[៩] ខ្ញុំបានស្តាប់មកយ៉ាងនេះ។ សម័យមួយ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់គង់នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន ជាមួយនឹងព្រះថេរៈ​ជាសាវ័ក សុទ្ធតែមាននាមល្បីល្បាញ ជាច្រើនអង្គ គឺ​ព្រះសារីបុត្រមានអាយុ១ ព្រះមោគ្គល្លានមានអាយុ១ ព្រះមហាកស្សបមានអាយុ១ ព្រះ​អនុរុទ្ធមានអាយុ១ ព្រះរេវតមានអាយុ១ ព្រះអានន្ទមានអាយុ១ មួយអន្លើនឹងព្រះថេរៈ​ ជាសាវ័ក ដែលសុទ្ធតែមាននាមល្បីល្បាញឯទៀតផង។ គ្រានោះឯង ព្រះមហាមោគ្គល្លាន​មានអាយុ ចេញចាកទីសម្ងំ ក្នុងសាយណ្ហសម័យ ហើយចូលទៅរកព្រះ​មហាកស្សមាន​អាយុ លុះចូលទៅដល់ហើយ បាននិយាយនឹងព្រះមហាកស្សបមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាល​អាវុសោកស្សប យើងទាំងឡាយ នឹងចូលទៅរកព្រះសារីបុត្ត មានអាយុ ដើម្បីស្តាប់ធម៌។ ព្រះមហាកស្សបមានអាយុ ទទួលស្តាប់ព្រះមហាមោគ្គល្លានមានអាយុ​ថា ករុណា អាវុសោ។ គ្រានោះឯង ព្រះមហាមោគ្គល្លានមានអាយុ ព្រះមហាកស្សប​មានអាយុ និងព្រះអនុរុទ្ធមានអាយុ ក៏ចូលទៅរកព្រះសារីបុត្រមានអាយុ ដើម្បីស្តាប់​ធម៌។ ព្រះអានន្ទមានអាយុ បានឃើញព្រះមហា​មោគ្គល្លានមានអាយុ ព្រះមហាកស្សប​មាន​អាយុ និងព្រះអនុរុទ្ធមានអាយុ កំពុងដើរចូលទៅរកព្រះសារីបុត្រ​មានអាយុ ដើម្បីស្តាប់​ធម៌ លុះឃើញហើយ ក៏ចូលទៅរកព្រះរេវតមានអាយុ លុះចូលទៅដល់ហើយ ក៏និយាយ​នឹង​ព្រះរេវតមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោរេវត ពួកលោកជាសប្បុរសឯណោះ កំពុងចូលទៅរកព្រះសារីបុត្រមានអាយុ ដើម្បីស្តាប់​ធម៌ ម្នាលអាវុសោរេវត មក យើងនឹង​ចូលទៅរកព្រះសារីបុត្រមានអាយុ ដើម្បីស្តាប់ធម៌។ ព្រះរេវតមានអាយុ ទទួលស្តាប់​ព្រះអានន្ទ​មានអាយុថា ករុណា អាវុសោ។ គ្រានោះឯង ព្រះរេវតមានអាយុ និងព្រះអានន្ទ​មានអាយុ ក៏ចូលទៅរកព្រះសារីបុត្រមានអាយុ ដើម្បី​ស្តាប់ធម៌។

[១០] ព្រះសារីបុត្រមានអាយុ បានឃើញ​ព្រះរេវតមានអាយុ និងព្រះអានន្ទ​មាន​អាយុ កំពុងដើរមកអំពីចម្ងាយ លុះឃើញហើយ ក៏និយាយ​នឹង​ព្រះ​អានន្ទមានអាយុ យ៉ាង​នេះថា អានន្ទមានអាយុ ចូរចូលមក អានន្ទមានអាយុ ជាឧបដ្ឋាក របស់ព្រះមាន​ព្រះភាគ ជាអ្នកដើរជិតដិតតាម​ព្រះមានព្រះភាគ មកល្អហើយ ម្នាលអាវុសោអានន្ទ គោសិង្គសាលវ័ននេះ គួរឲ្យរីករាយ រាត្រីសោត ក៏ប្រាសចាកទោស¹⁾ ដើមឈើទាំងឡាយ ក៏មានផ្ការីកស្គុសស្គាយ សព្វកន្លែង មានក្លិនក្រអូប គួរនាដូចក្លិន​ទិព្វ ផ្សព្វផ្សាយទៅ ម្នាលអាវុសោអានន្ទ ចុះព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុ​រូបណា។ ព្រះអានន្ទ​តបថា ម្នាលអាវុសោ សារីបុត្រ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ ជាអ្នកចេះចាំ​ច្រើន ទ្រទ្រង់នូវ​ពុទ្ធវចនៈ សន្សំនូវពុទ្ធវចនៈ ធម៌ទាំងឡាយណា មានលំអក្នុងបទដើម មានលំអក្នុង​បទ​កណ្តាល មានលំអក្នុងបទចុង ប្រកបដោយអត្ថ ព្រមទាំងព្យញ្ជនៈ ប្រកាស​នូវ​ព្រហ្មចរិយៈ​ដ៏បរិសុទ្ធ បរិបូណ៌ទាំងអស់ ធម៌ទាំងឡាយ មានសភាព​ដូច្នោះ ភិក្ខុនោះ ក៏ចេះចាំ​ច្រើន ស្ទាត់ជំនាញរត់មាត់ ពិចារណាដោយចិត្ត ដឹងប្រពៃ ដោយទិដ្ឋិ​ គឺតណ្ហា ភិក្ខុនោះ រមែងសំដែងធម៌ ដល់បរិស័ទទាំង៤ ដោយបទ និងព្យញ្ជនៈទាំងឡាយ ជា​បរិមណ្ឌល​ជាប់តគ្នា ដើម្បីគាស់រំលើង នូវអនុស័យ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុរូបនេះ។

