User Tools

Site Tools


Translations of this page?:
km:tipitaka:sut:kn:tha:sut.kn.tha.12

ទ្វាទសកនិបាត

សង្ខេប

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

sut kn tha 12 បាលី cs-km: sut.kn.tha.12 អដ្ឋកថា: sut.kn.tha.12_att PTS: ?

ទ្វាទសកនិបាត

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា

ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)


ទ. ២៨

(១២. ទ្វាទសកនិបាតោ)

សីលវត្ថេរគាថា

(១. សីលវត្ថេរគាថា)

[២៤២] បុគ្គល​គប្បី​សិក្សា​នូវ​សីល ឲ្យ​ជា​សីល​ដែល​ខ្លួន​សិក្សា​ល្អ​ហើយ ក្នុង​លោក​នេះ ព្រោះ​ថា សីល​ដែល​បុគ្គល​សេព​ហើយ រមែង​បង្អោន​មក​នូវ​សម្បត្តិ​ទាំង​ពួង។ ជន​អ្នក​មាន​ប្រាជ្ញា កាល​ចង់​បាន​នូវ​សេចក្តី​សុខ ៣ យ៉ាង គឺ​សេចក្តី​សរសើរ ១ ការ​បាន​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​មួយ ១ ការ​លះ​លោក​នេះ​ទៅ​ហើយ រីករាយ​ក្នុង​ឋានសួគ៌ ១ គប្បី​រក្សា​នូវ​សីល។ ពិត​ណាស់ បុគ្គល​អ្នក​មាន​សីល រមែង​បាន​នូវ​មិត្ត​ទាំង​ឡាយ​ច្រើន ដោយ​ការ​សង្រួម ចំណែក​បុគ្គល​ទ្រុស្ត​សីល កាល​ប្រព្រឹត្ត​អាក្រក់ រមែង​ឃ្លាត​ចាក​មិត្ត​ទាំង​ឡាយ។ ជន​ទ្រុស្ត​សីល រមែង​បាន​នូវ​ទោស​ផង នូវ​ដំណេះ​ដំណៀល​ផង ឯ​ជន​អ្នក​មាន​សីល រមែង​បាន​នូវ​គុណ​ផង នូវ​កិត្តិសព្ទ​ផង នូវ​សេចក្តី​សរសើរ​ផង សព្វ ៗ កាល។ សីល ជា​ខាង​ដើម ជា​ទី​តាំង ជា​មេ​នៃ​កល្យាណ​ធម៌ និង​ជា​ប្រធាន​នៃ​ធម៌​ទាំង​ពួង ព្រោះ​ហេតុ​នោះ បុគ្គល​គប្បី​ជម្រះ​សីល។ សីល​ជា​ច្រាំង ជា​ទំនប់ ជា​គ្រឿង​ញ៉ាំង​ចិត្ត​ឲ្យ​រីករាយ ទាំង​ជា​កំពង់​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គ្រប់​ព្រះ​អង្គ ព្រោះ​ហេតុ​នោះ បុគ្គល​គប្បី​ជម្រះ​នូវ​សីល។ សីល​ជា​កំឡាំង​រក​អ្វី​ប្រៀប​ផ្ទឹម​មិន​បាន សីល​ជា​អាវុធ​ដ៏​ឧត្តម សីល​ជា​គ្រឿង​អាភរណៈ​ដ៏​ប្រសើរ សីល​ជា​គ្រឿង​ក្រោះ​យ៉ាង​អស្ចារ្យ។ទ. ២៩ សីល​ជា​ស្ពាន​មាន​សក្តិ​ធំ សីល​ជា​គ្រឿង​ក្រអូប​ដ៏​ប្រសើរ សីល​ជា​គ្រឿង​លាប​ដ៏​ប្រសើរ តែង​បក់​ទៅ​សព្វ ៗ ទិស។ សីល​ជា​កញ្ចប់​បាយ​ដ៏​ប្រសើរ សីល​ជា​ស្បៀង​ដ៏​ឧត្តម សីល​ជា​វាហនៈ​ដ៏​ប្រសើរ សម្រាប់​ទៅ​កាន់​ទិស​ទាំង​ពួង។ បុគ្គល​ពាល មាន​ចិត្ត​អាក្រក់​ក្នុង​ទី​ទាំង​ពួង មិន​តាំង​មាំ​ក្នុង​សីល​ទាំង​ឡាយ រមែង​បាន​នូវ​សេចក្តី​និន្ទា​ក្នុង​លោក​នេះ​ផង លុះ​លះ​លោក​នេះ​ទៅ​ហើយ រមែង​មាន​ចិត្ត​ជា​ទុក្ខ​ក្នុង​អបាយ​ផង។ អ្នក​ប្រាជ្ញ​មាន​ចិត្ត​ល្អ ក្នុង​ទី​ទាំង​ពួង តាំង​មាំ​ក្នុង​សីល​ទាំង​ឡាយ រមែង​បាន​នូវ​កិត្តិសព្ទ​ក្នុង​លោក​នេះ​ផង លុះ​លះ​លោក​នេះ​ទៅ រមែង​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ក្នុង​ឋានសួគ៌​ផង។ សីល​ជា​កំពូល​ក្នុង​លោក​នេះ ចំណែក​បុគ្គល​មាន​ប្រាជ្ញា ក៏​ឧត្តម​ដែរ ជ័យជំនះ​ក្នុង​មនុស្ស​លោក និង​ទេវ​លោក ព្រោះ​សីល និង​បញ្ញា។

សីលវត្ថេរ។

សុនីតត្ថេរគាថា

(២. សុនីតត្ថេរគាថា)

