ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ប្រៀនប្រដៅ អរិយសច្ច ទី ២ និងទី ៣ គឺ សង្សារ និងនិព្វានៈ ការកើតឡើងដោយអាស្រ័យហេតុ។

បដិច្ចសមុប្បាទ​ធម៌ និង​ការ​ពន្យល់​អំពី​កត្តាមួយៗ ដោយទ្វារទាំង ៦។

មិច្ឆាបដិបត្តិ និងសម្មាបដិបត្តិ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​ប្រៀន​ប្រដៅ​អំពី​អាហារ ៤យ៉ាង។

របៀប​យល់​អាហារ​ទាំង ៤ យ៉ាងត្រឹមត្រូវ ដើម្បី​ទទួល​បានមគ្គ និងផល។

បុគ្គល​​ដែល​​ដឹង​​ហេតុ​​និង​​ផល​ (បដិច្ចសមុប្បាទ) ច្បាស់​​លាស់ ព្រះពុទ្​ធ​ទ្រង់​​ត្រាស់​​ហៅ​ ពិត​ជា​​សមណៈ ឬ​​ព្រាហ្មណ៍។

បុគ្គល​​ដែល​​ដឹង​​ហេតុ​​និង​​ផល​ (បដិច្ចសមុប្បាទ) ច្បាស់​​លាស់ ព្រះពុទ្ធទ្រង់​​ត្រាស់​​ហៅ​ ពិត​ជា​​សមណៈ ឬ​​ព្រាហ្មណ៍។

វត្ថុទាំងពួងមាន… វត្ថុទាំងពួងមិនមាន… ហើយ​និង​ព្រះ​ធម៌​របស់​ព្រះពុទ្ធ។

ដូ​ម្តេច​ដែល​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ ត្រាស់​ថា ជា​ធម្មកថិក?

អចេល​ឆ្ងល់​សួរ​ថា​៖ «ទុក្ខ​កើត​ឡើង​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ឬ? ដោយអ្នក​​ផ្សេង? ដោយ​ទាំង​ពីរ? ដោយ​មិន​មែន​ទេ?« ដូ​ច្នេះ​តើ​អ្វី​ជា​ហេតុ​នៃ?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អ្នក​ធ្លាប់​បាន​ស្គាល់​ពាក្យ​ថា ពាល​បណ្ឌិត និង​សង្គម ក្នុង​ធម៌​ថា ពាល និង​បណ្ឌិត មាន​អត្ថន័យ​ល្អ​ជាង។ និង​លោក​បណ្ឌិត​ក្នុង​កុដិ​លោក​មាន​ជំនន់​ជំពាក់​ជាប់​គ្នា ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​ទាំង​ពីរ​មាន​ភាព​ខុស​ប្លែកគ្នា ព្រះ​ពុទ្ធ​លោក​បាន​សិក្សា​ស្រាវ​ជ្រាវ…

ការ​សន្មត់​គ្រប់​បែប​យ៉ាង ថា (ខ្ញុំ)មានឬមិនមាន ជាឫមិនជា បាន​ជា… នឺង​ជា… (១០៨ តណ្ហា​​វិតក្ក) មិន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​អ្នក​ដឹង ឃើញ​បដិច្ចសមុប្បាទ​ធម៌ និង​បដិច្ចសមុប្បន្នធម៌។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

កិរិយា​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវ (មគ្គ) មាន​ហេតុ តាម​លំដាប់ ដូចរងទុក្ខដែរ កាល​បើ​​ឃើញ​​នូវ​អរិយសច្ច ៤។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះ​ភូមិជ សួរ​អំពី សុខ និង​ទុក្ខ… នឹង​ព្រះ​សារីបុត្ត។ តើ​ព្រះ​មាន​ព្រះភាគ បាន​ត្រាស់​ដូ​ម្តេច​ខ្លះ នឹង​ព្រះ​អានន្ន អំពី​សុខ និង​ទុក្ខ…?

