«មិន​ឈប់​និង​មិន​ប្រឹង» បទពិសោ​ធន៍​នៃ​ព្រះ​បរមសាស្តា ក្នុង​ការឆ្លង​ផុត​អន្លង់​តណ្ហា។

អំមី «មគ្គជាគ្រឿងរួចចាកកិលេស ផលជាគ្រឿងផុតចាកកិលេស និងព្រះនិព្វាន ជាទីស្ងាត់ចាកកិលេស»។

គុណសម្បត្តិ​ជា​ច្រើន​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​អាច​ធ្វើ​ឱ្យ​មនុស្ស​មាន​នីង​ទេវៈ​ខ្វាក់​ភ្នែក​បាន។

ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ​ត្រាស់ តប​នឹង​ទេវតា​ថា កាល​ទាំង​ឡាយ​តែង​កន្លង​ផុត​ទៅ…។

ព្រះ​អង្គ​មាន​ព្រះ​ភាគ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា ជន​ត្រូវ​កាត់​សំយោជន…។

ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា នីវរណ​ធម៌​ទាំង​៥ ជា…។

…ពួក​ជន​ណា មិន​ទាន់​យល់​ធម៌​ច្បាស់​ទេ…។

…ពួក​ជន​ណា ភាន់​ច្រឡំ​ធម៌…?

… អ្នក​ប្រា​ថ្នា​មានះ ប្រដៅ​មិន​បាន…។

…ពួកភិក្ខុជាព្រហ្មចារី នៅក្នុងព្រៃ…។

ទេវតា​មួយអង្គ ដែល​ជា​អរិយសាវិកា តិះ​ដៀល​​ទេវតា​​ល្ងង់​​អំពី​​អ្វី​​ដែល​​ជា​សុភ​មង្គល​​ពិត។

គេ​ថា «អ្នកណា មិនមានឧបធិ អ្នកនោះ មិនមានអ្វីត្រេកអរ។» ហើយ​ព្រះពុទ្ធ​ឆ្លើយ​ថា​ម៉េច?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ក្សត្រ ដែលប្រសើរមាន៤។ ការ​តាម​ដាន​មាន​តម្លៃ​ជាង​ផ្លែផ្កា ភាព​ក្មេង​ជាង​វ័យ និង​ភាព​ស្រស់ស្អាត និង​កម្លាំង។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

«…សមណ​ធម៌ ជា​ធម៌​ដែល​បុគ្គល​ពាល​ធ្វើ​បាន​ដោយ​ក្រ​ផង…» ទេវៈមួយ​បាន​ឃើញ។

ការ​ធ្វើឱ្យ​លោកស្មើគឺ​មិន​អាច​ទៅ​រួច​ទេ ប៉ុន្តែ «…ប្រព្រឹត្តធម៌ស្មើក្នុងលោកសន្និវាសដែលមិនស្មើបាន…» បាន។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ទេវតា​​ («អ្នក​មាន») ឆ្ងល់​​​ថា​ ហេតុ​​អ្វី​​បាន​​ជា​​ខ្ជះ​ខ្ជាយ​​ពេល​​វេលា​​ជា​មួយ​​នឹង​​ការ​ប្រតិបត្តិ​ ដោយ​​សង្ឃឹម​​ថា​​នឹង​​បាន​​ប្រយោជន៍​​ខ្លះ​​ទៅ​​អនាគត នៅ​ពេល​ដែលបុគ្គល​អាច​រីក​រាយ​ជាមួយ​ការ​ត្រេក​ត្រអាលនៃ​កាម​នៅ​ទី​នេះ និង​ឥឡូវ​នេះបាន។ ធ្លាប់​គិតបែប​នេះ​ទេ? នោះ​ហើយ​ជា​ហេតុ ដែល​ថា​ ជា​ទេវៈ​មិន​មាន​សន្តិសុខ​ពីកំណើត​ទេ។

តើបុគ្គល​មាន​ស្មារតី គួរ​វៀរបង់​អ្វី​ខ្លះ?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

គ្រាន់តែនិយាយ ត្រឹមតែជាសម្តី និយាយតែប៉ុណ្ណោះ។

ព្រះ​ពុទ្ធ ទ្រង់​បាន​ឆ្លើយ​នឹង​សំណួរ​ទេវតា អំពី​ពន្លឺ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ដំបូន្មាន​សម្រាប់​នរណា​ម្នាក់​ដែល​មាន​សំណាង​ល្អ និងរវល់។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ទេវៈ​មួយ​ក្រុម​សរសើរ​ការ​សេពគប់​ជា​មួយ​បុគ្គល​ល្អ ដើម្បី​ផល​ល្អ តែ​ព្រះ​ពុទ្ធទ្រង់​សំដែង​ហេតុ​ផល​ល្អ​ជាង​ទៀត។

ទេវតា ជជែក​គ្នា​ថា​តើ​សប្បុរស​បែប​ណា​ដែល​ខ្ពស់​បំផុត។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ទេវៈ​ពិភាក្សា​​អំពី​ទោស​ជាមួយ​ព្រះពុទ្ធ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ទេវតា​និយាយ​សរសើរ​ការ​ប្រតិបត្តិត្រូវ។

អ្វី​ដែល​មិន​បាន​ផ្តល់​ឱ្យ​គឺ​បាត់​បង់។

បុគ្គល​ឲ្យ​អ្វី ឈ្មោះ​ថា ឲ្យ​កម្លាំង … បុគ្គល​ណា ឲ្យ​របស់​អ្វី ឈ្មោះ​ថា ឲ្យ​គ្រប់​យ៉ាង?

«បុណ្យ​ទាំង​ឡាយ ជា​ទីពឹង នៃ​ពួក​សត្វ​ក្នុង​បរលោក (លោក​បន្ទាប់)។» របស់​របរ និង​អាហារ… អ្នក​មិន​អាច​យក​ជា​មួយ​​បាន​ទេ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ទេវៈ​មួយ​ចង់​ឱ្យ​អ្នក​ឃើញ​ព្រះពុទ្ធ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះ​ពុទ្ធ​អង្គ បាន​ជួបសាកច្ឆា​ធម៌​នឹង​ទេវតា​ដែល​ធ្លាប់​ជា​សំឡាញ់​ពី​អតីត។

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា អ្វី​ខ្លះ​ឲ្យ​ប្រយោជន៍​រហូត​ដល់​ខ្លួន​ចាស់?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា អ្វី​ខ្លះ​ដែល​មិន​សាធារណៈ?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា អ្នក​ណា​ខ្លះ​ជា​មិត្ត?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា វត្ថុ​អ្វី​ខ្លះ​ជា​ទី​ពឹង​របស់​សត្វ​លោក?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា អ្វី​ដែល​នាំ​ជន​ឲ្យ​កើត វិលវល់​ដល់​នូវ​ភ័យ​ដ៏​ធំ?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា អ្វី​ដែល​នាំ​ជន​ឲ្យ​វិលវល់​មិន​រួច​ពី​ទុក្ខ?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា អ្វី​ដែល​នាំ​ជន​ឲ្យ​វិលវល់​ទៅ​ខាង​មុខ?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា អ្វី​ដែល​ជា​ផ្លូវ​ខុស មន្ទិល និង​ការ​លុប​លាង?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា អ្វី​ទី​ពីរ ដឹក​នាំ ជន​ត្រេកអរ​នឹង​អ្វីទើប​រួច​ពី​ទុក្ខ?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា អ្វី​ជា​បុព្វហេតុ​នៃ​គា​ថា ជា​តិ អក្សរ និង​ព្រលឹង?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា អំពី​នាម…

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា អំពី​ចិត្ត…

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា អំពី​តណ្ហា…

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា អំពី​សំយោជន…

ព្រះអង្គ ត្រាស់តបនឹងទេវតា អំពីចំណង។

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា អ្វី​ខ្លះ​ចោម​រោម​សត្វ…?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អាយតនៈ ជា​ហេតុ​នាំមាន​លោក។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អ្វីៗ?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា​ថា សភាវ​អ្វី​ខ្លះ​ជា​ធំ​ក្នុង​លោក?