[១១] កាលបើព្រះអានន្ទមានអាយុ និយាយយ៉ាងនេះហើយ ព្រះសារីបុត្រមាន​អាយុ បាននិយាយនឹងព្រះរេវតមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោរេវត អានន្ទមាន​អាយុ បានព្យាករនូវបដិភាន ជារបស់ខ្លួនហើយ ឥឡូវនេះ យើងនឹងសួររេវតមានអាយុ ក្នុងសេចក្តីនោះថា ម្នាលអាវុសោរេវត ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន គួររីករាយ រាត្រីក៏​ប្រាស​ចាកទោស ឈើទាំងឡាយ ក៏មានផ្ការីកស្គុសស្គាយ សព្វកន្លែង មានក្លិនក្រអូប បីដូចជា​ក្លិន​​ទិព្វ ផ្សព្វផ្សាយទៅ ម្នាលអាវុសោរេវត ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុ​រូប​ណា។ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ មានការពួនសម្ងំជាទីរីករាយ ត្រេកអរ​ក្នុងការពួនសម្ងំ ប្រកបរឿយៗ ក្នុងការស្ងប់រម្ងាប់ចិត្ត ដ៏ប្រព្រឹត្តទៅក្នុងខាងក្នុង មានឈាន​មិនសាបសូន្យ ឬមិនបានប្រាសចាកឈាន ប្រកបដោយវិបស្សនាបញ្ញា ទាំងចំរើន​នូវ​សុញ្ញាគារធម៌ទាំងឡាយ ម្នាលអាវុសោ សារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។

[១២] កាលបើព្រះរេវតមានអាយុ និយាយយ៉ាងនេះហើយ ព្រះសារីបុត្រមាន​អាយុ បាននិយាយនឹងព្រះអនុរុទ្ធមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោអនុរុទ្ធ រេវតមាន​អាយុ បានព្យាករនូវបដិភាន ជារបស់ខ្លួនហើយ ឥឡូវនេះ យើងនឹងសួរអនុរុទ្ធមានអាយុ ក្នុង​សេចក្តី​នោះថា ម្នាលអាវុសោអនុរុទ្ធ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន គួររីករាយ រាត្រីក៏​ប្រាស​ចាកទោស ឈើទាំងឡាយ ក៏មានផ្ការីកស្គុសស្គាយ សព្វកន្លែង មានក្លិនក្រអូប ដូចជាក្លិន​ទិព្វ ផ្សព្វផ្សាយទៅ ម្នាលអាវុសោអនុរុទ្ធ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងបាន ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូប​ណា។ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ មើលឃើញលោកធាតុ​ទាំង​មួយពាន់ ដោយចក្ខុដូចជាទិព្វ ដ៏បរិសុទ្ធ កន្លងនូវចក្ខុជារបស់មនុស្ស ម្នាលអាវុសោ​សារីបុត្រ ដូចជាបុរសមានចក្ខុ នៅលើប្រាសាទដ៏ប្រសើរ មើលឃើញមណ្ឌល​ខ្នងកង់​មួយ​ពាន់ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ភិក្ខុមើលឃើញ​លោកធាតុទាំងមួយពាន់ ដោយចក្ខុ​ដូច​ជា​ទិព្វ ដ៏បរិសុទ្ធ កន្លងនូវចក្ខុ​របស់មនុស្ស ក៏យ៉ាងនោះដែរ ម្នាលអាវុសោ សារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងបាន​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។

[១៣] កាលបើព្រះអនុរុទ្ធមានអាយុ និយាយយ៉ាងនេះហើយ ព្រះសារីបុត្រមាន​អាយុ បាននិយាយនឹងព្រះមហាកស្សបមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោកស្សប អនុរុទ្ធមាន​អាយុ បានព្យាករនូវបដិភាន របស់ខ្លួនហើយ ឥឡូវនេះ យើងនឹងសួរ​មហាកស្សប​មានអាយុ ក្នុងសេចក្តីនោះថា ម្នាលអាវុសោកស្សប ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន គួររីករាយ រាត្រីក៏​ប្រាស​ចាកទោស ឈើទាំងឡាយ ក៏មាន​ផ្កា​រីក​ស្គុសស្គាយ សព្វកន្លែង មានក្លិនក្រអូប បីដូចក្លិន​ទិព្វ ផ្សព្វផ្សាយទៅ ម្នាលអាវុសោកស្សប ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុ​រូប​ណា។ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ភិក្ខុក្នុង​សាសនា​នេះ ជាអ្នកនៅ​ក្នុង​ព្រៃខ្លួនឯងផង សរសើរគុណ នៃអ្នកនៅព្រៃផង ជាអ្នកប្រព្រឹត្តបិណ្ឌបាតខ្លួនឯងផង សរសើរគុណ នៃអ្នកប្រព្រឹត្តបិណ្ឌបាតផង ជាអ្នកទ្រទ្រង់សំពត់​បង្សុកូលខ្លួនឯងផង សរសើរគុណ នៃអ្នកទ្រទ្រង់​សំពត់​បង្សុកូលផង ជាអ្នកទ្រទ្រង់​តែចីវរបីខ្លួនឯងផង សរសើរគុណ នៃអ្នកទ្រទ្រង់តែចីវរបីផង ជាអ្នកឥត​សេចក្តីប្រាថ្នាខ្លួនឯងផង សរសើរគុណ នៃ​អ្នកឥតសេចក្តី​ប្រាថ្នាផង ជាអ្នកសន្តោសខ្លួន​ឯងផង សរសើរគុណ នៃសេចក្តី​សន្តោសផង ជាអ្នកស្ងប់ស្ងាត់ខ្លួនឯងផង សរសើរ​គុណ នៃ​សេចក្តីស្ងប់ស្ងាត់ផង ជាអ្នកមិនច្រឡូកច្រឡំខ្លួនឯងផង សរសើរ​គុណ នៃសេចក្តី​មិនច្រ​ឡូកច្រឡំផង ជាអ្នក​ប្រុង​ប្រៀបព្យាយាម​ខ្លួនឯងផង សរសើរ​សេចក្តីប្រុងប្រៀងព្យាយាម​ផង ជាអ្នកបរិបូណ៌ ដោយសីលខ្លួនឯងផង សរសើរការបរិបូណ៌ដោយសីលផង ជាអ្នក​បរិបូណ៌ ដោយសមាធិ​ខ្លួនឯងផង សរសើរការបរិបូណ៌​ដោយសមាធិផង ជាអ្នកបរិបូណ៌​ ដោយបញ្ញាខ្លួនឯងផង សរសើរការបរិបូណ៌ដោយបញ្ញាផង ជាអ្នកបរិបូណ៌​ដោយវិមុត្តិ​ខ្លួនឯងផង សរសើរការ​បរិបូណ៌ ដោយវិមុត្តិផង ជាអ្នកបរិបូណ៌ ដោយវិមុត្តិញ្ញាណទស្សនៈខ្លួនឯងផង សរសើរ​ការបរិបូណ៌ ដោយវិមុត្តិញ្ញាណទស្សនៈ​ផង ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។

[១៤] កាលបើព្រះមហាកស្សបមានអាយុ និយាយយ៉ាងនេះហើយ ព្រះសារីបុត្រមាន​អាយុ បាននិយាយនឹងព្រះមហាមោគ្គល្លានមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោ​មោគ្គល្លាន មហាកស្សបមាន​អាយុ បានព្យាករនូវបដិភាន ជារបស់ខ្លួន​ហើយ ឥឡូវនេះ យើងនឹងសួរមហាមោគ្គល្លានមានអាយុ ក្នុងសេចក្តីនោះថា ម្នាលអាវុសោ​មោគ្គល្លាន ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន គួររីករាយ រាត្រីក៏​ប្រាស​ចាកទោស ឈើទាំង​ឡាយ ក៏មាន​ផ្កា​រីក​ស្គុសស្គាយ សព្វកន្លែង មានក្លិនក្រអូប បីដូចក្លិន​ទិព្វ ផ្សព្វផ្សាយទៅ ម្នាលអាវុសោមោគ្គល្លាន ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុ​រូប​ណា។ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ភិក្ខុទាំងឡាយពីររូប ក្នុង​សាសនា​នេះ សំដែងនូវ​អភិធម្ម​កថា ភិក្ខុ​ទាំងនោះ សួរគ្នានឹងគ្នា លុះសួរប្រស្នាហើយ ដោះស្រាយដល់គ្នានឹងគ្នា ក៏មិន​បាន​រុករាន​គ្នាផង កថារបស់ភិក្ខុទាំងនោះ ប្រព្រឹត្តទៅប្រកបដោយធម៌ផង ម្នាលអាវុសោ​សារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។

[១៥] គ្រានោះឯង ព្រះមហាមោគ្គល្លានមានអាយុ បាននិយាយនឹង​ព្រះសារីបុត្រ​មាន​អាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ពួកយើងទាំងអស់គ្នា បានព្យាករនូវ​បដិភាន ជារបស់ខ្លួន​ហើយ ឥឡូវនេះ យើងនឹងសួរនូវព្រះសារីបុត្រ​មានអាយុ ក្នុងសេចក្តី​នោះថា ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន គួររីករាយ រាត្រីក៏​ប្រាស​ចាកទោស ឈើទាំងឡាយ មាន​ផ្កា​រីក​ស្គុសស្គាយ សព្វកន្លែង មានក្លិនក្រអូប បីដូចជាក្លិន​ទិព្វ ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ទៅ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុ​រូប​ណា។ ម្នាលអាវុសោមោគ្គល្លាន ភិក្ខុក្នុង​សាសនា​នេះ ញុំាងចិត្តឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ ក្នុងអំណាច​ខ្លួន​ផង ភិក្ខុមិនបានប្រព្រឹត្តទៅ តាមអំណាច​នៃចិត្តផង ភិក្ខុនោះ ប្រាថ្នាដើម្បីនៅ អស់បុព្វណ្ហ​សម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិណា ក៏នៅអស់បុព្វណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះ​បាន បើប្រាថ្នាដើម្បីនៅអស់​មជ្ឈន្តិកសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិណា ក៏នៅអស់មជ្ឈន្តិ​ក​សម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះបាន បើប្រាថ្នាដើម្បីនៅ អស់សាយណ្ហសម័យ ដោយ​វិហារសមាបត្តិណា ក៏នៅអស់សាយណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះបាន ម្នាលអាវុសោ​មោគ្គល្លាន ដូចជាហិបសំពត់ ដ៏ពេញដោយសំពត់ទាំងឡាយ ជ្រលក់​ហើយដោយ​ពណ៌ផ្សេងៗ របស់ព្រះរាជា ឬរាជមហាមាត្យ ព្រះរាជា និងមហាមាត្យ​នោះ ប្រាថ្នាដើម្បីទ្រទ្រង់ នូវគូសំពត់ណា អស់បុព្វណ្ហសម័យ ក៏ទ្រទ្រង់នូវគូសំពត់នោះៗបាន អស់បុព្វណ្ហសម័យ បើប្រាថ្នាដើម្បីទ្រទ្រង់ នូវគូសំពត់ណា អស់មជ្ឈន្តិកសម័យ ក៏ទ្រទ្រង់​នូវគូសំពត់នោះៗបាន អស់មជ្ឈន្តិកសម័យ បើប្រាថ្នាដើម្បីទ្រទ្រង់ នូវគូសំពត់ណា អស់​សាយណ្ហសម័យ ក៏ទ្រទ្រង់​នូវគូសំពត់នោះៗបាន អស់សាយណ្ហសម័យ ម្នាល​អាវុសោ​មោគ្គល្លាន ភិក្ខុញុំាងចិត្តឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ ក្នុងអំណាច​ខ្លួនផង ភិក្ខុមិនបានប្រព្រឹត្ត​ទៅ តាមអំណាច​របស់ចិត្តផង ភិក្ខុនោះ ប្រាថ្នាដើម្បីនៅអស់​បុព្វណ្ហសម័យ ដោយវិហារ​សមាបត្តិណា ក៏នៅអស់បុព្វណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះបាន បើប្រាថ្នា​ដើម្បី​នៅអស់មជ្ឈន្តិកសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិណា ក៏នៅអស់មជ្ឈន្តិកសម័យ ដោយ​វិហារ​សមាបត្តិ​នោះបាន បើប្រាថ្នា​ដើម្បី​នៅអស់សាយណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិណា ក៏នៅអស់សាយណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះបាន ក៏យ៉ាងនោះដែរ ម្នាល​អាវុសោ មោគ្គល្លាន ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។

[១៦] លំដាប់នោះឯង ព្រះសារីបុត្រមានអាយុ បាននិយាយនឹងព្រះថេរៈមានអាយុ​ទាំងនោះ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោទាំងឡាយ ពួកយើងទាំងអស់គ្នា បានព្យាករ​បដិភាន​ តាម​សមគួរដល់​ខ្លួនហើយ ម្នាលអាវុសោទាំងឡាយ មក យើងនឹងចូលទៅគាល់​ព្រះមានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ហើយ នឹងក្រាបទូលសេចក្តីនុ៎ះ ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ បើព្រះមានព្រះភាគ នឹងព្យាករដល់យើង យ៉ាងណា យើងនឹង​ចាំទុក នូវសេចក្តីនោះ យ៉ាងនោះ។ ព្រះថេរៈមានអាយុទាំងនោះ ទទួលស្តាប់ព្រះសារីបុត្រមាន​អាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោ យ៉ាងហ្នឹងហើយ។ គ្រានោះឯង ព្រះថេរៈមានអាយុ​ទាំង​នោះ នាំគ្នាចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ហើយ ក៏ក្រាបអភិវាទ ចំពោះ​​​ព្រះមានព្រះភាគ រួច​អង្គុយក្នុងទីដ៏សមគួរ។ កាលព្រះសារីបុត្រមានអាយុ អង្គុយ​ក្នុងទីសមគួរហើយ បានក្រាបបង្គំទូល​ ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ យ៉ាងនេះថា បពិត្រព្រះ​អង្គ​ដ៏ចំរើន ក្នុងទីនេះ រេវតមានអាយុ និងអានន្ទមានអាយុ នាំគ្នាចូលមករក​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ ដើម្បីស្តាប់ធម៌ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន ខ្ញុំព្រះអង្គ បានឃើញ​រេវតមានអាយុ និងអានន្ទ​មានអាយុ កំពុងដើរមកអំពីចម្ងាយ លុះឃើញហើយ បាននិយាយ​នឹង​អានន្ទ​មានអាយុ យ៉ាង​នេះថា អានន្ទមានអាយុ ចូរចូលមក អានន្ទមានអាយុ ជាឧបដ្ឋាក របស់​ព្រះមានព្រះភាគ ជាអ្នកដើរជិតដិត តាម​ព្រះមានព្រះភាគ មកល្អហើយ ម្នាលអាវុសោ​អានន្ទ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន គួររីករាយ រាត្រី ក៏ប្រាសចាកទោស ឈើទាំងឡាយ មាន​ផ្ការីក​ស្គុសស្គាយ សព្វកន្លែង មានក្លិនក្រអូប