សម្បត្តិ និង​ព្រះពុទ្ធ​ប្រោសអា​ឡវកយក្ស។

 

វិជយសូត្រ ទី១១ (sut.kn.snp.1.11 | ភាគទី ៥៤)

ទាំងនេះ ជាសភាពដ៏វិសេសនៃការឃើញធម៌។

 

មុនិសូត្រ ទី១២ (sut.kn.snp.1.12 | ភាគទី ៥៤)

អំពីគុណសម្បត្តិ នៃអ្នកប្រាជ្ញក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា។

 

ចូឡវគ្គ ទី២

ចូឡវគ្គ ទី២

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

រតនសូត្រ ទី១ (sut.kn.snp.2.01 | ភាគទី ៥៤)

រតនសូត្រ ជាសូត្រ ដែលព្រះសោតាបន្នបុគ្គល បានរលឹកដល់គុណ ព្រះរតនត្រ័យ គុណភាពរបស់សោតបន្ន និងអធិដ្ឋានដល់ពពួកភូតថែរក្សាទឹកដីទីនោះ ដែលមានចិត្តល្អ គោរពបូជា ដល់ព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ និងព្រះសង្ឃ ចូរមើលថែរក្សា មនុស្សលោក។
គ្រានោះ នៅក្រុងវេសាលី ដែនលិច្ឆវី រងគ្រោះទុរភិក្ស អមនុស្ស ជម្ងឺអាសន្នរោគ។ ប្រជាជនបានសុំជំនួយពី ព្រះពុទ្ធដែលគង់នៅក្រុងរាជគហ ដែនមគធ។ ដោយពុទ្ធានុភាព ភ្លៀងដ៏ខ្លាំងក្លាបានបង្អុរមកលាងសម្អាតទីក្រុង សម្រាប់ការនិមន្តមកដល់ របស់ព្រះពុទ្ធ, សាវក និងព្រះសង្ឃ។ ដឹកនាំដោយព្រះអានន្ទជាអ្នកស្វាធ្យាយ រតនសូត្រ និងប្រោះព្រុំ តាមច្រក ក្នុងដែនលិច្ឆវី តាមព្រះពុទ្ធឱវាទ។

 

អាមគន្ធសូត្រ ទី២ (sut.kn.snp.2.02 | ភាគទី ៥៤)

ញ៉ាំ​សាច់​ខុស​មែនទេ តើ​របប​អាហារ​នឲ្យបន្សុទ្ធ ឬ​អ្វី​ដែល​ចាត់​ទុក​ថា​ខុស?

 

ហិរិសូត្រ ទី៣ (sut.kn.snp.2.03 | ភាគទី ៥៤)

សេចក្តីខ្មាសអៀននឹងអកុសលធម៌ ជាអរិយសីល។ ការ​​ធ្វើ​​ជា​​មិត្ត​​ល្អ​​ជា​​គំរូ​​លក្ខខណ្ឌ​​សម្រាប់​​ការ​​ដោះ​លែង។

 

មង្គលសូត្រ ទី៤ (sut.kn.snp.2.04 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះ​ពុទ្ធ​​បង្រៀន​​អំពី​​លាភ​​សំណាង​​ដ៏​​ខ្ពង់​ខ្ពស់។

 

សូចិលោមសូត្រ ទី៥ (sut.kn.snp.2.05 | ភាគទី ៥៤)

ខរយក្ស​​រក​ខំញុះ​ញង់​ព្រះ​ពុទ្ធ ហើយ​យក​ធម៌មក​វិញ។

 

ធម្មចរិយសូត្រ ទី៦ (sut.kn.snp.2.06 | ភាគទី ៥៤)

អ្វី​ជាគោល​ដៅ​ របស់​ពុទ្ធ​សាសនិក​ ដែល​មិនមែន​ជា​ពុទ្ធ​សាសនិក?