ទុក្ខ គឺ​បុគ្គល​ធ្វើ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ឬ​ទុក្ខ គឺ​បុគ្គល​ដទៃ​ធ្វើ​ឲ្យ?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

បុគ្គលដែលសាមញ្ញ និង​បុគ្គល​ដែល​ប្រតិបត្តិ​តាមធម៌ និង​បុគ្គល​ដែល​បាន​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌​នោះ មាន​លក្ខណៈ​ខុស​គ្នា​យ៉ាង​ណា?

ព្រះពុទ្ធ​ឆ្លង​ឆ្លើយ ព្រះ​សារីបុត្ត​អំពី​​ការ​​សម្រេច​​របស់​​ព្រះអង្គ។

មាន​សេចក្តី​ឧបមា​ថា បើ​ទ្វារ​ទ្រុង​បាន​បើក បក្សី​ណា​នឹង​ឈរ​នៅ​ជិត​ទ្វារ ឬ​ឈរ​នៅ​ទី​តាំង​ត្រូវ ដើម្បី​នឹង​ចាក​ចេញ?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ភិក្ខុ​ព្យាយាម​​កំណត់​​អត្តសញ្ញាណ ឫ​អន​អត្តសញ្ញាណ (ទិដ្ឋ​ភាព) ទៅ​ក្នុង​បដិច្ចសមុប្បាទ​​ធម៌។ ព្រះ​តថាគត តែង​សំដែង​ធម៌ ដោយ​បទកណ្តាល​ថា ជរា និង​មរណៈ​កើត​មាន ព្រោះ​ជាតិ​ជា​បច្ច័យ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អ្វី​ដែល​កើត​ឡើង​មាន​ចេតនា​ជា​ហេតុ វា​ជា​ឫស។ តាំង​ចិត្ត​សេពគប់ តាំង​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា ប្រាថ្នា​អ្វី​ក៏​មក​ដល់។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ការ​ថប់បារម្ភ​មាន​ហេតុ​ផល​របស់​វា។ ការ​​ទៅ​​ដល់​​ទន្លេ​​នៃ​​ព្រះ​ធម៌​ មាន​ន័យ​​ថា​ បាន​​រួច​​ផុត​​ពី​​ការ​​ភ័យ​​ខ្លាច​​៥​​ប្រភេទ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ប្រៀន​ប្រដៅ​អំពី​ការ​កើត​ឡើង និង​ការ​រលត់​នៃ​លោក (=ទុក្ខ)។

ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ៖ ការ​ជួប​ជុំគ្នា ញាតិ​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ក្នុង​ភព ជា​ផស្សៈ។

ព្រះពុទ្ធ​មិន​ចង់​ឱ្យ​​ជាប់​គាំង​ក្នុង​ការ​សន្មតអំ​ពី​កម្ម​ផ្ទាល់​ខ្លួន។

«របស់​ទាំង​អស់ (លោក) មាន ឬ របស់​ទាំង​អស់ (អ្វីៗ) មិន​មាន​ទេ»៖ សំណួរ​ទាំង​ពីរ​នេះ​មិន​មាន​ប្រយោជន៍​ទេ។

ទិដ្ឋិ ៤ យ៉ាង របស់​វិទ្យាសាស្ត្រ (លោកាយតៈ) និង ព្រះ​ធម៌។

កាល​បើ​របស់​អ្វី មាន ទើប​របស់​អ្វី​មាន​ហ្ន៎ របស់​អ្វី​កើត​ឡើង? មាន​ឬ​មិន​មាន៖ ទាំង​ពីរ​មិន​មាន​មូលដ្ឋាន​នៅ​ក្នុង​សាសនា​នេះ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ពិចារណា​ឃើញ​ទុក្ខ​ហើយ ពិចារណា​ដោយ​ប្រពៃ​នូវ​ដោយហេតុ​នោះ នាំ​ឲ្យ​រួច​ចាក​ទុក្ខ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ហេតុ​​អ្វី​​បាន​​ជា​​ព្រះពុទ្ធ​​ ចង់​​ឱ្យ​​អ្នក​​យល់​​អំពី​​រូបកាយ​​ច្បាស់​មុន?

អរិយ​បុគ្គល មិន​ដែល​បង្រៀន​អំពី ខន្ធ ៥ ដល់​មនុស្ស​មិន​ទាន់​អភិវឌ្ឍ​កាយ មិន​ទាន់មាន​សិល​ពិត នៅ​ឡើយ​ទេ។ ព្រះ​សូត្រ​​​​ពន្យល់​​អំពី​ បដិច្ចសមុប្បាទ​ធម៌។

រឿង​ដ៏​ល្បីល្បាញ «សាច់របស់កូនប្រុស»។ ផ្តើម​​ពី​​អាហារ​​ធម្មតា ព្រះ​​សម្មា​សម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​​ប្រទាន​​គំរូ​ អំពី​​របៀប​​ចាត់​​ទុក​​អាហារ ​គ្រប់​​ប្រភេទ​ ដើម្បី​​បាន​​នូវ​​ការ​​រំដោះ​។

រាគ​តាំង​ក្នុង​អាហារ ៤ យ៉ាង​នាំ​សត្វ​ឲ្យ កើត ចាស់ ឈឺ ស្លាប់… បើ​រាគ​មិន​មាន​ទី​តាំង​ទេ ការ​កើត ចាស់ ឈឺ ស្លាប់ នឹង​ត្រូវ​បញ្ចប់។

ព្រះពុទ្ធ​​កសាង​​ទីក្រុង​​បុរាណ​​ឡើងវិញ។

ព្រះពុទ្ធ​ពន្យល់​យ៉ាង​លម្អិត អំពី​ការ​ជញ្ជឹង​គិត​នៃ​ធម៌​ក្នុងខ្លួន ធម៌​មួយ​ណា និង​ដោយ​របៀប​ណា។

សួរថា «អ្នកណា?» គ្រាន់តែរារាំងដើម្បីយល់មូលហេតុ និងផលច្បាស់។

មិត្ត​ល្អ​បួន​អ្នកចែក​រំលែក​​ដោយ​ស្មោះ​ត្រង់ អំពី​ការ​ចាប់​យក​បដិច្ចសមុប្បាទ។ មួយ​អង្គយក​ការ​ប្រៀបធៀប​ពិសោត និង​ អរហន្ត។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

មិន​មែន​ព្រះ​អរហន្ត​ទាំង​អស់​សុទ្ធ​តែ​មានឫទ្ធិ​ទេ។ ហើយ​​ល្អ​​​​មិន​​បាន​​បួស​​ទៅ​​ធ្វើ​​ជំនួញ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

តើ​​សល់​​បន្ទុក​​ប៉ុន្មាន​​ទើប​​បាន​​ដល់​​ព្រះ​​ធម៌?

តើ​​សល់​​បន្ទុក​​ប៉ុន្មាន​​ទើប​​បាន​​ដល់​​ព្រះ​​ធម៌?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ការ​ប្រៀប​ធៀប​តម្លៃ នៃ​ការ​ទទួល​បាន​ធម្មចក្ខុ។

ការ​បាន​ធម្ម​ចក្ខុ មាន​ប្រយោជន៍​ច្រើន យ៉ាង​នេះ!

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​សំដែង​អំ​ពី​ធាតុ​មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា។

…អំ​ពី​សម្ផ័ស្ស​ផ្សេង​​គ្នា។

…អំពី​ផស្សៈ មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ធាតុ…

…វេទនា មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ផស្សៈ មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា…។

…មិន​មែន​ធាតុ​មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ផស្សៈ មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា​ទេ…។

…ចុះ​ធាតុ​មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា តើ​ដូច​ម្តេច?

…សញ្ញា កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ធាតុ… សង្កប្បៈ (សេចក្តី​ត្រិះរិះ) កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​សញ្ញា… ឆន្ទៈ (សេចក្តី​ពេញ​ចិត្ត) … បរិឡាហៈ (សេចក្​តីក្រហល់​ក្រហាយ) … បរិយេសនា (ការ​ស្វែង​រក)…។

…មិន​មែន​បរិឡាហៈ កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យបរិយេសនា…ទេ…។

…លាភ មាន​សភាព​ផ្សេង​គ្នា តើ​ដូច​ម្តេច?