ដូចជាក្លិន​ទិព្វ ផ្សព្វផ្សាយទៅ ម្នាលអាវុសោ​អានន្ទ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុ​រូបណា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាលបើ​ខ្ញុំព្រះអង្គ និយាយយ៉ាងនេះហើយ អានន្ទមានអាយុបាននិយាយ​នឹង​ខ្ញុំព្រះអង្គ​ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោ សារីបុត្រ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ ជាអ្នកចេះចាំ​ច្រើន ទ្រទ្រង់​នូវពុទ្ធវចនៈ។បេ។ ដើម្បីគាស់រំលើងអនុស័យ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុរូបនេះឯង។ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់ថា ម្នាលសារីបុត្រ ត្រូវល្អហើយ អានន្ទព្យាករត្រឹមត្រូវ តាមសេចក្តីពិត ម្នាលសារីបុត្រ ព្រោះថា អានន្ទ ជាអ្នកចេះចាំច្រើន ទ្រទ្រង់នូវពុទ្ធវចនៈ សន្សំនូវពុទ្ធវចនៈ ធម៌ទាំង​ឡាយ​ណា មានលំអក្នុងបទដើម មានលំអក្នុងបទកណ្តាល មានលំអក្នុងបទចុង ប្រកប​ដោយ​អត្ថ និងព្យញ្ជនៈ ប្រកាស​នូវព្រហ្មចរិយធម៌ ដ៏បរិសុទ្ធ បរិបូណ៌ទាំងអស់ ធម៌ទាំងឡាយ មាន​សភាព​ដូច្នោះ អានន្ទ ក៏បានចេះចាំច្រើន ស្ទាត់រត់មាត់ ពិចារណាបានដោយចិត្ត ចាក់ធ្លុះដោយទិដ្ឋិ គឺបញ្ញា អានន្ទនោះ តែងសំដែងធម៌ ដល់បរិស័ទទាំង៤ ដោយបទ និងព្យញ្ជនៈទាំងឡាយ ជាបរិមណ្ឌលជាប់តគ្នាមិនដាច់ ដើម្បីគាស់រំលើង នូវ​អនុសយក្កិលេស។

[១៧] បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាលបើអានន្ទមានអាយុ និយាយយ៉ាងនេះហើយ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ បាននិយាយនឹងរេវតមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោរេវត អានន្ទមាន​អាយុ បានព្យាករនូវបដិភាន ដ៏សមគួរដល់ខ្លួនហើយ ឥឡូវនេះ យើងសូមសួរ ចំពោះ​រេវត​មានអាយុ ក្នុងសេចក្តីនោះថា ម្នាលអាវុសោរេវត ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន គួររីករាយ រាត្រីក៏​ប្រាស​ចាកទោស ឈើទាំងឡាយ មានផ្ការីកស្គុសស្គាយ សព្វកន្លែង មានក្លិនក្រអូប បីដូចជាក្លិន​ទិព្វ ផ្សព្វផ្សាយទៅ ម្នាលអាវុសោរេវត ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូប​ណា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាលបើខ្ញុំព្រះអង្គ និយាយយ៉ាងនេះហើយ រេវតមានអាយុ ឆ្លើយតបនឹងខ្ញុំព្រះអង្គ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ភិក្ខុក្នុង​សាសនា​នេះ មានការពួនសម្ងំជាទីរីករាយ ត្រេកអរ​ក្នុងការពួនសម្ងំ ប្រកបរឿយៗនូវការ​ស្ងប់ស្ងាត់ចិត្ត ប្រព្រឹត្តទៅខាងក្នុង មិនបានប្រាសចាកឈាន ប្រកបដោយវិបស្សនាបញ្ញា ជាអ្នកចំរើន ​នូវ​សុញ្ញាគារធម៌ទាំងឡាយ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់ថា ម្នាលសារីបុត្រ ត្រូវល្អ​ហើយ រេវតព្យាករត្រឹមត្រូវ​តាមពិតមែនហើយ ម្នាលសារីបុត្រ ព្រោះថា រេវត ជាអ្នកមាន​ការ​ពួនសម្ងំជាទីរីករាយ ត្រេកអរនឹងការពួនសម្ងំ ប្រកបរឿយៗ នូវ​ការស្ងប់​ស្ងាត់ចិត្ត ប្រព្រឹត្តទៅខាងក្នុង មិនបានប្រាសចាកឈាន ប្រកបដោយវិបស្សនាបញ្ញា ជាអ្នក​ចំរើន នូវសុញ្ញាគារធម៌ទាំងឡាយ។