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា អំពី​កាម…

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា អំពី​ស្បៀង…

ព្រះ​អង្គ ត្រាស់​តប​នឹង​ទេវតា អំពី​ពន្លឺ…

បុគ្គល​ទោះ​មាន​ប្រភព​មក​ពី ត្រកូល វណ្ណៈ ជា​តិតូច​ទាប​ក៏​ដោយ តែ​អាច​ប្រព្រឹ​ត្តិ​ខ្លួន​អោយ​ខ្ពង់​ខ្ពស់​ព្រោះ​ដោយ​គុណ​ធម៌។

ទេវបុត្ត​ឈ្មោះ កស្សប ពោល​​សរសើរ​​ ឯកវាសភាព (សភាពនៅតែម្នាក់ឯង)។

ទេវបុត្ត​ឈ្មោះ កស្សប ពោល​​សរសើរ​​ភិក្ខុ ដែល​ជាអ្នក​មាន​អានិសង្ស​ ក្នុងព្រះអរហត្ត។

ព្រះពុទ្ធ​​ទ្រង់​​សព្វ​​ព្រះទ័យ​​នឹង​​ការ​​សម្លាប់​​នេះ ទ្រង់​​សព្វ​​ព្រះទ័យ​​ឲ្យ​​អ្នក​​សម្លាប់នេះ​​។

ពន្លឺ​ក្នុង​លោក​នេះ មាន​តែ​៤​យ៉ាង។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ទ្រង់​ពន្យល់​អំពី​ផ្លូវ​នៃយោគ​ពិត​​ដល់កាមទទេវ។

ឈាន​គឺ​ល្អ​ណាស់ ប៉ុន្តែកុំឱ្យជាប់​ស្អិត​ក្នុងស៊ី ឬសោយ​អារម្មណ៍មួយ​​​ណា ប្រសិន​បើ​មាន​ឈាន​រួច​ហើយ។

​«ព្រាហ្មណ៍ ចូរ​អ្នក​កាត់​ខ្សែ​តណ្ហា ចូរ​អ្នក​បន្ទោបង់​កាម​ទាំង​ឡាយ បើ មិន​លះ​បង់​កាម​ទាំង​ឡាយ​ទេ…» តាយន​គាថា ប្រកប​ដោយ​ប្រយោជន៍ ជា​ខាង​ដើម​នៃ​ព្រហ្មចរិយៈ។

រាហុ​អសុរិន្ទ ចាប់​យក​ព្រះច័ន្ទទេវៈ។ បរិត្ត​ដ៏​ល្បីល្បាញ។

«សម័យនោះឯង រាហុអសុរិន្ទ ចាប់សុរិយទេវបុត្ត…»

ទេវៈ​​ពោល​​សរសើរ​​ឈាន តែ​​ព្រះពុទ្ធ​​ទ្រង់​​យាង​​ទៅ​​មុខ​​ទៀត។

ព្រះ​ពុទ្ធ​​ទ្រង់​​លើក​​ទឹក​​ចិត្ត​​ទេវៈ ​ដែល​​ត្រេក​អរ ប៉ុន្តែ​​នៅ​​មាន​​ការ​ងារ​​នៅ​សេសសល់។ បើ​​ស្គាល់​​ព្រះធម៌ ប្រសិន​បើ​បាន​​ឈាន​​ហើយ បន្ទាប់​​​មក ល្អ​រក ការ​បញ្ចប់​​នៃ​​ទុក្ខ​​ទាំង​​អស់។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ចិត្ត​មួយ មិន​ខ្វល់​ខ្វាយ? ទេវៈ​សួរ​អំពី​នេះ។

ភិក្ខុមិនមានសេចក្តីត្រេកអរ សេចក្តីទុក្ខក៏មិនមានដែរ។

ធ្វើ​​បុណ្យ​​បាន​​ល្អ ទេវ​តា​​សរសើរ​! តើ​ព្រះពុទ្ធ​សម្តែង​ឡើង​វិញ​ដោយ​របៀប​ណា?

អនាថបិណ្ឌិក​ទេវបុត្ត​​បាន​​លេច​​មក​​ចំពោះ​​ព្រះពុទ្ធ ហើយ​​ពិចារណា​​ឃើញ​​នូវ​​អំពើ​​ដែល​​មាន​​ប្រយោជន៍ និង​​គុណ​​នៃ​​​ព្រះ​សារីបុត្ត។

ព្រះ​សិវៈ (ព្រះ​ឥសូរ) ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះពុទ្ធ ហើយ​និយាយ​សរសើរ​សីល និង​មិត្​តល្អ។ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​​បញ្ជាក់​​នូវ​​ពាក្យ​​របស់​​ព្រះអង្គ។ ប៉ុន្តែ​​ត្រូវ​​លើក​​ទឹក​ចិត្ត​​ឲ្យ​​ប្រើ​​កុសល​ទាំង​​នោះ ដើម្បី​​ដល់​​ទី​បញ្ចប់​​នៃ​​ទុក្ខ។ (វា​អាច​ទៅ​រួច​ដែល​ទេវៈ​ដ៏ល្បី​ បាន​ទៅ​ដល់​ផ្លូវ អរិយធម្ម ក្នុង​ឱកាស​នេះ។)

ពេល​​បន្សល់​​ទុក​​ទំនៀម​​ទម្លាប់​ខេមរៈ (ខ្មែរ ខេម)៖ «អ្នក​បរ​រទេះ តែ​លះ​បង់​ផ្លូវ​ស្មើ លះ​បង់​ផ្លូវ​ធំ​ចេញ ហើយ​បរឡើង​លើ​ផ្លូវ​មិន​ស្មើ​វិញ រមែង​បាក់​ភ្លៅ​រទេះ ហើយ​សញ្ជប់​សញ្ជឹង…»

«យក្ស​នោះ​ឯង មិន​ត្រេកអរ​ចំពោះ​បាយ​ណា ឯ​ទេវតា និង​មនុស្ស​ទាំង​ពីរ​ពួក រមែង​ត្រេកអរ ចំពោះ​បាយ​នោះ។» អត្ថ​ប្រយោជន៍ និង​ការ​សរសើរ​នៃ​ការ​ចែក​រំលែក​អាហារ។

សាកច្ឆាធម៌នៃ ទេវតាដែលជាសម្លាញ់ពីអតីត ជាមួយនឹងព្រះសមណគោត្តម។ មើលរឿង របស់អនាគាមិនេះ នៅមជ្ឈិមនិកាយ ឃដិការសូត្រ។

ជន្តុ​ទេវ​បុត្រ សម្តែង​ធម៌​នឹង​ភិក្ខុ មួយ​ចំនួន​ដែល​មិន​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ធម៌។

ធ្វើ​ដំណើរ​ដើម្បី​អ្វី? ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្លង​កាត់ លោក​ទាំង​មូល អ្នក​នឹង​មិន​អាច​រក​ឃើញ​សេរីភាព​ពី​ការ​រង​ទុក្ខ​ទេ។ ប៉ុន្តែ ដើម្បី​​ឲ្យ​មាន​សេរីភាព​ទុក្ខ​ អ្នក​​ត្រូវ​​ដឹង​​ពី​​ព្រំដែន​​នៃ​​លោក។