…អំពី​ផស្សៈ​មាន​ពីរ​លើក នេះ​ហៅ​ថា បញ្ចកៈ​ខាង​ក្រៅ។

«ធាតុ​ទាំង​៧​ប្រការ តើ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ»? ធាតុ​ទាំង​ប្រាំពីរ​និង បុព្វហេតុ​កើត​ឡើង របស់​វា​។

ព្រះពុទ្ធ​​ទ្រង់​​ប្រៀន​ប្រដៅ​​អំពី​​ហេតុ​​នៃ​​ការ​​ដោះ​ស្រាយ​​ខុស និង​​ត្រូវ (សម្មាសង្កប្បៈ សេចក្តីត្រិះរិះត្រូវ)។

«សញ្ញា ទិដ្ឋិ វិតក្កៈ កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ធាតុ» លើ​ការ​យល់​ឃើញ​ត្រូវ និង​ខុស។

មនុស្ស​ដែល​មាន​ចរិត​ស្មើគ្នា ជួប​ជុំ​គ្នា​ទៀត និងទៀត។

បុគ្គល​​តែង​​នៅ​​ក្បែរ តាម​​អ្នក​​ដែល​​មាន​​និស្ស័យ មាន​​ចំណូល​​ចិត្ត​ដូច​​គ្នា។ តើ​សហគមន៍​មួយ​ណា​អាច​រំពឹង​បាន? ចង់​បាន​មួយ​ណា?

ពួក​ជន​មាន​អធ្យាស្រ័យ​ថោក​ទាប ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា​ ជា​មួយ​នឹង​ពួក​ជន​មាន​អធ្យាស្រ័យ​ថោក​ទាប…។ ពួក​ជន​មាន​អធ្យាស្រ័យល្អ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ជា​មួយ​នឹង​ពួក​ជន​មាន​អធ្យាស្រ័យ​ល្អ…។

ចិត្ត​ស្មើ​គ្នា ជួប​គ្នា ស្វែង​រក​គ្នា ម្តង​ហើយ​ម្តងទៀត។

សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ។

សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ។

«សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ គឺ…»

សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ!

…សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ។

កុំ​ទាមទារ​កំហុស​របស់​សង្គម។ ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ចាប់​ផ្តើម​ដោយ​ការ​ប្រព្រឹត្ត. និង​ទំនោរ​ចិត្ត​របស់​អ្នក។

សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ​ជា​ប្រាកដ។ ពួក​សត្វ ត្រូវ​គ្នា សម​គ្នា នឹង​ពួក​សត្វ ដោល​​ធាតុ​​អ្វី?

បុគ្គល​មាន​សីល​រមែង​ចូល​ចិត្ត​រាប់​រក អ្នក​មាន​សីល​ដូច​គ្នា បុគ្គល​ទ្រុស្ត​សីល​ក៏​រមែង​ចូល​ចិត្ត​រាប់​រក​អ្នកមាន​ទ្រុស្តសី​លដូ​ចគ្នា​ដែរ។ ធ្លាប់​គិត​ទេថា ហេតុ​អ្វី​ជួប​រឿង​ហ្នឹង?

ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​អាកប្បកិរិយា​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ផ្លាស់​ ប្តូរ​ទំនាក់​ទំនង​របស់​អ្នក។ តើ​អ្នក​ចូល​ចិត្ត​សេពគប់​ជា​មួយ​អ្នក​ណា?