[១៨] បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាលបើរេវតមានអាយុ និយាយយ៉ាងនេះហើយ ខ្ញុំព្រះ​អង្គ បាននិយាយ​នឹងអនុរុទ្ធមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោអនុរុទ្ធ រេវតមាន​អាយុ បានព្យាករ។បេ។ ម្នាលអាវុសោអនុរុទ្ធ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូប​ណា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាលបើខ្ញុំព្រះអង្គ និយាយយ៉ាងនេះហើយ អនុរុទ្ធ​មានអាយុ បានឆ្លើយតបនឹងខ្ញុំ​ព្រះអង្គ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ មើលឃើញលោកធាតុ​ទាំង​មួយពាន់ ដោយចក្ខុ បីដូចជាទិព្វ ដ៏បរិសុទ្ធ កន្លងនូវចក្ខុជារបស់មនុស្ស ម្នាលអាវុសោ ដូចជាបុរសមានចក្ខុ នៅខាងលើ​ប្រាសាទ​ដ៏​ប្រសើរ ហើយក្រឡេកឃើញមណ្ឌល នៃ​ខ្នងកង់ទាំង​មួយពាន់ យ៉ាងណា ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ ភិក្ខុមើលឃើញ​លោកធាតុទាំងមួយពាន់ ដោយចក្ខុបី​ដូច​ជាទិព្វ ដ៏បរិសុទ្ធ កន្លង​នូវ​ចក្ខុ​ជារបស់មនុស្ស ក៏យ៉ាងនោះដែរ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។ ម្នាលសារីបុត្រ ត្រូវល្អហើយ អនុរុទ្ធព្យាករត្រឹមត្រូវ តាមពិតមែនហើយ ម្នាលសារីបុត្រ ព្រោះថា អនុរុទ្ធមើលឃើញលោកធាតុ​ទាំង​មួយពាន់ ដោយចក្ខុ បីដូចជាទិព្វ ដ៏បរិសុទ្ធ កន្លងនូវចក្ខុ​ជារបស់មនុស្ស។

[១៩] បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាលបើអនុរុទ្ធនិយាយយ៉ាងនេះហើយ ខ្ញុំព្រះអង្គ បាននិយាយនឹងមហាកស្សបមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោកស្សប អនុរុទ្ធមាន​អាយុ បានព្យាករនូវបដិភាន សមគួរដល់ខ្លួនហើយ ឥឡូវនេះ យើងសូមសួរ​នូវ​ មហាកស្សប​មានអាយុ ក្នុងសេចក្តីនោះថា។បេ។ ម្នាលអាវុសោកស្សប ព្រៃគោសិង្គ​សាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុ​រូប​ណា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាលបើខ្ញុំ​ព្រះអង្គនិយាយ យ៉ាងនេះហើយ មហាកស្សបមានអាយុ បាននិយាយនឹងខ្ញុំព្រះអង្គ យ៉ាងនេះថា ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ ភិក្ខុក្នុង​សាសនា​នេះ ជាអ្នកនៅក្នុងព្រៃខ្លួនឯងផង សរសើរនូវគុណ នៃអ្នកនៅព្រៃផង ជាអ្នកប្រព្រឹត្តបិណ្ឌបាតខ្លួនឯងផង។បេ។ ជាអ្នកទ្រទ្រង់​សំពត់​បង្សុកូល… ជាអ្នកប្រើប្រាស់ ចំពោះតែចីវរបី… ជាអ្នក​ឥតសេចក្តី​ប្រាថ្នា… ជាអ្នក​សន្តោស… ជាអ្នកស្ងប់ស្ងាត់… ជាអ្នកមិននៅច្រឡូកច្រឡំ… ជាអ្នក​មានព្យាយាម​តឹងតែង​ហើយ… ជាអ្នកបរិបូណ៌​ដោយសីល… ជាអ្នកបរិបូណ៌​ដោយសមាធិ… ជាអ្នកបរិបូណ៌ ដោយ​បញ្ញា… ជាអ្នកបរិបូណ៌​ដោយវិមុត្តិ… ជាអ្នកបរិបូណ៌​ដោយវិមុត្តិញ្ញាណ​ទស្សនៈ​ខ្លួនឯងផង សរសើរ​ការបរិបូណ៌​ដោយវិមុត្តិញ្ញាណទស្សនៈផង ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។ ម្នាលសារីបុត្រ ត្រូវល្អហើយ កស្សបព្យាករត្រឹមត្រូវ​ តាម​ពិត​មែន​ហើយ ម្នាលសារីបុត្រ ព្រោះថា កស្សបជាអ្នកនៅក្នុង​ព្រៃ​ខ្លួនឯងផង សរសើរ​គុណ​ នៃ​អ្នកនៅក្នុងព្រៃផង ជាអ្នកប្រព្រឹត្តបិណ្ឌបាតខ្លួនឯងផង សរសើរគុណនៃអ្នកប្រព្រឹត្ត​បិណ្ឌបាតផង ជាអ្នកទ្រទ្រង់ ​នូវសំពត់​បង្សុកូលខ្លួនឯងផង សរសើរគុណ នៃ​អ្នកទ្រទ្រង់​សំពត់បង្សុកូលផង ជាអ្នកទ្រទ្រង់តែចីវរបីខ្លួនឯងផង សរសើរ​គុណ នៃអ្នកទ្រទ្រង់​ ចំពោះ​តែចីវរបីផង ជាអ្នកឥតសេចក្តី​ប្រាថ្នាខ្លួនឯងផង សរសើរ​​គុណនៃ​អ្នកឥតសេចក្តី​ប្រាថ្នាផង ជាអ្នកសន្តោសខ្លួនឯងផង សរសើរគុណ នៃសេចក្តី​សន្តោសផង ជាអ្នកមានសេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់ខ្លួនឯងផង សរសើរនូវសេចក្តី​ស្ងប់​ស្ងាត់ផង ជាអ្នក​មិននៅ​ច្រឡូក​ច្រឡំ​ខ្លួនឯងផង សរសើរនូវសេចក្តី​មិននៅច្រឡូកច្រឡំផង ជាអ្នកមានព្យាយាម ប្រារព្ធខ្លួនឯងផង សរសើរនូវសេចក្តីប្រារព្ធព្យាយាមផង ជាអ្នកបរិបូណ៌ ដោយសីល​ខ្លួន​ឯងផង សរសើរ​ការបរិបូណ៌​ដោយសីលផង ជាអ្នកបរិបូណ៌ ដោយសមាធិខ្លួនឯងផង សរសើរការបរិបូណ៌ ដោយសមាធិផង ជាអ្នកបរិបូណ៌ ដោយបញ្ញាខ្លួនឯងផង សរសើរ​ការបរិបូណ៌ ​ដោយបញ្ញាផង ជាអ្នកបរិបូណ៌ដោយវិមុត្តិខ្លួនឯងផង សរសើរ​ការបរិបូណ៌ ដោយវិមុត្តិផង ជាអ្នកបរិបូណ៌ដោយវិមុត្តិញ្ញាណទស្សនៈ ខ្លួន​ឯងផង សរសើរការបរិបូណ៌ ដោយវិមុត្តិញ្ញាណទស្សនៈផង។

