km:tipitaka:sut:sn:47:sut.sn.47



សតិប្បដ្ឋានសំយុត្ត (ទី៣)

សង្ខេប

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

sn 47 បាលី cs-km: sut.sn.47 អដ្ឋកថា: sut.sn.47_att PTS: ?

សតិប្បដ្ឋានសំយុត្ត (ទី៣)

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)

អម្ពបាលិវគ្គ ទី១

(អម្ពបាលិសូត្រ ទី១) (sut.sn.47.001 | ភាគទី ៣៨)

ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​គង់​ក្នុង​អម្ពបាលិវន៖ ផ្លូវគឺ សតិប្បដ្ឋាន ៤ ជា​ផ្លូវ​មូល​តែ​មួយ ប្រព្រឹត្ត​ទៅ ដើម្បី​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ…។

 

(សតិសូត្រ ទី២) (sut.sn.47.002 | ភាគទី ៣៨)

ក្នុង​អម្ពបាលិវន៖ ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ដូ​ច្នេះ​ថា ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ ភិក្ខុ​ត្រូវ​ជា​អ្នក​មាន​ស្មារតី ជា​អ្នក​ដឹង​ខ្លួន នេះ​ជា​អនុសាសនី គឺ​ពាក្យ​ប្រៀន​ប្រដៅ របស់​តថាគត ចំពោះ​អ្នក​ទាំង​ឡាយ។

 

(ភិក្ខុសូត្រ ទី៣) (sut.sn.47.003 | ភាគទី ៣៨)

អំពី​ភិក្ខុ​មាន​ស្មារតី៖ ភិក្ខុ​មួយ​អង្គ​សុំ​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​បង្រៀនខ្លីមួយ ដើម្បី​ប្រតិបត្តិ​តែ​ម្នាក់​ឯង។

 

(សាលសូត្រ ទី៤) (sut.sn.47.004 | ភាគទី ៣៨)

សតិប្បដ្ឋាន​៤ ជា​ធម៌​គប្បី​ប្រតិបត្តិ ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន។

 

(អកុសលរាសិសូត្រ ទី៥ (sut.sn.47.005 | ភាគទី ៣៨)

ទម្ងន់​នៃ​កុសល និងអកុសល។

 

(សកុណគ្ឃិសូត្រ ទី៦) (sut.sn.47.006 | ភាគទី ៣៨)

ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​ទឹក​ដី​នៃ​បុព្វបុរស​របស់​អ្នក​បើ​មិន​ដូ​ច្នេះ​ទេ​សត្រូវ​នឹង​ចាប់​អ្នក!

 

(មក្កដសូត្រ ទី៧) (sut.sn.47.007 | ភាគទី ៣៨)

រឿងស្វាមក្កដ និងភិក្ខុចម្រើនសតិប្បដ្ឋាន។

 

(សូទសូត្រ ទី៨) (sut.sn.47.008 | ភាគទី ៣៨)

រឿងអ្នកបម្រើ និងភិក្ខុចម្រើនសតិប្បដ្ឋាន។

 

(គិលានសូត្រ ទី៩) (sut.sn.47.009 | ភាគទី ៣៨)

«មាន​ខ្លួន​ជា​ទី​ពឹង មាន​ខ្លួន​ជា​ទីរ​ឭក មិន​មាន​វត្ថុ​ដទៃ ជា​ទី​រឭក មាន​ធម៌​ជា​ទី​ពឹង មាន​ធម៌​ជា​ទី​រឭក មិន​មាន​វត្ថុ​ដទៃ​ជា​ទី​រឭក តើ​ដូច​ម្តេច» ព្រះ​សម្មា​សម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ពន្យល់​អត្ថន័យ​ខ្លីៗ មុន​ពេល​ទ្រង់មហាបរិនិព្វាន។

 

(ភិក្ខុនុបស្សយសូត្រ ទី១០) (sut.sn.47.010 | ភាគទី ៣៨)