«សត្វ​ទាំង​ឡាយ ត្រូ​វគ្នា សម​គ្នា ដោយ​ធាតុ​ជា​ប្រាកដ។» ដូច្នេះ អ្នក​ត្រូវ​តែ​ផ្លាស់​ប្តូរ​វិធី​របស់​អ្នក​ជា​មុន​សិន បើ​ចង់​មាន​និស័្សយ។

កាល​ណា​​អ្នក​​ធ្វើ​​បាន​​ត្រឹម​​ត្រូវ នោះ​​ការ​​មាន​​ទំនាក់​ទំនង​នឹងដោល​​មនុស្ស​​ទៀង​ត្រង់​កាន់​​តែ​​រីក​​ចម្រើន។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ធាតុ៤ ជាពិត ជាទីពឹង? អានិសង្ស និងទោស និងការរលាស់ចេញ នៃធាតុ ៤។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ហេតុ​​អ្វី​​បាន​​ជា​​សត្វ​​ជាប់​​នឹង​​ធាតុ ​និង​​​លោក​​គ្រប់​​ប្រភេទ ហើយ​​ហេតុ​​អ្វី​​បាន​​ជា​​សត្វ​​​គួរ​​បរិបូរ​ណ៌ទាំង​​នោះ។

ការ​ពន្យល់​អំពី​ទាក់​ទងគ្នា​រវាង​សត្វ និង​ធាតុ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អំពីធាតុ ៤។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

តើ​អ្នក​អាច​រាប់​បាន​ថា តើ​អ្នកបាន​​មាន​ឪពុក​ម្តាយ​ប៉ុន្មាន​នាក់​ហើយ?

សង្សារ (វង្វេង​ឥត​ឈប់​ឈរ)៖ តើ​អ្នក​អាច​រាប់​ជំនាន់​បាន​ទេ?

តើ​អ្វី​ធំ​ជាង មហាសមុទ្រ ​ឬ​ទឹក​ភ្នែក​ដែល​បាត់​បង់ ពេល​បាត់​បង់​មនុស្សជា​ទី​ស្រលាញ់?

«អន្ទោល​ទៅ ត្រាច់​រង្គាត់​ទៅ ដោយ​កាល​ជា​អង្វែង​នេះ បាន​ផឹក​នូវ​ទឹក​ដោះ​នៃ​មាតា និង​ទឹក​ក្នុង​មហាសមុទ្រ​ទាំង​៤ តើ​បណ្តា​ទឹក​ទាំង​ពីរ​នោះ ទឹក​ណា​ច្រើន​ជាង។

កប្ប​មាន​កាល​វែង​ប៉ុន្មាន?

ភាព​ស្រដៀង​គ្នា និង​ដំណោះ​ស្រាយ​មួយ​ទៀត​ចំពោះ​សំណួរ៖ «កប្ប​មាន​កាល​វែង​ប៉ុន្មាន»។

កប្ប​ដែល​កន្លង​រំលង​ទៅ​ហើយ មាន​ចំនួន​ច្រើន​ប៉ុន្មាន។

ភាព​ស្រដៀង​គ្នា និង​ដំណោះ​ស្រាយ​មួយ​ទៀត​ចំពោះ​សំណួរ៖ «កប្ប​ដែល​កន្លង​រំលង​ទៅ មាន​ចំនួន​ច្រើន​ប៉ុន្មាន»។

វង្វេង​​ក្នុង​​កង់ ធម្មតា​​មិន​​ប្រាកដ​​ថា ​​ទៅ​​កើត​​នៅ​​ទី​​ណា​​បន្ទាប់។

«គំនរ​នៃ​ឆ្អឹង​របស់​បុគ្គល​ម្នាក់ ចំនួន​មួយ​កប្ប គំនរ​នោះ​ប្រហែល​គ្នានឹង​ភ្នំ …» ឪរ៉ាល់។

គួរ​គិត​បែប​ណា​ ពេល​ឃើញ​បុគ្គល​កំសត់​ណា?

គួរ​គិត​បែប​ណា​ពេល​ឃើញ​បុគ្គល​ជោគជ័យ និង​សំណាង?

អ្នក​អន្ទោល​ទៅ ​ត្រាច់​រង្គាត់ទៅ​ កាត់​ក្បាល​ដោយ​កាល​ជា​អង្វែង​នេះ ឈាម​ដែល​ហូរ​ស្រក់ និង​ទឹក​ក្នុង​មហា​សមុទ្រ​ទាំង​បួន ទឹក​ទាំង​ពីរ​នោះ​ទឹក​ណា​អស់?