[២០] បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាលបើមហាកស្សប និយាយយ៉ាងនេះហើយ ខ្ញុំព្រះអង្គ បាននិយាយនឹងព្រះមហាមោគ្គល្លានមានអាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោ​មោគ្គល្លាន មហាកស្សបមាន​អាយុ បានព្យាករនូវបដិភាន សមគួរដល់ខ្លួនហើយ ឥឡូវ​នេះ យើងសូមសួរមហាមោគ្គល្លានមានអាយុ ក្នុងសេចក្តីនោះថា។បេ។ ម្នាលអាវុសោ​មោគ្គល្លាន ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុ​រូប​ណា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាលបើ​ខ្ញុំព្រះអង្គ និយាយយ៉ាងនេះហើយ មោគ្គល្លានមានអាយុ បាននិយាយនឹង​ខ្ញុំព្រះអង្គ​ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ភិក្ខុពីររូប ក្នុង​សាសនា​នេះ សំដែងនូវ​អភិធម្មកថា ភិក្ខុ​ទាំងនោះ សួរប្រស្នាគ្នានឹងគ្នា លុះសួរប្រស្នាហើយ ដោះ​ស្រាយដល់​គ្នានឹងគ្នា ក៏មិនបានរុករាន​គ្នាផង កថារបស់ភិក្ខុទាំងនោះ ប្រព្រឹត្តទៅ ប្រកប​ដោយធម៌​ផង ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។ ម្នាលសារីបុត្រ ត្រូវល្អហើយ មោគ្គល្លានព្យាករ ត្រឹមត្រូវពិតមែនហើយ ម្នាលសារីបុត្រ ព្រោះថា មោគ្គល្លាន ជាធម្មកថិក។

[២១] កាលបើព្រះសារីបុត្រ និយាយយ៉ាងនេះហើយ ព្រះមហាមោគ្គល្លានមាន​អាយុ ក្រាបបង្គំទូលព្រះមានព្រះភាគ យ៉ាងនេះថា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន គ្រានោះឯង ខ្ញុំព្រះអង្គ បាននិយាយនឹង​ព្រះសារីបុត្រ​មាន​អាយុ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ យើងទាំងអស់គ្នា សុទ្ធតែបានព្យាករ​បដិភាន តាមសមគួរ ដល់ខ្លួន​ហើយ ឥឡូវនេះ យើងសូមសួរសារីបុត្រ​មានអាយុ ក្នុងសេចក្តី​នោះថា ម្នាលអាវុសោសារីបុត្រ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន គួររីករាយ រាត្រីសោត ក៏​ប្រាស​ចាកទោស ឈើទាំងឡាយ មាន​ផ្កា​រីក​ស្គុសស្គាយ សព្វកន្លែង មានក្លិនក្រអូប បីដូចជាក្លិន​ទិព្វ ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ទៅ ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុ​រូប​ណា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន កាល​បើ​ខ្ញុំព្រះអង្គ និយាយយ៉ាងនេះហើយ សារីបុត្រមានអាយុ បាននិយាយ​នឹងខ្ញុំ​ព្រះអង្គ យ៉ាងនេះថា ម្នាលអាវុសោមោគ្គល្លាន ភិក្ខុក្នុង​សាសនា​នេះ ញុំាងចិត្ត​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ ក្នុងអំណាច​ (ខ្លួន)​ផង ភិក្ខុមិនបានប្រព្រឹត្តទៅតាមអំណាច​របស់ចិត្តផង ភិក្ខុនោះ ប្រាថ្នាដើម្បីនៅ អស់បុព្វណ្ហ​សម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិណា ក៏នៅអស់បុព្វណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះ​បាន បើប្រាថ្នាដើម្បីនៅអស់​មជ្ឈន្តិកសម័យ ដោយ​វិហារ​សមាបត្តិ​ណា ក៏នៅអស់មជ្ឈន្តិ​ក​សម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះបាន បើប្រាថ្នា​ដើម្បី​នៅ អស់សាយណ្ហសម័យ ដោយ​វិហារសមាបត្តិណា