ខណៈ​​ដែល​​ទេវៈ​​សរសើរ​​បុណ្យ ព្រះ​ពុទ្ធ​​បាន​​ជំរុញ​​ឲ្យ​​គេច​​ពី​ទុក្ខ​​ទាំង​​អស់។

នន្ទិវិសាល​ទេវបុត្ត ទូល​សួរ​ព្រះពុទ្ធ អំពី​ធម៌​ដើម្បី​ចេញ​ចេក​ចាក​សរីរ។

ជំនួប​នៃ​ការ​សរសើរ​គុណ របស់​ព្រះ​សារីបុត្ត។

ពាក្យ​រិះ​គន់​ក្នុង​កិច្ចប្រជុំ​របស់​ទេវ មារ និង​ព្រះពុទ្ធ។

ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​បាន​ត្រាស់​តឿនរឮក​ព្រះ​រាជារដ្ឋ​កោសល អំពី​ការ​មិន​ត្រូវ​មើល​ងាយ​រឿង​តូច​តាច​ទេ… ៤​​យ៉ាង​​ត្រូវ​​គោរព ទោះ​​បី​​ជា​​ក្មេង ​ឬ​​តូច​​ក្ដី។

អកុសល​ធម៌​បី​យ៉ាង ដែល​កើត​ឡើង តែ​មិន​នាំ​ឲ្យ​ចេញ​ចាក​ទុក្ខ នាំ​សត្វ​ឲ្យ​ចម្រើន​នៅ​ក្នុង​ភព។

គ្រប់ភាវៈទាំងអស់ដែលកើតមាន ចម្រើនឡើងហើយ តែងតែវិនាសទៅវិញ ពុំមានអ្វីជាអមតធម៌ ក្រៅអំពីព្រះនិព្វាន្តឡើយ..

អ្នក​ណា​ខ្លះ​ស្រលាញ់​ខ្លួន​ឯង? ចុះ​បើ​ស្រលាញ់​ខ្លួន​ឯង​វិញ តើ​គួរ​ថែរក្សា​អ្វី​ខ្លះ?

តើ​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ ដើម្បី​រក្សា​ខ្លួន របស់​អ្នក​ដូ​ម្តេច? ស្តេច​បសេនទិ​កោសល ធ្លាប់​បាន​ពិចារណា​ឃើញ​ដោយ​ប្រពៃ​រួច​ហើយ។ គ្មាន​កងទ័ព ឬ​អាវុធ​ជា​ការ​ការពារ​ពិត​ប្រាកដ​ទេ ប៉ុន្តែ៖

ព្រះពុទ្ធ​​រំឭក​​ដល់​​ព្រះ​បាទ​​បសេនទិ​កោសល​​អំពី​​រណ្ដៅ​​នៃ​​ទ្រព្យ​​សម្បត្តិ និង​ប្រណីត​ភាព (មានបុណ្យ​​ច្រើន)។

ព្រះ​បាទ​បសេនទិ​កោសល រក​ឃើញ​នូវ​អ្វី​ដែល​ជំរុញ​ចិត្​តមនុស្ស ​ឱ្យ​និយាយ​កុហក។

ស្តេច​ស្វែង​រក​ការ​សារភាព​ស្នេហ៍ពីភរិយា៖ តើ​​អ្នក​​ណា​​ជា​​ទី​​ស្រលាញ់​​របស់​​អ្នក​ជាង​​គេ?

ការបូជា​ធំ​ប៉ុនណា បើ​ចូល​រួម​ក្នុង​អំពើ​អាក្រក់ណា បូជានេះមាន​ផល​តិច​ណាស់។ ហើយ​ផល​អាក្រក់​នឹង​កើត​ឡើង​នៅពេល​ក្រោយ។

តើ​អ្នកចេះ​ខ្លាច​​គេ​​ដាក់​​គុក ឬ​​ត្រូវ​ដាក់​​ខ្នោះ?

ខាង​ក្រៅ​ស្អាត តែ​ខាង​ក្នុង? តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ដើម្បី​ទទួល​ដឹង​គុណភាព នៃ​អ្នក​ផ្សេង​ទៀត? សូម​​មើល​ សត្តជដិលសូត្រ ​ដែរ។ ព្រះ​សូត្រ​ទាំង​ពីរ​នេះ ក៏​ជា​ការ​ព្រមាន​ត្រង់ៗ ចំពោះ​អ្នក​ដឹក​នាំតែ មិន​ត្រូវ​ប្រើ​សាសនាស ម្រាប់​នយោបាយ ឬ​ពាណិជ្ជ​កម្ម​ឡើយ។

ចម្ងល់​របស់​ក្សត្រយ៍​ទាំង​៥​អង្គ «ក្នុង​ចំណោម​កាម​គុណ​ទាំង​៥ តើ​មួយ​ណា​ប្រសើរ​ជាង​គេ»?

ព្រះ​សម្មា​សម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ឱវាទ​ដល់​ព្រះ​បាទ​បសេនទិ​កោសល អំពី​របប​អាហារ។

«…បុគ្គល​អ្នក​ឈ្នះ តែង​ប្រទះ​ពៀរ បុគ្គល​អ្នក​ចាញ់ តែង​ដេក​កើត​ទុក្ខ បុគ្គល​អ្នក​ស្ងប់​រម្ងាប់ លះ​បង់​នូវ​ការ​ឈ្នះ និង​ការ​ចាញ់​បាន​ហើយ តែង​ដេក​ជា​សុខ។»

ការ​ឈ្លានពាន ​នឹង​ធ្វើឱ្យ​គ្រាន់​តែទទួល​ការ​​​ឈ្លានពាន​​ដោយ​​ខ្លួន​​ឯង។ រឿង​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់​នៃការ​ស្វែង​រក​ជ័យ​ជំនះ។

ទទួល​បាន​កូន​ស្រី ជំនួសកូនប្រុស៖ តើ​​ព្រះពុទ្ធ​​មាន​​បន្ទូល​​យ៉ាង​​ណា ពេល​ការ​​ខក​​ចិត្ត​កើត​​ឡើង​​ចំពោះ​​រឿង​​នោះ?

ព្រះពុទ្ធ​​ទ្រង់​​ត្រាស់​​សម្ដែង​​នូវ​​គុណធម៌​មួយ​​ក្នុង​​ចិត្ត ដែល​​ផ្ដល់​​នូវ​​សុវត្ថិ​ភាព​​ពិត ប្រាកដ។

លើ​សារៈ​សំខាន់​នៃ​មិត្តល្អ (ស្រដៀង​គ្នា​រក​ឃើញ​នៅ​ក្នុង ឧបឌ្ឍសូត្រ ដែរ) និង​មិន​ធ្វេ​សប្រ​ហែស ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់។

ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ពន្យល់​ព្រះរាជា​មួយ​អង្គ អំពី​ការ​ប្រើប្រាស់​ទ្រព្យ​ត្រឹម​ត្រូវ និង​ការ​រីករាយ​នឹងទ្រព្យ​សម្បត្តិ។ គ្មាន​សុភមង្គល​ជា​មួយ​ទ្រព្យទេ ប្រសិន​បើ​មិន​មាន​គុណធម៌។ សូម​មើល​រឿង​របស់​អ្នក​ខ្ចី​លុយ​នៅ​ទី​នេះ​ផង​ដែរ («មិន​​​ស្ដាយ​​​អំពើ​​ល្អ​ដែល​​អ្នកបាន​ធ្វើ​​ហើយ!» ) និង អាទិយសូត្រ អំពី​ការ​ប្រើប្រាស់​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ឱ្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ។

បើ​​គ្មាន​​អ្នក​​ទទួល​​មរតក និង​មិន​អាច​រីករាយ​នឹង​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​៖ មិន​​ស្ដាយ​​អំពើ​​ល្អ​ដែល​​អ្នកបាន​ធ្វើ​ហើយ។ ហើយ​​ទ្រព្យ​សម្បត្​តិ​របស់​​អ្នក​​នឹង​​មក​​តាម​​អ្នក​​យ៉ាង​​ណា ក្រៅ​​ពី​​ផល​​នៃ​កម្ម​របស់​​​អ្នក​?

