(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
sn 47 បាលី cs-km: sut.sn.47 អដ្ឋកថា: sut.sn.47_att PTS: ?
សតិប្បដ្ឋានសំយុត្ត (ទី៣)
?
បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ
ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ
ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ
អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)
ព្រះភាគ ទ្រង់គង់ក្នុងអម្ពបាលិវន៖ ផ្លូវគឺ សតិប្បដ្ឋាន ៤ ជាផ្លូវមូលតែមួយ ប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បីសេចក្តីបរិសុទ្ធិ…។
ក្នុងអម្ពបាលិវន៖ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់ដូច្នេះថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភិក្ខុត្រូវជាអ្នកមានស្មារតី ជាអ្នកដឹងខ្លួន នេះជាអនុសាសនី គឺពាក្យប្រៀនប្រដៅ របស់តថាគត ចំពោះអ្នកទាំងឡាយ។
អំពីភិក្ខុមានស្មារតី៖ ភិក្ខុមួយអង្គសុំព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបង្រៀនខ្លីមួយ ដើម្បីប្រតិបត្តិតែម្នាក់ឯង។
សតិប្បដ្ឋាន៤ ជាធម៌គប្បីប្រតិបត្តិ ក្នុងបច្ចុប្បន្ន។
ទម្ងន់នៃកុសល និងអកុសល។
ស្នាក់នៅក្នុងទឹកដីនៃបុព្វបុរសរបស់អ្នកបើមិនដូច្នេះទេសត្រូវនឹងចាប់អ្នក!
រឿងស្វាមក្កដ និងភិក្ខុចម្រើនសតិប្បដ្ឋាន។
រឿងអ្នកបម្រើ និងភិក្ខុចម្រើនសតិប្បដ្ឋាន។
«មានខ្លួនជាទីពឹង មានខ្លួនជាទីរឭក មិនមានវត្ថុដទៃ ជាទីរឭក មានធម៌ជាទីពឹង មានធម៌ជាទីរឭក មិនមានវត្ថុដទៃជាទីរឭក តើដូចម្តេច» ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ពន្យល់អត្ថន័យខ្លីៗ មុនពេលទ្រង់មហាបរិនិព្វាន។
អ្វីទៅជាគុណវិសេសរបស់សតិប្បដ្ឋាន? ព្រះអានន្ទទទួលពាក្យប្រៀនប្រដៅពី សតិប្បដ្ឋានទាក់ទងនឹងឈន។
«ពាក្យគេតែងនិយាយថា មហាបុរស មហាបុរស ចុះបុគ្គលជាមហាបុរស ដោយហេតុដូចម្តេច»?
«…ព្រោះហេតុនោះ អ្នកគប្បីពោល នូវធម្មបរិយាយនេះ ដល់ពួកភិក្ខុ ភិក្ខុនី ឧបាសក និងឧបាសិកា ឲ្យរឿយៗចុះ។»
សាមណេរ ឈ្មោះចុន្ទជម្រាបជូន ព្រះអានន្ទនៃបរិនិព្វានរបស់ ព្រះសារីបុត្ត ហើយបន្ទាប់មកជួបព្រះពុទ្ធ។
ព្រះពុទ្ធទ្រង់លើកទឹកចិត្តដល់ព្រះសង្ឃចំពោះការបរិនិព្វានរបស់ ព្រះសារីបុត្ និងព្រះមហាមោគ្គលា្លន។
ព្រះពាហិយៈសុំព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបង្រៀនការប្រតិបត្តិ១ដើម្បីដើរមុខតែម្នាក់ឯង។
ព្រះឧត្តិយៈសុំព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបង្រៀនការប្រតិបត្តិ១ដើម្បីដើរមុខតែម្នាក់ឯង។
សតិប្បដ្ឋាន ទាំង ៤ ដែលបុគ្គលបានចំរើន បានធ្វើឲ្យរឿយៗហើយ ជាគុណជាតិប្រសើរ…។
ក្រោយពីបានត្រាស់ដឹង ព្រះពុទ្ធ ត្រិះរិះថា៖ «ផ្លូវនេះ ជាផ្លូវតែមួយ ប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បីសេចក្តីស្អាត នៃសត្វទាំងឡាយ…» ព្រហ្មសហម្បតិ ដឹងច្បាស់នូវសេចក្តីត្រិះរិះ ហើយក៏បាត់អំពីព្រហ្មលោក…។
សិស្សប្រាប់គ្រូកាយសម្ព័ន្ធឫស្សី៖ ជួយអ្នកដទៃ មានន័យថាជួយខ្លួនឯង។ ការជួយខ្លួនឯង មានន័យថា ជួយអ្នកដ៏ទៃ។ ប៉ុន្តែធ្វើយ៉ាងម៉េច?
តើអ្នកអាចថ្លឹងថ្លែងទឹកមួយកែវនៅលើក្បាលរបស់អ្នកបានទេ នៅពេលស្នេហារបស់អ្នករាំ និងច្រៀង?