 

ព្រាហ្មណធម្មិកសូត្រ ទី៧ (sut.kn.snp.2.07 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះ​អង្គ​សម្តែង​អំពី ដំណើ​រវិនាស​នៃ​ព្រាហ្មណ​ធម៌​ដល់​ព្រាហ្មណ៍​មហា​សាល​ទាំង​ឡាយ។

 

នាវាសូត្រ ទី៨ (sut.kn.snp.2.08 | ភាគទី ៥៤)

គ្រូ​បង្រៀន​ដូច​ជា​អ្នក​ជិះ​ទូក​ដ៏​ប៉ិន​ប្រសប់ គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​ដឹង​ដោយ​ផ្ទាល់​ពី​របៀប​ឆ្លង​ទៅ​ច្រាំង​ទល់​មុខ។

 

កឹសីលសូត្រ ទី៩ (sut.kn.snp.2.09 | ភាគទី ៥៤)

ឥរិយាបទ​ដែល​អាច​ឱ្យ​បុគ្គល​ល្អ​បំផុត​ដើម្បី​រៀន និង​ទទួល​ប្រយោ​ជន៍​ពី​ព្រះ​ធម៌។

 

ឧដ្ឋានសូត្រ ទី១០ (sut.kn.snp.2.10 | ភាគទី ៥៤)

ការ​ដាស់​តឿន​ដើម្បី​បង្កើន​ការ​ខិតខំប្រឹង​ប្រែង​របស់​អ្នក។ ភ្ញាក់​​ពី​​គេង!

 

រាហុលសូត្រ ទី១១ (sut.kn.snp.2.11 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះ​ពុទ្ធ​​ទ្រង់​​ប្រទាន​​មេរៀន​​ខ្លី​​មួយ ​ដល់​​ព្រះ​រាហុល។

 

វង្គីសសូត្រ ទី១២ (sut.kn.snp.2.12 | ភាគទី ៥៤)

តើ​គ្រូ​របស់​ព្រះ​វង្គីសៈ​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ទេ?

 

សម្មាបរិព្វាជនិយសូត្រ ទី១៣ (sut.kn.snp.2.13 | ភាគទី ៥៤)

«ភិក្ខុ​បន្ទោ​បង់​នូវ​កាម​ទាំង​ឡាយ ហើយ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ ភិក្ខុ​នោះ ឈ្មោះ​ថា​វៀរ​ដោយ​ប្រពៃ​ក្នុង​លោក តើ​ដោយ​ប្រការ​ដូច​ម្តេច»?

 

ធម្មិកសូត្រ ទី១៤ (sut.kn.snp.2.14 | ភាគទី ៥៤)

តើ​​សាវ័ក​​ល្អ​​នៃ​​ព្រះពុទ្ធសាសនា​​មាន​​ភារកិច្ច​​អ្វី​​ខ្លះ? តើ​ពុទ្ធសាសនិក​ល្អ​ជា​អ្វី?

 

មហាវគ្គ ទី៣

មហាវគ្គ ទី៣

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

បព្វជ្ជាសូត្រ ទី១ (sut.kn.snp.3.01 | ភាគទី ៥៤)

រឿង​ស្ដេចពុម្ពិសារបាន​ជួប​ព្រះ​ពុទ្ធ​ កាល​នៅ​ជាពោធិសត្វ​ជា​លើក​ដំបូង។

 

បធានសូត្រ ទី២ (sut.kn.snp.3.02 | ភាគទី ៥៤)

អ្នក​ធ្លាប់​តែ​លឺ​ថា ចាញ់​ជា​ព្រះ ឈ្នះ​ជា​មារ? ព្រះ​តថាគត​ជា​ប្រធាន និង​សាវក ឯ​មារ និង​សេនា មិន​ដែល​ស្គាល់​ផ្លូវ​ទៅ ដើម្បី​បៀត​បៀន​ព្រះនិព្វាន​សុខ​នោះ​បាន​ទេ។

 

សុភាសិតសូត្រ ទី៣ (sut.kn.snp.3.03 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះ​សុគត​ជា​សាស្តា ទ្រង់​ត្រាស់​ថា វាចា​ជា​ភាសិត មាន​អង្គ​៤។

 

សុន្ទរិកសូត្រ ទី៤ (sut.kn.snp.3.04 | ភាគទី ៥៤)

សំណួរ​ជា​ដំបូង​ដែលព្រាហ្មណ៍​បាន​សួរ​ទៅ​កាន់​ព្រះ​ពុទ្ធថា តើ​អ្នក​ឯង​មាន​ជាតិ​ជា​អ្វី? បន្ទាប់​មក​ប្រាថ្នា​ប្រគេន​នំ​យញ្ញ​ពិសេស ហើយ​ចុង​ក្រោយ​បាន​សូម​បព្វជ្ជា ក៏​បាន​សម្រេច​អរហត្ត​ផល។

 

មាឃសូត្រ ទី៥ (sut.kn.snp.3.05 | ភាគទី ៥៤)