បុគ្គល ៤ ​នាក់​​ផ្សេង​​គ្នា បើ​ធៀប​​ ដោល​កំណើត និង​​បន្ត​​ទៅ​​មុខ។

ហេតុ​អ្វី​បុគ្គល​គួរ​តែ​ធ្វើ​បុណ្យ?

ធម៌​របស់​លោកមាន ៣ យ៉ាង។

មនុស្ស​ម្នាក់​គួរ​តែ​ធ្វើ​ទាន​ដល់​កន្លែង​ ដែល​មាន​អារម្មណ៍​រីករាយ។ ប៉ុន្តែ​​តើ​សម្រាប់​អ្វី​​ និង​កន្លែងណា​​​ដែល​​​​ត្រូវ​​ធ្វើ​ទាន​​នោះ ​ប្រសិន​​បើមានប្រាថ្នា​​ទទួល​បាន​ផល​ដ៏​​អស្ចារ្យ​? ហើយ​​អ្នក​​ប្រហែល​​ជា​​ឆ្ងល់​​ថា​​អ្វី​​ដែល​​ព្រះពុទ្ធ​​សរសើរ​​ថា​​ត្រូវ​​សាងសង់។

មាន​​ហេតុ​​ទាំង​​អស់​​ដើម្បី​​រស់​​នៅ​ក្នុង​​ការ​​ធ្វើ​​បុណ្យ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

មារ​មាន​ចិត្តបាប ប្រាថ្នា​នឹង​ឲ្យ​ញុំាងភ័យ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អ្នក​ខ្លះ​ប្រហែល​ជា​ឆ្ងល់​ថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា អរិយបុគ្គល គ្មាន​ចំណាប់​អារម្មណ៍​លើ​ការ​ដឹក​នាំ​ធម្មតាណាមួយ? មារ​ធ្លាប់​បានព្យា​យាម​ស្នើ ឱ្យ​ព្រះ​ពុទ្ធ​ក្លាយ​ជា​ស្តេច​ពិភពលោក។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

មារ​​ដល់​​ភិក្ខុ​នី៖ ហេតុ​អ្វី​សមាធិ? ទៅ​លេង​សប្បាយ។

តើ​ស្ត្រី​អាច​សម្រេចដោយ​ត្រាស់​ដឹង​បាន​​ទេ? ភិក្ខុនី សោមា ដោះ​ស្រាយ​សំណួរ​ដែល​យល់​ខុស​នេះ​ដោយ​ងាយ​ស្រួល។

«នាង​ឯង​មាន​កូន​ស្លាប់​ហើយ មក​អង្គុយ​តែ​ម្នាក់​ឯង មាន​មាត់​ទួ​ញយំ នៅ​កណ្តាល​ព្រៃ​តែ​ម្នាក់​ឯង នាង​មក​ស្វែង​រក​ប្រុស​ឬ។»

មារ៖ ម៉េច​​មិន​​ទុក​​ពេល​​ធ្វើ​​សមាធិ​​មួយ​​រយៈ ហើយ​​ចេញ​​ទៅ​​រាំ?

មារ៖ ម៉េច​មិន​បោះ​បង់​ភ័យន្តរាយ​នៃ​ព្រៃ ហើយ​រស់​នៅ​កន្លែង​ណា​ដែល​មាន​សុវត្ថិភាព​ជាង?

មារ៖ តើ​មាន​អ្វីខុស​ដោល​កើត​ម្ដង​ទៀត?

ម្តេច​ក៏​​មិន​​មានប្រាថ្នា​​ចង់​​បាន​តែ​​កំណើត​​ដ៏​​រីករាយ​​ក្នុង​​ចំណោម​​ទេវតា?

ដើរ​តាម​គន្លង​ធម៌ មិន​មែនមាន​ន័យ​ថា​គ្រាន់​តែ​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​នូវ​ទស្សនវិជ្ជា​ទេ។

មារ​ព្យាយា​មរំខានសេលាភិក្ខុនី​ជា​មួយ​នឹង​សំណួរ​ទស្សនវិជ្ជា។

ពេល​ផ្តល់​​អ្វី​​មួយ​​ពិត​​ប្រាកដ​​ក្នុង​​ការ​​ធ្វើ​សមាធិ ល្អ​​​សួរ​​ថា «ជា​ពិត​​ទេ?» វជិរា​ភិក្ខុ​បង្ហាញ​ពី​របៀប​ដែល​នាង​គ្រប់​គ្រង​វា។

ក្រោយ​ពេល​បាន​ត្រាស់​ដឹង ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​មិន​មាន​បំណង​បង្រៀន​ ព្រះ​ធម៌​ទេ ព្រោះ​ពិបាក​យល់​ សម្រាប់​មនុស្ស​ទូទៅ។ សំណាង​ល្អ​ ដែលសហ​ម្បតិ​ព្រហ្ម​បាន​ឃើញ​ភយន្តរាយ ក្នុង​ពេល​វេលា​សម​ស្រប។

ការគ្មានវត្ថុគោរពនិងសក្ការ ធ្វើឱ្យមានទុក្ខ។ សូម្បី​តែ​ព្រះពុទ្ធ​ក៏​បាន​ស្វែង​រក​វត្ថុ​ ដើម្បី​គោរព​បន្ទាប់​ពី​បាន​ត្រាស់​ដឹង។ តើព្រះពុទ្ធនឹងគោរពអ្វី?

សហម្បត្តិ​ព្រហ្ម សម្តែង​ធម៌​ចំពោះ​នាង​ព្រាហ្មណី​ជា​មាតា​របស់​ព្រះ​ព្រហ្ម​ទេព ដ៏​មាន​អាយុ។

ពក​ព្រហ្មជា​ជឿ​ថា​ខ្លួន​ឯង​ជា​អាទិទេព​ដែល​បង្កើត​ទាំង​អស់ ហើយ​ផ្សាយ​ស្ថាន​សួគ៌។ តើ​ពក​ព្រហ្មជា​​អ្នក​ណា មាន​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​កើត​ឡើង យ៉ាង​ណា​ខ្លះ? បាន​ជា​ព្រះពុទ្ធ​ព្រះអង្គ បាន​យាង​ទៅ​កាន់​ព្រហ្ម​លោក ដោយ​បំណង​នឹង​ដាស់​សតិ​គាត់ ដោយ​ការ រំលឹក​ប្រាប់​សីល​វត្ត ពី​ដើម​ដែល​នាំ​ឲ្យ​គាត់ បាន​កើត​ជា​ព្រហ្ម។

តើ​ព្រះ​មាន​ព្រះភាគ និង​សាវក បាន​ទៅ​កាន់​ព្រហ្ម​លោក ដើម្បី​អ្វី? ព្រះ​មហាមោគ្គលាន បាន​ពោល​គាថា ដើម្បី​កំចាត់​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់ ដល់​ព្រហ្ម និង​បរិស័ទ ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​ជ្រះ​ថ្លា។

ព្រហ្មលោក​ដែល​រស់​នៅស្តុក​ស្តម្​ភដោយ​ឈាន​សុខ មិន​ជាប់​ដោយ​កាម​ តែ​នៅ​មាន​សេចក្តី​ប្រមាទ។ សុព្រហ្ម និង​សុទ្ធាវាស​ព្រហ្ម បាន​ញាំង​ព្រហ្មនោះ ឲ្យ​កើត​សង្វេគ។

ពិបាក​​ឃើញ​​គុណ​​មាតា​​បិតា រឹត​តែ​​ពិបាក​​មើល​​ឃើញ​​គុណ​​ធម៌ សម្រាប់​មនុស្ស​ទូ​ទៅ។ គួរ​​រំលឹក​​ថា​​អ្នក​​មិន​ជា អ្នក​ធម្ម​តា​​សោះ!