អ្វី​ទៅ​ជា​គុណវិសេស​របស់​សតិប្បដ្ឋាន? ព្រះអានន្ទ​​ទទួល​​ពាក្យ​​ប្រៀន​ប្រដៅពី សតិប្បដ្ឋាន​ទាក់​ទង​​នឹង​ឈន។

 

នាឡន្ទវគ្គ ទី២

(មហាបុរិសសូត្រ ទី១) (sut.sn.47.011 | ភាគទី ៣៨)

«ពាក្យគេតែងនិយាយថា មហាបុរស មហាបុរស ចុះបុគ្គលជាមហាបុរស ដោយហេតុដូចម្តេច»?

 

(នាលន្ទសូត្រ ទី២) (sut.sn.47.012 | ភាគទី ៣៨)

«…ព្រោះហេតុនោះ អ្នកគប្បីពោល នូវធម្មបរិយាយនេះ ដល់ពួកភិក្ខុ ភិក្ខុនី ឧបាសក និងឧបាសិកា ឲ្យរឿយៗចុះ។»

 

(ចុន្ទត្រ ទី៣) (sut.sn.47.013 | ភាគទី ៣៨)

សាមណេរ ឈ្មោះ​ចុន្ទ​ជម្រាប​ជូន ព្រះ​អានន្ទ​នៃ​បរិនិព្វាន​របស់ ព្រះ​សារីបុត្ត ហើយ​បន្ទាប់​មក​ជួប​ព្រះពុទ្ធ។

 

(ឧក្កចេលសូត្រ ទី៤) (sut.sn.47.014 | ភាគទី ៣៨)

ព្រះពុទ្ធ​​ទ្រង់​​លើក​​ទឹក​​ចិត្ត​​ដល់​​ព្រះ​សង្ឃ​​ចំពោះ​​​ការ​​បរិនិព្វាន​​របស់​ ព្រះ​សារីបុត្ និង​ព្រះ​មហា​មោគ្គលា្លន។

 

(ពាហិយសូត្រ ទី៥) (sut.sn.47.015 | ភាគទី ៣៨)

ព្រះ​ពាហិយៈ​សុំ​​ព្រះ​​សម្មាសម្ពុទ្ធ​​បង្រៀន​​ការ​​ប្រតិបត្តិ​​១​ដើម្បី​​ដើរ​​មុខ​​តែ​​ម្នាក់​​ឯង។

 

(ឧត្តិយសូត្រ ទី៦) (sut.sn.47.016 | ភាគទី ៣៨)

ព្រះឧត្តិយៈសុំ​​ព្រះ​​សម្មាសម្ពុទ្ធ​​បង្រៀន​​ការ​​ប្រតិបត្តិ​​១​ដើម្បី​​ដើរ​​មុខ​​តែ​​ម្នាក់​​ឯង។

 

(អរិយសូត្រ ទី៧) (sut.sn.47.017 | ភាគទី ៣៨)

សតិប្បដ្ឋាន ទាំង ៤ ដែល​បុគ្គល​បាន​ចំរើន បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​រឿយៗ​ហើយ ជា​គុណ​ជាតិ​ប្រសើរ…។

 

(ព្រហ្មសូត្រ ទី៨) (sut.sn.47.018 | ភាគទី ៣៨)

ក្រោយ​​ពី​​បាន​​ត្រាស់​​ដឹង ព្រះពុទ្ធ​ ត្រិះ​រិះ​ថា៖ «ផ្លូវ​នេះ ជា​ផ្លូវ​តែ​មួយ ប្រព្រឹត្ត​ទៅ ដើម្បី​សេចក្តី​ស្អាត នៃ​សត្វ​ទាំង​ឡាយ…» ព្រហ្មសហម្បតិ ដឹង​ច្បាស់​នូវ​សេចក្តី​ត្រិះរិះ ហើយ​ក៏​បាត់​អំពី​ព្រហ្មលោក…។