[២៤៣] ខ្ញុំ​កើត​ក្នុង​ត្រកូល​ទាប ជា​អ្នក​ក្រីក្រ មាន​ភោជន​តិច ការ​ងារ​របស់​ខ្ញុំ ក៏​ថោកទាប ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ចាក់​ចោល​នូវ​ផ្កា គឺ​លាមក។ មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ​ស្អប់​ខ្ពើម មើល​ងាយ បន្តុះ​បង្អាប់​ខ្ញុំ ៗ បាន​ធ្វើ​ចិត្ត​ឲ្យ​ទាប សំពះ​នូវ​ជន​ជា​ច្រើន។ គ្រា​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​នូវ​ព្រះ​សម្ពុទ្ធ មាន​ភិក្ខុ​សង្ឃ​ហែហម​ហើយ ព្រះ​អង្គ​មាន​ព្យាយាមធំ កំពុង​យាង​ចូល​ទៅ​កាន់​បូរី​ដ៏​ឧត្តម​របស់​ជន​អ្នក​មគធៈ។ទ. ៣០ ខ្ញុំ​ក៏​ដាក់​នូវ​អម្រែក ចូល​ទៅ​ដើម្បី​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​សម្ពុទ្ធ​ជា​បុរស​ដ៏​ខ្ពង់​ខ្ពស់ ទ្រង់​ឋិត​នៅ​ដើម្បី​អនុគ្រោះ​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​បាទ​ទាំង​គូ​របស់​ព្រះ​សាស្តា ហើយ​ឋិត​នៅ​ក្នុង​ទី​សម​គួរ គ្រា​នោះ ខ្ញុំ​សូម​បព្វជ្ជា​នឹង​ព្រះ​សម្ពុទ្ធ ព្រះ​អង្គ​ឧត្តម​ជាង​សព្វ​សត្វ​ទាំង​ឡាយ។ លំដាប់​នោះ ព្រះ​សាស្តា ព្រះ​អង្គ​ប្រកប​ដោយ​សេចក្តី​ករុណា ទ្រង់​អនុគ្រោះ​ដល់​លោក​ទាំង​មូល ត្រាស់​ហៅ​ខ្ញុំ​ថា អ្នក​ចូរ​ចូល​មក​ជា​ភិក្ខុ​ចុះ ដូច្នេះ ព្រះ​វាចា​នោះ ជា​ឧបសម្បទា​របស់​ខ្ញុំ។ ព្រះ​ជិនស្រី ទ្រង់​ទូន្មាន​ខ្ញុំ​យ៉ាង​ណា ខ្ញុំ​នោះ ជា​បុគ្គល​ម្នាក់​ឯង នៅ​ក្នុង​ព្រៃ មិន​ខ្ជិលច្រអូស ក៏​បាន​ធ្វើ​តាម​ព្រះ​ពុទ្ធ​ដីកា​នៃ​ព្រះ​សាស្តា​យ៉ាង​នោះ។ ខ្ញុំ​រលឹក​ឃើញ​នូវ​បុព្វជាតិ ក្នុង​បឋមយាម​នៃ​រាត្រី ជម្រះ​នូវ​ទិព្វចក្ខុ ក្នុង​មជ្ឈិម​យាម​​នៃ​រាត្រី បាន​ទំលាយ​នូវ​គំនរ​នៃ​ងងឹត គឺ​អវិជ្ជា ក្នុង​បច្ឆិមយាម​នៃ​រាត្រី។ លំដាប់​នោះ កាល​ដែល​រាត្រី​អស់​ទៅ ព្រះ​អាទិត្យ​ជិត​រះ​ឡើង ព្រះ​ឥន្ទ្រ និង​ព្រះ​ព្រហ្ម មក​ផ្គង​អញ្ជលី នមស្ការ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ថា បពិត្រ​លោក​ជា​បុរស​អាជានេយ្យ ខ្ញុំ​សូម​ថ្វាយ​បង្គំ​ចំពោះ​លោក បពិត្រ​លោក​ជា​បុរស​ដ៏​ខ្ពង់​ខ្ពស់ ខ្ញុំ​សូម​ថ្វាយ​បង្គំ​ចំពោះ​លោក បពិត្រ​លោក​និទ៌ុក្ខ អាសវៈ​ទាំង​ឡាយ​របស់​លោក​ណា​អស់​ហើយ លោក​នោះ ជា​ទក្ខិណេយ្យ​បុគ្គល។ទ. ៣១ លំដាប់​នោះ ព្រះ​សាស្តា ទ្រង់​ទត​ឃើញ​ខ្ញុំ ដែល​មាន​ពួក​ទេវតា​ហែហម ទ្រង់​ក៏​ធ្វើ​នូវ​ការ​ញញឹម​ឲ្យ​ប្រាកដ ហើយ​ទ្រង់​ត្រាស់​សេចក្តី​នេះ​ថា បុគ្គល​ឈ្មោះ​ថា ព្រាហ្មណ៍ ព្រោះ​ធម៌ ៤ ប្រការ​នេះ គឺ​តបៈ ១ ព្រហ្មចរិយៈ ១ សញ្ញមៈ ១ ទមៈ ១ នេះ​ជា​ព្រាហ្មណវត្ត​ដ៏​ឧត្តម។

សុនីតត្ថេរ។

ឧទ្ទាន

ព្រះ​ថេរៈ​ទាំង​ឡាយ​ពីរ​អង្គ​នេះ គឺ​សីលវត្ថេរ ១ សុនីតត្ថេរ ១ សុទ្ធ​តែ​មាន​ឫទ្ធិ​ច្រើន បាន​ពោល​នូវ​គាថា ២៤ ក្នុង​ទ្វាទសកនិបាត។

ចប់ ទ្វាទសកនិបាត។

 

លេខយោង

km/tipitaka/sut/kn/tha/sut.kn.tha.12.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/04/02 02:18 និពន្ឋដោយ Johann