សំគាល់​បុគ្គល​ឥត​ប្រាជ្ញា ដែលថាអាច​រាប់​គុណ​ព្រះ​ខីណាស្រព ជា​បុគ្គល​ល្ងង់​ខ្លៅ។

តុទុព្រហ្ម ព្រមានកោកាលិកភិក្ខុ អំពីទោសនៃចិត្តប្រទូស្ត ការតិះដៀល ព្រះអរិយទាំងឡាយ មានព្រះសារីបុត្ត និងព្រះមហាមោគ្គលាន។ ជំនួសទទួល​​​ការ​​យក​​ការ​​លើក​​ទឹក​​ចិត្ត​​នោះ លោក​​បាន​​ស្តី​​បន្ទោស​​ថា ការ​​រិះគន់​​បែប​​នេះ​​នឹង​មិន​​មែន​​ជា​​កិច្ច​ការ​​របស់​អនាគាមិ​​ឡើយ។

នេះ​ពិត​ជា​គ្រោះ​ថ្នាក់​ធំ​ណាស់ ក្នុង​ការ​រិះគន់​បុគ្គល​ល្អ​ខុស ហើយ​មែន​និយាយ ការ​មិន​គោរព​អ្នក​បរិសុទ្ធ​ទេ។

សនង្កុមារ​ព្រហ្ម ពោលអំពីគោត្រ​ប្រសើរ​បំផុត។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

សហម្បតិ​ព្រហ្ម និយាយ​អំពី​សាវកព្រះពុទ្ធ​។

«…អ្នក​ទាំង​ឡាយ ចូរ​ប្រារព្ធ ចូរ​ប្រឹង​ប្រែង ចូរ​ប្រក​បព្យាយាម ក្នុង​ពុទ្ធ​សាសនា…» ព្រះ​សិខីមានព្រះភាគ អរហន្ត សម្មាសម្ពុទ្ធ និង​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ អភិភូ ចូល​ទៅកាន់​ព្រហ្មលោក។

ពាក្យ​ចុង​ក្រោយ​របស់​ព្រះពុទ្ធ ទៅ​កាន់​ពួក​សិស្ស និង​ការ ​«ចាកចេញ» ចុង​ក្រោយ​របស់​ព្រះអង្គ។

ព្រាហ្មណ៍​​ខឹង​​ប្រពន្ធ​​សរសើរ​​ព្រះពុទ្ធ ហើយ​នឹង​ចូល​​ទៅ​​ជិត​​ចង់​​ញុះញង់​ព្រះ​ពុទ្ធ៖ តើ​​គួរ​​សម្លាប់​​ន​រណាឬ​អ្វីៗ?

តើ​​ត្រូវ​​ឆ្លើយ​​យ៉ាង​​ណា​​ចំពោះ​​ពាក្យ​​ខឹង? បើ​​ឲ្យ​​ម្ហូប ​​ហើយ​​ភ្ញៀវ​​មិន​​ទទួល៖ តើ​​អ្នក​ណា​​ជា​​ម្ចាស់​​អាហារ?

កំហឹង​ទល់​នឹង​ការ​អត់ធ្មត់។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ការ​​ប្រគេន​​ទឹក និង​​ស្ករ​​ដល់​​ព្រះពុទ្ធ ដែល​​មាន​​ជំងឺ នាំ​​ឲ្យព្រាហ្មណ៍មួយ​​​​​ក្លាយ​​ជា​ឧបាសក។

កុំ​​គិត​​ថា ព្រះ​ពុទ្ធ​​ទ្រង់​​មិន​​បាន​​លើក​​ទឹក​​ចិត្ត​ឲ្យ​​មាន​​វិធានការ​​រឹង​​ប៉ឹង បើ​​ភ្លេច​កតញ្ញូ ឬ​ធ្វើ​​ខុស​​កើត​​ឡើង។ នេះ​​ជា​​ដំបូន្មាន​​ចំពោះ​​ឪពុក​​អំពី​​របៀប​​យក​កូន​​មក​​គិត។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ជួប​ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​សមាធិ​តែ​ម្នាក់​ឯង​ក្នុង​ព្រៃ។

អ្វី​​ទៅ​​ជា​​វិធី​​ដ៏​​ត្រឹម​​ត្រូវ​ ដើម្បី​តបគុណ​ដល់​​មាតា​បិតា​​វិញ? ស្វែង​រក​ច្រើន ​​ឬ​​​តាម​​ផ្លូវ​ល្អ​​ក្នុង​​ធម៌? ជា​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ជោគជ័យ ឬ​ជា​អ្នក​សុំ​ទាន​ស្មោះ​ត្រង់?

«…ខ្ញុំ​ព្រះ​អង្គ ជា​អ្នក​សូម​គេ ឯ​ព្រះ​អង្គ ក៏​ជា​អ្នក​សូម​គេ​ដែរ យើង​ទាំង​ពីរ​នាក់ ផ្សេង​គ្នា​ដូច​ម្តេច ក្នុង​ពាក្យ​ថា អ្នក​សូម​នេះ។…»

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះវង្គីសៈ ពិពណ៌នាដល់គុណនៃព្រះសារីបុត្តដោយគាថាខ្លី។

សូម្បី​​តែ​​ព្រះពុទ្ធ​​និង​​ព្រះ​អរហន្ត​ ក៏​​សួរ​​គ្នា​​ប្រាប់​​ពី​​កំហុស ហើយ​​រក្សា​​ថ្ងៃឧបោសថ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ទេវតា​មួយ​ជួយ​​ភិក្ខុ​ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​វង្វេង​ក្នុង​សេចក្តី​​ត្រេកអរក្នុង​កាម។

ទេវតា​មួយ​ជួយ​​ភិក្ខុ​ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​​ដេក​ខ្ជិលក្នុង​ព្រៃ។

ទេវៈ​ដាស់​តឿន​ព្រះ​សង្ឃ​មួយ​អង្គ​កុំ​ឱ្យ​ខ្ជះ​ខ្ជាយ​ពេល​វេលា​ក្នុង​ការ​ព្យាយាម​បង្រៀន​អ្នក​ប្រមាញ់​ព្រៃ និង​អ្នក​ប្រមូល (~អ្នក​រស់​នៅ​ព្រៃ​អ៊ីនធឺណិត)។

ទេវតា​មួយ​​ធ្លាក់​​ទឹក​​ចិត្ត​ នឹក​​ដល់​​ភិក្ខុ​​ដែល​​ចាក​​ចេញ​​ពី​​ព្រៃ។

ព្រះ​អានន្ទ គង់​នៅ​ក្នុង​ដង​ព្រៃ​មួយ។ ក៏​សម័យ​នោះ​ឯង ព្រះ​អានន្ទ ច្រើន​និយាយ​ពន្យល់​ពួក​គ្រហស្ថ​ហួស​វេលា…