ព្រាហ្មណ៍​ម្នាក់​សួរ​ព្រះ​ពុទ្ធ អំពី​បុគ្គល​ដែល​គួរ​បូជា​ទាន ដើម្បី​ទទួល​​ផល​ច្រើន។

 

សភិយសូត្រ ទី៦ (sut.kn.snp.3.06 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

សេលសូត្រ ទី៧ (sut.kn.snp.3.07 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

សល្លសូត្រ ទី៨ (sut.kn.snp.3.08 | ភាគទី ៥៤)

ឃើញ​ការ​តស៊ូរបស់​សត្វ ​ដូច​ត្រី​ក្នុង​អាង​ទឹក​ចាប់​ផ្តើម​រីង​ស្ងួត ព្រះ​ពុទ្ធ​មិន​ស្វែង​រក​ទូក​ដើម្បី​ធានា​មិត្ត​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ព្រះ​ពុទ្ធ​​បាន​រក​ឃើញ​ព្រួញ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​គាត់ខ្លួនឯង ហើយ​ដក​វា​ចេញ។

 

វាសេដ្ឋសូត្រ ទី៩ (sut.kn.snp.3.09 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

កោកាលិកសូត្រ ទី១០ (sut.kn.snp.3.10 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

នាឡកសូត្រ ទី១១ (sut.kn.snp.3.11 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ទ្វយតានុបស្សនាសូត្រ ទី១២ (sut.kn.snp.3.12 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

អដ្ឋកវគ្គ ទី៤

អដ្ឋកវគ្គ ទី៤

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

កាមសូត្រ ទី១ (sut.kn.snp.4.01 | ភាគទី ៥៤)

ការខូចខាតនៃ​​កាមច្ឆន្ទ។

 

គុហដ្ឋកសូត្រ ទី២ (sut.kn.snp.4.02 | ភាគទី ៥៤)

បុគ្គល​ដែល​នៅ​ជាប់​នឹង​កាយ និង​ត្រេកត្រអាល រមែង​មាន​សេចក្តី​លំបាក​ក្នុង​ការ​រំដោះ​ខ្លួន​ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​សេចក្តី​ភ័យ​ខ្លាច​នៃ​សេចក្តី​ស្លាប់ ហើយ​ចាប់​ជាតិទៅទៀត។

 

ទុដ្ឋដ្ឋកសូត្រ ទី៣ (sut.kn.snp.4.03 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះពុទ្ធ​មិន​ត្រូវ​ប៉ះ​ពាល់​ទេ​ពេល​ត្រូវ​បន្ទោស។ គំនិត​ផ្ទាល់​ខ្លួន​មិន​មែន​ជា​ជម្រក​ទេ។

 

សុទ្ធដ្ឋកសូត្រ ទី៤ (sut.kn.snp.4.04 | ភាគទី ៥៤)

ទោះ​បី​ជា​សេរីភាព​ត្រូវ​បាន​រក​ឃើញ​ដោយ​ចំណេះ​ដឹង និង​ការ​ធ្វើសមាធិ​ក៏​ដោយ ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្នុង​ន័យ​ចុង​ក្រោយ សេរីភាព​លើស​ពី​ទាំង​ពីរ។

 

បរមដ្ឋសូត្រ ទី៥ (sut.kn.snp.4.05 | ភាគទី ៥៤)

អំនួត​ដែល​កើត​ពី​ការ​កំណត់​អត្តសញ្ញាណ​ជា​មួយ​នឹង​ការ​អនុវត្ត ឬ​ទស្សនៈ ទោះ​បី​នេះកំពូល​ក៏​ដោយ គឺ​ជា​ឧបសគ្គ​រារាំង​សេរីភាព​ពេញ​លេញ។

 

ជរាសូត្រ ទី៦ (sut.kn.snp.4.06 | ភាគទី ៥៤)

ជីវិត​​គឺ​ខ្លី! កុំ​ភ្លេច​រំលឹក​ភាព​ចាស់ ហើយ​កុំ​ខ្ជះខ្ជាយ​ពេលវេលា​ដើម្បី​ជំនះ​ភាព​ចាស់!