 

(សេទកសូត្រ ទី៩) (sut.sn.47.019 | ភាគទី ៣៨)

សិស្ស​​ប្រាប់​​គ្រូ​កាយសម្ព័ន្ធ​ឫស្សី៖ ជួយ​​អ្នក​​ដទៃ មាន​ន័យ​​ថា​​ជួយ​​ខ្លួន​ឯង។ ការ​ជួយ​ខ្លួន​ឯង មាន​ន័យ​ថា ជួយ​អ្នក​ដ៏ទៃ។ ប៉ុន្តែ​​ធ្វើ​​យ៉ាង​ម៉េច?

 

(ជនបទកល្យាណីសូត្រ ទី១០) (sut.sn.47.020 | ភាគទី ៣៨)

តើ​អ្នក​អាច​ថ្លឹង​ថ្លែង​ទឹក​មួយ​កែវ​នៅលើ​ក្បាល​របស់​អ្នក​បាន​ទេ នៅ​ពេល​ស្នេហា​របស់​អ្នក​រាំ និង​ច្រៀង?

 

សីលដ្ឋិតិវគ្គ ទី៣

(សីលសូត្រ ទី១) (sut.sn.47.021 | ភាគទី ៣៨)

ព្រះភទ្ទៈដ៏ សួរ​ព្រះអានន្ទ៖ «សីល​ជា​កុសល​ទាំង​នេះ តើ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​ពោល​ដើម្បី​អ្វី?»

 

(ចិរដ្ឋិតិសូត្រ ទី២) (sut.sn.47.022 | ភាគទី ៣៨)

ព្រះភទ្ទៈដ៏៖ «ម្នាល​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ ហេតុ​ដូច​ម្តេច បច្ច័យ​ដូច​ម្តេច ដែល​ព្រះ​តថាគត បរិនិព្វាន​ទៅ​ហើយ ព្រះ​សទ្ធម្ម មិន​ស្ថិត​នៅ​អស់​កាល​យូរ​បាន?»

 

(បរិហានសូត្រ ទី៣) (sut.sn.47.023 | ភាគទី ៣៨)

ព្រះភទ្ទៈដ៏៖ «ម្នាល​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ ចុះ​ហេតុ​ដូច​ម្តេច បច្ច័យ​ដូច​ម្តេច ដែល​នាំ​ឲ្យ​ព្រះ​សទ្ធម្ម​សាប​សូន្យ?»

 

(សុទ្ធសូត្រ ទី៤) (sut.sn.47.024 | ភាគទី ៣៨)

សតិប្បដ្ឋាន មាន ៤ យ៉ាង​នេះ​ឯង។

 

(អញ្ញតរព្រាហ្មណសូត្រ ទី៥) (sut.sn.47.025 | ភាគទី ៣៨)

ព្រាហ្មណ៍​ម្នាក់៖ បពិត្រ​ព្រះ​គោ​តម​ដ៏​ចំរើន ចុះ​ហេតុ​ដូច​ម្តេច បច្ច័យ​ដូច​ម្តេច ដែល​ព្រះ​តថាគត បរិនិព្វាន​ទៅ​ហើយ ព្រះ​សទ្ធម្ម មិន​ស្ថិត​នៅ​យូរ​បាន។

 

(បទេសសូត្រ ទី៦) (sut.sn.47.026 | ភាគទី ៣៨)

សំណួរ​ព្រះ​សារីបុត្ត នឹង​ព្រះអនុរុទ្ធ អំពី​សេក្ខ។

 

(សមត្តសូត្រ ទី៧) (sut.sn.47.027 | ភាគទី ៣៨)

សំណួរ​ព្រះ​សារីបុត្ត នឹង​ព្រះ​អនុរុទ្ធ អំពី​អសេក្ខ។

 

(លោកសូត្រ ទី៨) (sut.sn.47.028 | ភាគទី ៣៨)