ទេវតា ជា​ប្រពន្ធ​ពី​ដើម របស់​ព្រះអនុរុទ្ធ ព្យាយាម​ទាក់​ទាញ​គាត់ ទៅ​ឋាន​តាវត្តិង្ស។

ទេវតា៖ «…លោកចូលទៅ (កាន់ស្រុក) ក្នុងវេលាព្រឹក ត្រឡប់មកវិញ ក្នុងវេលាថ្ងៃ ត្រាច់ទៅហួសវេលា នៅច្រឡូកច្រឡំ ដោយពួកគ្រហស្ថ…»

ទេវតា​ដោលភិក្ខុ ដែលចូលទៅក្នុងត្រកូលមួយ ហួសវេលា។

«…សម័យ​នោះ​ឯង វជ្ជីបុត្តក​ភិក្ខុ មាន​ការ​ដើរ​លេង អស់​ពេញ​មួយ​រាត្រី ក្នុង​ក្រុង​វេសាលី។…»

«…សម័យ​នោះ កាល​មុន ភិក្ខុ​នោះ​ជា​អ្នក​ស្វាធ្យាយ​ច្រើន​ហួស​ពេល​វេលា…»

«…សម័យ​នោះ​ឯង ភិក្ខុ​ទៅ​នៅ​ក្នុង​ទី​សម្រាក ក្នុង​វេលា​ថ្ងៃ ត្រិះ​រិះ​វិតក្កៈ​ទាំង​ឡាយ…»

«…ទេវតា​ដែល​អាស្រ័យ ក្នុង​ដង​ព្រៃ​នោះ បាន​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​នោះ…»

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

យក្ស​សួរ​ព្រះ​ពុទ្ធ​ថា​សត្វ​ក្លាយជាពីអ្វី។

ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​បុគ្គល​ដទៃ​ដោយ​ការ​អនុគ្រោះ ឈ្មោះ​ថា «ជា​ការ​អាណិត ប្រកប​ទៅ​តាម​ធម៌»។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ហេតុ​នៃ​ការ​យំ របស់​ឧបាសិកា ញោម​ស្រី សានុ​សាមណេរ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ទីឯណា ដែលបុគ្គលមិនធ្លាប់មានការតស៊ូ និងសេចក្តីព្យាយាមរួចហើយ ទើបនៅជាសុខសប្បាយបាន? សូម្បី​​ទេវៈ​​ក៏​​រក​​មិន​​ឈប់​​ក្នុង​​ការ​​ប្រយុទ្ធ​​ដែរ។ សំណាង​ល្អ​ដែល​បាន​ជួប​ផ្លូវ​ចេញ។

ពួក​អសុរ ច្បាំងត​នឹង​ពួក​ទេវតា។

តើ​អ្នក​ធ្លាប់​យក​ឈ្នះ​ដោយ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ទេ? ព្រះ​ពុទ្ធ​​ទ្រង់​​ប្រទាន​​ផ្លូវ​​ចេញ។

សក្កទេវរាជា​បង្រៀន​​ខន្តីជា​​ថ្នាំ​​ទប់​​កំ​ហឹង។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

«… ប្រយោជន៍​អ្វី ឲ្យ​ក្រៃ​លែង​ជាង​ខន្តិ មិន​មាន​ទេ។»

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

តើពួក​ទេវតា​​នៅ​​ឋានតាវត្តិង្ស មាន​ទម្លាប់​បែបណា?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

«…ព្រះ​អង្គ​ដ៏​ចំរើន ទ្រង់​បាន​ឃើញ​សក្ក​ទេវាន​មិន្ទ​ដែរ​ឬ…»?

មិន​មែន​ជា​មោឃៈ​ទេ ប្រសិន​បើ​យក​​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ពិត​ប្រាកដ​បាន។

​ស្ថានភាព ទី​កន្លែង​ដែល​គួរ​ត្រេកអរ តើ​ដូច​ម្តេច។

«កាល​នឹង​ធ្វើ​បុណ្យ ដែល​ឲ្យ​ផល​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន តើ​ឲ្យ​ដល់​បុគ្គល​ណា ទើប​ជា​ទាន​មាន​ផល​ច្រើន»?

គួរ​ថ្វាយ​បង្គំ​បែប​ណា ចំពោះ​អង្គព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ស្រឡាញ់​សេចក្តី​ប្រព្រឹត្តិ របស់​ពួក​អ្នក​បួស​នោះ ដូច​ម្តេច?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

គំរូ​អំពី​របៀប​ដែល​អ្នក​គួរ​ប្រតិកម្ម ប្រសិន​បើ​មាន​ការ​បង្កហេតុ។ កុំ​ចិញ្ចឹម​​យក្ខ​ដែល​​រក​ និងស៊ី​​ពី​ការ​​ឈ្លោះ​​គ្នា។

កល​ល្បិច នាំ​ឱ្យ​ឆេះ​ក្នុង​នរក​អស់​មួយ​រយឆ្នាំ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ប្រៀនប្រដៅ អរិយសច្ច ទី ២ និងទី ៣ គឺ សង្សារ និងនិព្វានៈ ការកើតឡើងដោយអាស្រ័យហេតុ។

បដិច្ចសមុប្បាទ​ធម៌ និង​ការ​ពន្យល់​អំពី​កត្តាមួយៗ ដោយទ្វារទាំង ៦។

មិច្ឆាបដិបត្តិ និងសម្មាបដិបត្តិ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​ប្រៀន​ប្រដៅ​អំពី​អាហារ ៤យ៉ាង។

របៀប​យល់​អាហារ​ទាំង ៤ យ៉ាងត្រឹមត្រូវ ដើម្បី​ទទួល​បានមគ្គ និងផល។

បុគ្គល​​ដែល​​ដឹង​​ហេតុ​​និង​​ផល​ (បដិច្ចសមុប្បាទ) ច្បាស់​​លាស់ ព្រះពុទ្​ធ​ទ្រង់​​ត្រាស់​​ហៅ​ ពិត​ជា​​សមណៈ ឬ​​ព្រាហ្មណ៍។

បុគ្គល​​ដែល​​ដឹង​​ហេតុ​​និង​​ផល​ (បដិច្ចសមុប្បាទ) ច្បាស់​​លាស់ ព្រះពុទ្ធទ្រង់​​ត្រាស់​​ហៅ​ ពិត​ជា​​សមណៈ ឬ​​ព្រាហ្មណ៍។

វត្ថុទាំងពួងមាន… វត្ថុទាំងពួងមិនមាន… ហើយ​និង​ព្រះ​ធម៌​របស់​ព្រះពុទ្ធ។

ដូ​ម្តេច​ដែល​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ ត្រាស់​ថា ជា​ធម្មកថិក?