 

តិស្សមេត្តេយ្យសូត្រ ទី៧ (sut.kn.snp.4.07 | ភាគទី ៥៤)

មេថុន៖ ការ​បាត់​បង់​និង​ភាព​អាម៉ាស់​នៃ​ការ​ចាក​ចេញ​ពី​ជីវិត​ដ៏​បរិសុទ្ធ។

 

បសូរសូត្រ ទី៨ (sut.kn.snp.4.08 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា គុណ​វិបត្តិ​នៃ​វិវាទ ចំពោះ​អ្នក​ឈ្នះ និង​អ្នកចាញ់ ក៏​ដូច​គ្នា​ដែរ។

 

មាគន្ទិយសូត្រ ទី៩ (sut.kn.snp.4.09 | ភាគទី ៥៤)

មាគន្ទិយព្រាហ្មណ៍ ចង់ថ្វាយ​​កូន​ស្រី​របស់​គាត់​​ចំពោះ​ព្រះ​ពុទ្ធ​ប្រើ​ជា​ប្រពន្ធ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បដិសេធ និង​បន្ទាប​បន្ថោក​នូវ​មោទន​ភាព​របស់ មាគន្ទិយព្រាហ្មណ៍ ដោយ​ពណ៌នា​អំពី​ការ​សម្រេច​បាន​នូវ​ភាព​បរិសុទ្ធ ដែល មាគន្ទិយព្រាហ្មណ៍ មិន​ទាន់​យល់​បាន។

 

បុរាភេទសូត្រ ទី១០ (sut.kn.snp.4.10 | ភាគទី ៥៤)

តើ​មនុស្ស​ម្នាក់​ អាច​រស់​នៅ​ដោយ​សន្តិ​ភាព​បាន​យ៉ាង​ដូចម្ដេច?

 

កលហវិវាទសូត្រ ទី១១ (sut.kn.snp.4.11 | ភាគទី ៥៤)

ព្រះ​ពុទ្ធ​ត្រូវ​បានសួរ​អំពី មូលហេតុ​នៃ​ការ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា និង​ជម្លោះ​ ក្រៅ សាសនា​របស់លោក។

 

ចូឡវិយូហសូត្រ ទី១២ (sut.kn.snp.4.12 | ភាគទី ៥៤)

ប្រសិន​បើ​មាន​សេចក្ដី​ពិត​មួយ តើ​មនុស្ស​ម្នាក់​គួរ​មាន​ឥរិយាបថ​យ៉ាង​ណា នៅ​ក្នុង ពិ​ភព​មួយ ដែល​មាន​សេចក្ដី​ពិត​ផ្សេងៗ​ជា​ច្រើន?

 

មហាវិយូហសូត្រ ទី១៣ (sut.kn.snp.4.13 | ភាគទី ៥៤)

របៀប​រក្សា​សេរីភាព​ក្នុង​ពិភពលោក​មួយ ដែល​ពោរ​ពេញ​ទៅ​ដោយការ​ជម្លោះ?

 

តុវដកសូត្រ ទី១៤ (sut.kn.snp.4.14 | ភាគទី ៥៤)

តើ​គុណ​ភាព និង​ឥរិយាបថ​មួយ​ណា ដែល​ព្រះ​សង្ឃ​នឹង​ត្រូវការ សម្រាប់​ការ​រំដោះ​ទាំង​ស្រុង ?

 

អត្តទណ្ឌសូត្រ ទី១៥ (sut.kn.snp.4.15 | ភាគទី ៥៤)

«ភ័យកើតមកពីអាជ្ញារបស់ខ្លួន» ព្រះ​ពោធិសាត​ទទួលបានសង្វេគ។

 

សារីបុត្តសូត្រ ទី១៦ (sut.kn.snp.4.16 | ភាគទី ៥៤)

ពេល​ដែល​ព្រះ​សង្ឃ​មួយ​អង្គ ដែល​មិន​អើពើ​នឹង​ពិភព​លោក យក​ជីវិត​នៃ​ការ​ផ្តាច់​ខ្លួន តើ​លោក​គួរ​តែ​យក​ឈ្នះ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​អ្វី​ខ្លះ?

 

បារាយនវគ្គ ទី៥

បារាយនវគ្គ ទី៥

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

វត្ថុគថា (sut.kn.snp.5.0 | ភាគទី ៥៤)

ទេវតា​​មួយ​អង្គដឹក​នាំ​ក្រុមតាបស​ព្រាហ្មណ៍ ដើម្បី​បាន​ជួប​ព្រះ​ពុទ្ធ។

 

អជិតប្បញ្ហា ទី១ (sut.kn.snp.5.01 | ភាគទី ៥៤)

សាសានិក​នៃ​សាសានា​ដទៃសួរ​ព្រះ​ពុទ្ធ នូវ​សំនួរ​​បញ្ហាមូលដ្ឋាន។

 

តិស្សមេត្តេយ្យប្បញ្ហា ទី២ (sut.kn.snp.5.02 | ភាគទី ៥៤)

តើ​នរណា​មិន​ចាប់ ​សូម្បី​នៅក្នុង​អនាគត ឬ​ក៏​ក្នុង​អតី​តកាល?