សំណួរ​ព្រះ​សារីបុត្ត នឹង​ព្រះ​អនុរុទ្ធ អំពី​លោក។

 

(សិរិវឌ្ឍសូត្រ ទី៩) (sut.sn.47.029 | ភាគទី ៣៨)

សិរីវឌ្ឍ​គហបតី មាន​អាពាធ និង​ព្រះ​អានន្ទដ៏​មាន​អាយុ ចូល​ទៅ​កាន់លំនៅ​ នៃ​សិរីវឌ្ឍ​គហបតី ដើម្បី​ផ្តល់​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត។

 

(មានទិន្នសូត្រ ទី១០) (sut.sn.47.030 | ភាគទី ៣៨)

សម័យ​នោះ​ឯង មាន​ទិន្ន​គហបតី មាន​អាពាធ ដល់​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ ឈឺ​ធ្ងន់។

 

អននុស្សុតវគ្គ ទី៤

(អននុស្សុតសូត្រ ទី១) (sut.sn.47.031 | ភាគទី ៣៨)

ធម៌​ដែល​មិន​ធ្លាប់​បាន​ស្តាប់។

 

(វិរាគសូត្រ ទី២) (sut.sn.47.032 | ភាគទី ៣៨)

និយាយ​អំពី​ការ​ប្រាស​ចាក​តម្រេក។

 

(វិរទ្ធសូត្រ ទី៣) (sut.sn.47.033 | ភាគទី ៣៨)

និយាយ​អំពី​សេចក្តី​ខ្វល់​ខ្វាយ។

 

(ភាវិតសូត្រ ទី៤) (sut.sn.47.034 | ភាគទី ៣៨)

និយាយ​អំពី​សតិប្បដ្ឋាន ដែល​បុគ្គល​ចំរើន​ហើយ។

 

(សតិសូត្រ ទី៥) (sut.sn.47.035 | ភាគទី ៣៨)

ភិក្ខុ​ត្រូវ​មាន​ស្មារតី។

 

(អញ្ញាសូត្រ ទី៦) (sut.sn.47.036 | ភាគទី ៣៨)

សតិប្បដ្ឋាន ៤ នេះ ដែល​បុគ្គល​បាន​ចំរើន នឹង​បាន​សម្រេច នូវ​ភាព​ជា​ព្រះ​អរហន្ត ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​ទាន់​ភ្នែក ឬ​នូវ​ភាព​ជា​ព្រះ​អនាគាមី​បុគ្គល ពុំខាន​ឡើយ។

 

(ឆន្ទសូត្រ ទី៧) (sut.sn.47.037 | ភាគទី ៣៨)

ការ​លះ​បង់​ឆន្ទៈ ៤ យ៉ាង នៅ ៤ កន្លែង។

 

(បរិញ្ញាតសូត្រ ទី៨) (sut.sn.47.038 | ភាគទី ៣៨)

…អំពីការកំណត់ដឹងនូវកាយ។

 

(ភាវនាសូត្រ ទី៩) (sut.sn.47.039 | ភាគទី ៣៨)

…អំពី​សតិប្បដ្ឋាន​ភាវនា។

 

(វិភង្គសូត្រ ទី១០) (sut.sn.47.040 | ភាគទី ៣៨)

និយាយ​អំពី​ការ​ចែក នៃ​សតិប្បដ្ឋាន។

 

អមតវគ្គ ទី៥

(អមតសូត្រ ទី១) (sut.sn.47.041 | ភាគទី ៣៨)

សតិប្បដ្ឋាន​នាំ​មុខ​និព្វាន។

 

(សមុទយសូត្រ ទី២) (sut.sn.47.042 | ភាគទី ៣៨)

តថាគត​សំដែង​នូវ​សេចក្តី​កើត​ឡើង នឹង​សូន្យ​ទៅ នៃ​សតិប្បដ្ឋាន ៤។

 

(មគ្គសូត្រ ទី៣) (sut.sn.47.043 | ភាគទី ៣៨)

សហម្បតិ​ព្រហ្ម​សរសើរ​ថា​សតិប្បដ្ឋាន ៤​នេះ​ជា​គុណ​ខ្ពស់​បំផុត។

 

(សតិសូត្រ ទី៤) (sut.sn.47.044 | ភាគទី ៣៨)

ចុះ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​មាន​ស្មារតី​ដៅ​ដូច​ម្តេច?