អចេល​ឆ្ងល់​សួរ​ថា​៖ «ទុក្ខ​កើត​ឡើង​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ឬ? ដោយអ្នក​​ផ្សេង? ដោយ​ទាំង​ពីរ? ដោយ​មិន​មែន​ទេ?« ដូ​ច្នេះ​តើ​អ្វី​ជា​ហេតុ​នៃ?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អ្នក​ធ្លាប់​បាន​ស្គាល់​ពាក្យ​ថា ពាល​បណ្ឌិត និង​សង្គម ក្នុង​ធម៌​ថា ពាល និង​បណ្ឌិត មាន​អត្ថន័យ​ល្អ​ជាង។ និង​លោក​បណ្ឌិត​ក្នុង​កុដិ​លោក​មាន​ជំនន់​ជំពាក់​ជាប់​គ្នា ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​ទាំង​ពីរ​មាន​ភាព​ខុស​ប្លែកគ្នា ព្រះ​ពុទ្ធ​លោក​បាន​សិក្សា​ស្រាវ​ជ្រាវ…

ការ​សន្មត់​គ្រប់​បែប​យ៉ាង ថា (ខ្ញុំ)មានឬមិនមាន ជាឫមិនជា បាន​ជា… នឺង​ជា… (១០៨ តណ្ហា​​វិតក្ក) មិន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​អ្នក​ដឹង ឃើញ​បដិច្ចសមុប្បាទ​ធម៌ និង​បដិច្ចសមុប្បន្នធម៌។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

កិរិយា​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវ (មគ្គ) មាន​ហេតុ តាម​លំដាប់ ដូចរងទុក្ខដែរ កាល​បើ​​ឃើញ​​នូវ​អរិយសច្ច ៤។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះ​ភូមិជ សួរ​អំពី សុខ និង​ទុក្ខ… នឹង​ព្រះ​សារីបុត្ត។ តើ​ព្រះ​មាន​ព្រះភាគ បាន​ត្រាស់​ដូ​ម្តេច​ខ្លះ នឹង​ព្រះ​អានន្ន អំពី​សុខ និង​ទុក្ខ…?

ទុក្ខ គឺ​បុគ្គល​ធ្វើ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ឬ​ទុក្ខ គឺ​បុគ្គល​ដទៃ​ធ្វើ​ឲ្យ?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

បុគ្គលដែលសាមញ្ញ និង​បុគ្គល​ដែល​ប្រតិបត្តិ​តាមធម៌ និង​បុគ្គល​ដែល​បាន​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌​នោះ មាន​លក្ខណៈ​ខុស​គ្នា​យ៉ាង​ណា?

ព្រះពុទ្ធ​ឆ្លង​ឆ្លើយ ព្រះ​សារីបុត្ត​អំពី​​ការ​​សម្រេច​​របស់​​ព្រះអង្គ។

មាន​សេចក្តី​ឧបមា​ថា បើ​ទ្វារ​ទ្រុង​បាន​បើក បក្សី​ណា​នឹង​ឈរ​នៅ​ជិត​ទ្វារ ឬ​ឈរ​នៅ​ទី​តាំង​ត្រូវ ដើម្បី​នឹង​ចាក​ចេញ?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ភិក្ខុ​ព្យាយាម​​កំណត់​​អត្តសញ្ញាណ ឫ​អន​អត្តសញ្ញាណ (ទិដ្ឋ​ភាព) ទៅ​ក្នុង​បដិច្ចសមុប្បាទ​​ធម៌។ ព្រះ​តថាគត តែង​សំដែង​ធម៌ ដោយ​បទកណ្តាល​ថា ជរា និង​មរណៈ​កើត​មាន ព្រោះ​ជាតិ​ជា​បច្ច័យ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អ្វី​ដែល​កើត​ឡើង​មាន​ចេតនា​ជា​ហេតុ វា​ជា​ឫស។ តាំង​ចិត្ត​សេពគប់ តាំង​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា ប្រាថ្នា​អ្វី​ក៏​មក​ដល់។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ការ​ថប់បារម្ភ​មាន​ហេតុ​ផល​របស់​វា។ ការ​​ទៅ​​ដល់​​ទន្លេ​​នៃ​​ព្រះ​ធម៌​ មាន​ន័យ​​ថា​ បាន​​រួច​​ផុត​​ពី​​ការ​​ភ័យ​​ខ្លាច​​៥​​ប្រភេទ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ប្រៀន​ប្រដៅ​អំពី​ការ​កើត​ឡើង និង​ការ​រលត់​នៃ​លោក (=ទុក្ខ)។

ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ៖ ការ​ជួប​ជុំគ្នា ញាតិ​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ក្នុង​ភព ជា​ផស្សៈ។

ព្រះពុទ្ធ​មិន​ចង់​ឱ្យ​​ជាប់​គាំង​ក្នុង​ការ​សន្មតអំ​ពី​កម្ម​ផ្ទាល់​ខ្លួន។

«របស់​ទាំង​អស់ (លោក) មាន ឬ របស់​ទាំង​អស់ (អ្វីៗ) មិន​មាន​ទេ»៖ សំណួរ​ទាំង​ពីរ​នេះ​មិន​មាន​ប្រយោជន៍​ទេ។

ទិដ្ឋិ ៤ យ៉ាង របស់​វិទ្យាសាស្ត្រ (លោកាយតៈ) និង ព្រះ​ធម៌។

កាល​បើ​របស់​អ្វី មាន ទើប​របស់​អ្វី​មាន​ហ្ន៎ របស់​អ្វី​កើត​ឡើង? មាន​ឬ​មិន​មាន៖ ទាំង​ពីរ​មិន​មាន​មូលដ្ឋាន​នៅ​ក្នុង​សាសនា​នេះ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ពិចារណា​ឃើញ​ទុក្ខ​ហើយ ពិចារណា​ដោយ​ប្រពៃ​នូវ​ដោយហេតុ​នោះ នាំ​ឲ្យ​រួច​ចាក​ទុក្ខ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ហេតុ​​អ្វី​​បាន​​ជា​​ព្រះពុទ្ធ​​ ចង់​​ឱ្យ​​អ្នក​​យល់​​អំពី​​រូបកាយ​​ច្បាស់​មុន?

អរិយ​បុគ្គល មិន​ដែល​បង្រៀន​អំពី ខន្ធ ៥ ដល់​មនុស្ស​មិន​ទាន់​អភិវឌ្ឍ​កាយ មិន​ទាន់មាន​សិល​ពិត នៅ​ឡើយ​ទេ។ ព្រះ​សូត្រ​​​​ពន្យល់​​អំពី​ បដិច្ចសមុប្បាទ​ធម៌។

រឿង​ដ៏​ល្បីល្បាញ «សាច់របស់កូនប្រុស»។ ផ្តើម​​ពី​​អាហារ​​ធម្មតា ព្រះ​​សម្មា​សម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​​ប្រទាន​​គំរូ​ អំពី​​របៀប​​ចាត់​​ទុក​​អាហារ ​គ្រប់​​ប្រភេទ​ ដើម្បី​​បាន​​នូវ​​ការ​​រំដោះ​។

រាគ​តាំង​ក្នុង​អាហារ ៤ យ៉ាង​នាំ​សត្វ​ឲ្យ កើត ចាស់ ឈឺ ស្លាប់… បើ​រាគ​មិន​មាន​ទី​តាំង​ទេ ការ​កើត ចាស់ ឈឺ ស្លាប់ នឹង​ត្រូវ​បញ្ចប់។

ព្រះពុទ្ធ​​កសាង​​ទីក្រុង​​បុរាណ​​ឡើងវិញ។

ព្រះពុទ្ធ​ពន្យល់​យ៉ាង​លម្អិត អំពី​ការ​ជញ្ជឹង​គិត​នៃ​ធម៌​ក្នុងខ្លួន ធម៌​មួយ​ណា និង​ដោយ​របៀប​ណា។

សួរថា «អ្នកណា?» គ្រាន់តែរារាំងដើម្បីយល់មូលហេតុ និងផលច្បាស់។

មិត្ត​ល្អ​បួន​អ្នកចែក​រំលែក​​ដោយ​ស្មោះ​ត្រង់ អំពី​ការ​ចាប់​យក​បដិច្ចសមុប្បាទ។ មួយ​អង្គយក​ការ​ប្រៀបធៀប​ពិសោត និង​ អរហន្ត។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

មិន​មែន​ព្រះ​អរហន្ត​ទាំង​អស់​សុទ្ធ​តែ​មានឫទ្ធិ​ទេ។ ហើយ​​ល្អ​​​​មិន​​បាន​​បួស​​ទៅ​​ធ្វើ​​ជំនួញ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

តើ​​សល់​​បន្ទុក​​ប៉ុន្មាន​​ទើប​​បាន​​ដល់​​ព្រះ​​ធម៌?