 

បុណ្ណកប្បបញ្ហា ទី៣ (sut.kn.snp.5.03 | ភាគទី ៥៤)

​តើ​សូម្បី​ការ​បូជា​ ចំពោះ​ព្រះអាច​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​បាន​ពិត​ប្រាកដ​ឬ​ទេ?

 

មេត្តគូបញ្ហា ទី៤ (sut.kn.snp.5.04 | ភាគទី ៥៤)

«សេចក្តី​ទុក្ខ​ទាំង​ឡាយ​ណា​មួយ ជា​ច្រើន​ប្រការ ក្នុង​លោក​នេះ កើត​មក​អំពី​អ្វី។»

 

ធោតកប្បញ្ហា ទី៥ (sut.kn.snp.5.05 | ភាគទី ៥៤)

«តថាគត​មិន​អាច​ដើម្បី​នឹង​ដោះ​អ្នកណា​មួយ​ក្នុង​លោក ដែល​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​បាន​ទេ ប៉ុន្តែ កាល​បើ​អ្នក​ដឹង​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​យ៉ាង​នេះ នឹង​ឆ្លង​ឱឃៈ​នេះ​បាន។»

 

ឧបសីវប្បញ្ហា ទី៦ (sut.kn.snp.5.06 | ភាគទី ៥៤)

«អ្នក​នោះ មិន​សាប​សូន្យ ឋិត​នៅ​ក្នុង​អាកិញ្ចញ្ញាយតនៈ​នោះ បាន​ដែរ​ឬ។»

 

នន្ទប្បញ្ហា ទី៧ (sut.kn.snp.5.07 | ភាគទី ៥៤)

«ជា​អ្នក​មិន​តាន​តឹង មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា តថាគត​ហៅ​ជន​ទាំង​នោះ​ថា មុនី។»

 

ហេមកប្បញ្ហា ទី៨ (sut.kn.snp.5.08 | ភាគទី ៥៤)

អ្នកណា​ «ឈ្មោះ​ថា ឆ្លង​តណ្ហា​ដែល​ផ្សាយ​ទៅ​ផ្សេង ៗ ក្នុង​លោក​បាន​ហើយ។»

 

តោទេយ្យប្បញ្ហា ទី៩ (sut.kn.snp.5.09 | ភាគទី ៥៤)

«វិមោក្​ខធម៌ (ការ​រួច​ផុត) របស់​បុគ្គល​នោះ តើ​ដូច​ម្តេច។»

 

កប្បប្បញ្ហា ទី១០ (sut.kn.snp.5.10 | ភាគទី ៥៤)

ពេល​ដែល​ព្រួយ​បារម្ភ និង​តាន​តឹង គួរ​តែ​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា «ពិតទេ?» ហើយ​ដក​ដង្ហើម​វែងៗ ចំនួន ៣ ដើម្បី ចូល​មក​បច្ចុប្បន្ន។ កុំបារម្ភ រីករាយ​ពេល​ដោះ​លែង។

 

ជតុកណ្ណីបញ្ហា ទី១១ (sut.kn.snp.5.11 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ភទ្រាវុធប្បញ្ហា ទី១២ (sut.kn.snp.5.12 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ឧទយប្បញ្ហា ទី១៣ (sut.kn.snp.5.13 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

បោសាលប្បញ្ហា ទី១៤ (sut.kn.snp.5.14 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

មោឃរាជប្បញ្ហា ទី១៥ (sut.kn.snp.5.15 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

បិង្គិយប្បញ្ហា ទី១៦ (sut.kn.snp.5.16 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ប្បញ្ហា ទី១៧ (sut.kn.snp.5.17 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ឧទ្ទាននៃសូត្រ ក្នុងសុត្តនិបាត (sut.kn.snp.5.18 | ភាគទី ៥៤)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 


km/tipitaka/sut/kn/snp/index.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/09/22 17:34 និពន្ឋដោយ Johann