 

(កុសលរាសិ)សូត្រ ទី៥ (sut.sn.47.045 | ភាគទី ៣៨)

កុសល​រាសី​ទាំង​​អស់គតិ​មក​ពី​អ្វី?

 

(បាតិមោក្ខសំវរសូត្រ ទី៦) (sut.sn.47.046 | ភាគទី ៣៨)

ចុះ​អ្វី ជា​ខាង​ដើម នៃ​កុសល​ធម៌​ទាំង​ឡាយ?

 

(ទុច្ចរិតសូត្រ ទី៧) (sut.sn.47.047 | ភាគទី ៣៨)

កាល​ណោះ អ្នក​គប្បី​អាស្រ័យ​នូវ​សីល ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​សីល ចំរើនដោល​​សតិប្បដ្ឋាន ៤បាន។

 

(មិត្តសូត្រ ទី៨) (sut.sn.47.048 | ភាគទី ៣៨)

គួរ​អនុគ្រោះ​ពួក​ជន​ឯណា ពួក​ជន​ឯណា ដែល​ជា​មិត្ត អមាត្យ ញាតិ ឬ​សាលោហិត តើ​តាម​របៀប​ណា?

 

(វេទនាសូត្រ ទី៩) (sut.sn.47.049 | ភាគទី ៣៨)

ការ​ចំរើន​សតិប្បដ្ឋាន ៤ ដើម្បី​កំណត់​ដឹង នូវ​វេទនាទាំង ៣​នេះ។

 

(អាសវសូត្រ ទី១០) (sut.sn.47.050 | ភាគទី ៣៨)

ការ​ចំរើន​សតិប្បដ្ឋាន ៤ ដើម្បី​លះ​បង់អាសវៈ​ទាំង ៣។

 

សតិប្បដ្ឋានសំយុត្ត គង្គាទិបេយ្យាល ទី៦

[គង្គានទីអាទិសុត្តទ្វាទសកៈ ទី១-១២] (sut.sn.47.051 | ភាគទី ៣៨)

កាល​ធ្វើ​ឲ្យ​ច្រើន​នូវសតិប្បដ្ឋាន ៤ ដូច​ជា​ទន្លេ​មួយ​ដែល​បញ្ចប់​នៅ​ក្នុង​មហា​សមុទ្រ។

 

អប្បមាទវគ្គ ទី៧

[តថាគតាទិសុត្តទសកៈ ទី១-១០] (sut.sn.47.063 | ភាគទី ៣៨)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ពលករណីយវគ្គ ទី៨

[ពលាទិសុត្តទ្វាទសកៈ ទី១-១២] (sut.sn.47.073 | ភាគទី ៣៨)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ឯសនាវគ្គ ទី៩

[ឯសនាទិសុត្តទសកៈ ទី១-១០] (sut.sn.47.085 | ភាគទី ៣៨)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

 

ឱឃវគ្គ ទី១០

(ឧទ្ធម្ភាគិយាទិសុត្តទសកៈ ទី១-១០) (sut.sn.47.095 | ភាគទី ៣៨)

សតិប្បដ្ឋាន ៤ ចំរើន ដើម្បី​លះ​បង់ នូវ​សញ្ញោជនៈ ៥ ដែល​ជា​ចំណែក​ខាងលើ។

 
 

លេខយោង

km/tipitaka/sut/sn/47/sut.sn.47.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/04/02 02:18 និពន្ឋដោយ Johann