តើ​​សល់​​បន្ទុក​​ប៉ុន្មាន​​ទើប​​បាន​​ដល់​​ព្រះ​​ធម៌?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ការ​ប្រៀប​ធៀប​តម្លៃ នៃ​ការ​ទទួល​បាន​ធម្មចក្ខុ។

ការ​បាន​ធម្ម​ចក្ខុ មាន​ប្រយោជន៍​ច្រើន យ៉ាង​នេះ!

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​សំដែង​អំ​ពី​ធាតុ​មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា។

…អំ​ពី​សម្ផ័ស្ស​ផ្សេង​​គ្នា។

…អំពី​ផស្សៈ មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ធាតុ…

…វេទនា មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ផស្សៈ មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា…។

…មិន​មែន​ធាតុ​មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ផស្សៈ មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា​ទេ…។

…ចុះ​ធាតុ​មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា តើ​ដូច​ម្តេច?

…សញ្ញា កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ធាតុ… សង្កប្បៈ (សេចក្តី​ត្រិះរិះ) កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​សញ្ញា… ឆន្ទៈ (សេចក្តី​ពេញ​ចិត្ត) … បរិឡាហៈ (សេចក្​តីក្រហល់​ក្រហាយ) … បរិយេសនា (ការ​ស្វែង​រក)…។

…មិន​មែន​បរិឡាហៈ កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យបរិយេសនា…ទេ…។

…លាភ មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា តើ​ដូច​ម្តេច?

…អំពី​ផស្សៈ​មាន​ពីរ​លើក នេះ​ហៅ​ថា បញ្ចកៈ​ខាង​ក្រៅ។

«ធាតុ​ទាំង​៧​ប្រការ តើ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ»? ធាតុ​ទាំង​ប្រាំពីរ​និង បុព្វហេតុ​កើត​ឡើង របស់​វា​។

ព្រះពុទ្ធ​​ទ្រង់​​ប្រៀន​ប្រដៅ​​អំពី​​ហេតុ​​នៃ​​ការ​​ដោះ​ស្រាយ​​ខុស និង​​ត្រូវ (សម្មាសង្កប្បៈ សេចក្តីត្រិះរិះត្រូវ)។

«សញ្ញា ទិដ្ឋិ វិតក្កៈ កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ធាតុ» លើ​ការ​យល់​ឃើញ​ត្រូវ និង​ខុស។

មនុស្ស​ដែល​មាន​ចរិត​ស្មើគ្នា ជួប​ជុំ​គ្នា​ទៀត និងទៀត។

បុគ្គល​​តែង​​នៅ​​ក្បែរ តាម​​អ្នក​​ដែល​​មាន​​និស្ស័យ មាន​​ចំណូល​​ចិត្ត​ដូច​​គ្នា។ តើ​សហគមន៍​មួយ​ណា​អាច​រំពឹង​បាន? ចង់​បាន​មួយ​ណា?

ពួក​ជន​មាន​អធ្យាស្រ័យ​ថោក​ទាប ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា​ ជា​មួយ​នឹង​ពួក​ជន​មាន​អធ្យាស្រ័យ​ថោក​ទាប…។ ពួក​ជន​មាន​អធ្យាស្រ័យល្អ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ជា​មួយ​នឹង​ពួក​ជន​មាន​អធ្យាស្រ័យ​ល្អ…។

ចិត្ត​ស្មើ​គ្នា ជួប​គ្នា ស្វែង​រក​គ្នា ម្តង​ហើយ​ម្តងទៀត។

សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ។

សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ។

«សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ គឺ…»

សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ!

…សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ។

កុំ​ទាមទារ​កំហុស​របស់​សង្គម។ ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ចាប់​ផ្តើម​ដោយ​ការ​ប្រព្រឹត្ត. និង​ទំនោរ​ចិត្ត​របស់​អ្នក។

សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ​ជា​ប្រាកដ។ ពួក​សត្វ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា នឹង​ពួក​សត្វ ដោល​​ធាតុ​​អ្វី?

បុគ្គល​មាន​សីល​រមែង​ចូល​ចិត្ត​រាប់​រក អ្នក​មាន​សីល​ដូច​គ្នា បុគ្គល​ទ្រុស្ត​សីល​ក៏​រមែង​ចូល​ចិត្ត​រាប់​រក​អ្នកមាន​ទ្រុស្តសី​លដូ​ចគ្នា​ដែរ។ ធ្លាប់​គិត​ទេថា ហេតុ​អ្វី​ជួប​រឿង​ហ្នឹង?

ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​អាកប្បកិរិយា​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ផ្លាស់​ ប្តូរ​ទំនាក់​ទំនង​របស់​អ្នក។ តើ​អ្នក​ចូល​ចិត្ត​សេពគប់​ជា​មួយ​អ្នក​ណា?

«សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូ​វគ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ​ជា​ប្រាកដ។» ដូច្នេះ អ្នក​ត្រូវ​តែ​ផ្លាស់​ប្តូរ​វិធី​របស់​អ្នក​ជា​មុន​សិន បើ​ចង់​មាន​និស័្សយ។

កាល​ណា​​អ្នក​​ធ្វើ​​បាន​​ត្រឹម​​ត្រូវ នោះ​​ការ​​មាន​​ទំនាក់​ទំនង​នឹងដោល​​មនុស្ស​​ទៀង​ត្រង់​កាន់​​តែ​​រីក​​ចម្រើន។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ធាតុ៤ ជាពិត ជាទីពឹង? អានិសង្ស និងទោស និងការរលាស់ចេញ នៃធាតុ ៤។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ហេតុ​​អ្វី​​បាន​​ជា​​សត្វ​​ជាប់​​នឹង​​ធាតុ ​និង​​​លោក​​គ្រប់​​ប្រភេទ ហើយ​​ហេតុ​​អ្វី​​បាន​​ជា​​សត្វ​​​គួរ​​បរិបូរ​ណ៌ទាំង​​នោះ។

ការ​ពន្យល់​អំពី​ទាក់​ទងគ្នា​រវាង​សត្វ និង​ធាតុ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អំពីធាតុ ៤។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

តើ​អ្នក​អាច​រាប់​បាន​ថា តើ​អ្នកបាន​​មាន​ឪពុក​ម្តាយ​ប៉ុន្មាន​នាក់​ហើយ?

សង្សារ (វង្វេង​ឥត​ឈប់​ឈរ)៖ តើ​អ្នក​អាច​រាប់​ជំនាន់​បាន​ទេ?

តើ​អ្វី​ធំ​ជាង មហាសមុទ្រ ​ឬ​ទឹក​ភ្នែក​ដែល​បាត់​បង់ ពេល​បាត់​បង់​មនុស្សជា​ទី​ស្រលាញ់?

«អន្ទោល​ទៅ ត្រាច់​រង្គាត់​ទៅ ដោយ​កាល​ជា​អង្វែង​នេះ បាន​ផឹក​នូវ​ទឹក​ដោះ​នៃ​មាតា និង​ទឹក​ក្នុង​មហាសមុទ្រ​ទាំង​៤ តើ​បណ្តា​ទឹក​ទាំង​ពីរ​នោះ ទឹក​ណា​ច្រើន​ជាង។

កប្ប​មាន​កាល​វែង​ប៉ុន្មាន?