ក៏នៅអស់សាយណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះបាន ម្នាលអាវុសោ​មោគ្គល្លាន ដូចជាហិបសំពត់ ដ៏ពេញ​ដោយ​សំពត់ទាំងឡាយ ជ្រលក់ដោយ​ពណ៌ផ្សេងៗ របស់ព្រះរាជា ឬរាជមហាមាត្យ ព្រះរាជា និងរាជមហាមាត្រនោះ បើប្រាថ្នាដើម្បីទ្រទ្រង់ នូវគូសំពត់ណា អស់បុព្វណ្ហសម័យ ក៏ទ្រទ្រង់ នូវគូសំពត់នោះៗ អស់បុព្វណ្ហសម័យ បើប្រាថ្នាដើម្បីទ្រទ្រង់ នូវគូសំពត់ណា អស់​មជ្ឈន្តិកសម័យ ក៏ទ្រទ្រង់ ​នូវគូសំពត់នោះៗ អស់មជ្ឈន្តិកសម័យ បើប្រាថ្នា​ ដើម្បី​ទ្រទ្រង់​ នូវគូសំពត់ណា អស់សាយណ្ហសម័យ ក៏ទ្រទ្រង់​ នូវគូសំពត់នោះៗ អស់​សាយណ្ហ​សម័យ ម្នាល​អាវុសោ​មោគ្គល្លាន ភិក្ខុញុំាងចិត្តឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ ក្នុងអំណាច​ខ្លួន​ផង ភិក្ខុមិន បានប្រព្រឹត្ត​ទៅតាមអំណាច​នៃចិត្តផង ភិក្ខុនោះ ប្រាថ្នាដើម្បីនៅអស់​បុព្វណ្ហសម័យ ដោយវិហារ​សមាបត្តិណា ក៏នៅអស់បុព្វណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះ បើប្រាថ្នា​ដើម្បី​នៅអស់មជ្ឈន្តិកសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិណា ក៏នៅអស់មជ្ឈន្តិកសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះ បើប្រាថ្នា​ ដើម្បី​នៅអស់សាយណ្ហសម័យ ដោយវិហារ​សមាបត្តិ​ណា ក៏នៅអស់សាយណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះ ក៏យ៉ាងនោះដែរ ម្នាលអាវុសោ មោគ្គល្លាន ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយ​សារ​ភិក្ខុ​រូបនេះឯង។ ម្នាលមោគ្គល្លាន ត្រូវល្អហើយ សារីបុត្រ​ព្យាករត្រឹមត្រូវ តាមពិតមែនហើយ ម្នាល​មោគ្គល្លាន ព្រោះថា សារីបុត្រ រមែងញុំាងចិត្ត ឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ ក្នុងអំណាចខ្លួនផង សារីបុត្រ មិនបានប្រព្រឹត្ត​ទៅ តាមអំណាច​នៃចិត្តផង សារីបុត្រនោះ ប្រាថ្នាដើម្បីនៅ​អស់​បុព្វណ្ហសម័យ ដោយវិហារ​សមាបត្តិណា ក៏នៅអស់បុព្វណ្ហសម័យ ដោយវិហារ​សមាបត្តិ​នោះ បើប្រាថ្នា​ ដើម្បី​នៅអស់មជ្ឈន្តិកសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិណា ក៏នៅអស់​មជ្ឈន្តិក​សម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះ បើប្រាថ្នា​​នៅអស់សាយណ្ហសម័យ ដោយវិហារ​សមាបត្តិណា ក៏នៅអស់សាយណ្ហសម័យ ដោយវិហារសមាបត្តិនោះ។

[២២] កាលបើព្រះមោគ្គល្លាន និយាយយ៉ាងនេះហើយ ព្រះសារីបុត្រ​មានអាយុ បានក្រាបបង្គំ​ទូលព្រះមានព្រះភាគ យ៉ាងនេះថា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន លោកណា​និយាយ​ត្រូវ។ ព្រះអង្គត្រាស់ថា ម្នាលសារីបុត្រ បើដោយបរិយាយ អ្នកទាំង​អស់គ្នា​សុទ្ធតែ​និយាយ​ត្រូវហើយ ប៉ុន្តែ​អ្នកទាំងឡាយ ចូរស្តាប់ពាក្យរបស់តថាគត ព្រៃ​គោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿងដោយសារភិក្ខុរូបណានោះចុះ ម្នាលសារីបុត្រ ភិក្ខុក្នុងសាសនា​នេះ ត្រឡប់​មកពី​បិណ្ឌបាត​វិញ ខាងក្រោយ​នៃភត្ត ក៏ចូលទៅអង្គុយពែនភ្នែន ដោយកាយ​ឲ្យត្រង់ ផ្ចង់សតិ​ឲ្យ​​ត្រង់ទៅមុខ ដោយគិតថា ចិត្តរបស់​អាត្មាអញ មិនរួច​ចាក​អាសវក្កិលេសទាំងឡាយ ព្រោះមិនមានសេចក្តី​ប្រកាន់​ដរាបណា អាត្មាអញ នឹងមិន​ទំលាយ​ភ្នែននោះដរាបនោះ ដូច្នេះ ម្នាលសារីបុត្រ ព្រៃគោសិង្គសាលវ័ន រុងរឿង​ដោយសារ​ភិក្ខុរូបនេះឯង។ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់សេចក្តីនេះហើយ ព្រះថេរៈ មានអាយុទាំងនោះ ក៏មានសេចក្តីពេញចិត្ត ត្រេកអរ ចំពោះ​ភាសិត របស់​ព្រះមានព្រះភាគ។