ព្រះភទ្ទៈដ៏ សួរព្រះអានន្ទ៖ «សីលជាកុសលទាំងនេះ តើព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ពោលដើម្បីអ្វី?»
ព្រះភទ្ទៈដ៏៖ «ម្នាលអានន្ទដ៏មានអាយុ ហេតុដូចម្តេច បច្ច័យដូចម្តេច ដែលព្រះតថាគត បរិនិព្វានទៅហើយ ព្រះសទ្ធម្ម មិនស្ថិតនៅអស់កាលយូរបាន?»
ព្រះភទ្ទៈដ៏៖ «ម្នាលអានន្ទដ៏មានអាយុ ចុះហេតុដូចម្តេច បច្ច័យដូចម្តេច ដែលនាំឲ្យព្រះសទ្ធម្មសាបសូន្យ?»
សតិប្បដ្ឋាន មាន ៤ យ៉ាងនេះឯង។
ព្រាហ្មណ៍ម្នាក់៖ បពិត្រព្រះគោតមដ៏ចំរើន ចុះហេតុដូចម្តេច បច្ច័យដូចម្តេច ដែលព្រះតថាគត បរិនិព្វានទៅហើយ ព្រះសទ្ធម្ម មិនស្ថិតនៅយូរបាន។
សំណួរព្រះសារីបុត្ត នឹងព្រះអនុរុទ្ធ អំពីសេក្ខ។
សំណួរព្រះសារីបុត្ត នឹងព្រះអនុរុទ្ធ អំពីអសេក្ខ។
សំណួរព្រះសារីបុត្ត នឹងព្រះអនុរុទ្ធ អំពីលោក។
សិរីវឌ្ឍគហបតី មានអាពាធ និងព្រះអានន្ទដ៏មានអាយុ ចូលទៅកាន់លំនៅ នៃសិរីវឌ្ឍគហបតី ដើម្បីផ្តល់ការលើកទឹកចិត្ត។
សម័យនោះឯង មានទិន្នគហបតី មានអាពាធ ដល់នូវសេចក្តីទុក្ខ ឈឺធ្ងន់។
ធម៌ដែលមិនធ្លាប់បានស្តាប់។
និយាយអំពីការប្រាសចាកតម្រេក។
និយាយអំពីសេចក្តីខ្វល់ខ្វាយ។
និយាយអំពីសតិប្បដ្ឋាន ដែលបុគ្គលចំរើនហើយ។
ភិក្ខុត្រូវមានស្មារតី។
សតិប្បដ្ឋាន ៤ នេះ ដែលបុគ្គលបានចំរើន នឹងបានសម្រេច នូវភាពជាព្រះអរហន្ត ក្នុងបច្ចុប្បន្នទាន់ភ្នែក ឬនូវភាពជាព្រះអនាគាមីបុគ្គល ពុំខានឡើយ។
ការលះបង់ឆន្ទៈ ៤ យ៉ាង នៅ ៤ កន្លែង។
…អំពីការកំណត់ដឹងនូវកាយ។
…អំពីសតិប្បដ្ឋានភាវនា។
និយាយអំពីការចែក នៃសតិប្បដ្ឋាន។
សតិប្បដ្ឋាននាំមុខនិព្វាន។
តថាគតសំដែងនូវសេចក្តីកើតឡើង នឹងសូន្យទៅ នៃសតិប្បដ្ឋាន ៤។
សហម្បតិព្រហ្មសរសើរថាសតិប្បដ្ឋាន ៤នេះជាគុណខ្ពស់បំផុត។
ចុះភិក្ខុជាអ្នកមានស្មារតីដៅដូចម្តេច?
កុសលរាសីទាំងអស់គតិមកពីអ្វី?
ចុះអ្វី ជាខាងដើម នៃកុសលធម៌ទាំងឡាយ?
កាលណោះ អ្នកគប្បីអាស្រ័យនូវសីល ស្ថិតនៅក្នុងសីល ចំរើនដោលសតិប្បដ្ឋាន ៤បាន។
គួរអនុគ្រោះពួកជនឯណា ពួកជនឯណា ដែលជាមិត្ត អមាត្យ ញាតិ ឬសាលោហិត តើតាមរបៀបណា?
ការចំរើនសតិប្បដ្ឋាន ៤ ដើម្បីកំណត់ដឹង នូវវេទនាទាំង ៣នេះ។
ការចំរើនសតិប្បដ្ឋាន ៤ ដើម្បីលះបង់អាសវៈទាំង ៣។
កាលធ្វើឲ្យច្រើននូវសតិប្បដ្ឋាន ៤ ដូចជាទន្លេមួយដែលបញ្ចប់នៅក្នុងមហាសមុទ្រ។
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)
សតិប្បដ្ឋាន ៤ ចំរើន ដើម្បីលះបង់ នូវសញ្ញោជនៈ ៥ ដែលជាចំណែកខាងលើ។