តើ​មាន​សត្វ​ណា​មួយ​ដែល​មិន​ធ្លាប់​ជា​ម្តាយ​របស់​អ្នក​ទេ?

តើ​មាន​សត្វ​ណា​មួយ​ដែល​មិន​ធ្លាប់​ជា​ឪពុក​របស់​អ្នក​ទេ?

តើ​មាន​សត្វ​ណា​មួយ​ដែល​មិន​ធ្លាប់​ជា​បងប្អូនប្រុស​របស់​អ្នក​ទេ?

តើ​មាន​សត្វ​ណា​មួយ​ដែល​មិន​ធ្លាប់​ជា​បងប្អូនស្រី​របស់​អ្នក​ទេ?

តើ​មាន​សត្វ​ណា​មួយ​ដែល​មិន​ធ្លាប់​ជា​កូនប្រុស​របស់​អ្នក​ទេ?

តើ​មាន​សត្វ​ណា​មួយ​ដែល​មិន​ធ្លាប់​ជា​កូនស្រី​របស់​អ្នក​ទេ?

វេលា​​នេះ នៅ​​ភ្នំ​​នេះ ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធមួយ​​ទ្រង់​​បង្រៀន​​មនុស្ស​​ទាំង​​នោះ។ ក៏​​នៅ​ពេល​​នេះ នៅ​​ភ្នំ​​នេះ យូរ​​មក​​ហើយ។ ហើយ​ឥឡូវ​នេះ​នៅ​លើ​ភ្​នំនេះ។ ពេល​វេលា​កំពុង​ដំណើរ។

ព្រះ​ពុទ្ធ​សរសើរ​ទម្លាប់​ការ​ប្រណិបត្តិ​របស់​ព្រះ​កស្សប។

ព្រះ​កស្សប​បាន​សម្តែង​អង្គសម្មាព្យាយាម​ដល់​ព្រះ​សារីបុត្រ។

អ្នក​ចេះ​សេព​​គប់​ជាមួយ​ត្រកូល​នីមួយៗបរិសុទ្ធ​ដូចជា​ព្រះច័ន្ទ។

ព្រះ​ពុទ្ធ​​បាន​អប់រំនូវ​ការ​ចូល​ទៅ​កាន់​ត្រកូលហើយ​បាន​លើក​ព្រះ​កស្សប​ជា​គម្រូ។​

ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​កស្សប​ចាស់​ហើយ​​នៅ​មិន​ទាន់​ឈប់​ប្រណិបត្តិ​តឹង​រឹង។

ព្រះ​កស្សប​​ប្រាប់​ព្រះ​ពុទ្ធ​ពីភិក្ខុ​ប្រដៅក្រ​។

ព្រះ​កស្សប​បាន​សម្តែង​ពីប្រយោជន៍​នៃពលៈ៥។

ព្រះ​ពុទ្ធ​ពោល​សរសើរភិក្ខុ​ប្រព្រឹត្ត​ធុតង្គ​និង​មិន​ពោល​សរសើរ​​ភិក្ខុ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​ធុតង្គ។

ព្រះ​ពុទ្ធ​សសើរ​​អំពី​ឈាន​និង​អភិញ្ញា​របស់​ព្រះ​កស្សប។

ភិក្ខុនី​បញ្ចេញ​វាចារ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​ព្រះ​កស្សប។

ព្រះ​កស្សប​បាន​ពោល​តិះដៀល​ព្រះ​អានន្ទ​និង​ភិក្ខុនី​មិន​បាន​ពេញ​ចិត្ត។

ព្រះ​សារី​បុត្រ​បានសួរ​ព្រះ​កស្សប​ពី​ការ​ព្យាករ​ធម៌​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ។

ហេតុ​ដែល​ការ​សម្រេច​ព្រះ​អរហត្ត​ផល​តិច។

ព្រះ​ពុទ្ធព​ន្យល់​អំពី​លាភ​សក្ការៈ និង​សេចក្តី​សរសើរ។

លាភ​សក្ការៈ​និង​សេចក្ដី​សរសើរ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ព្រាន​សន្ទូច។

សត្វ​អណ្តើក​ជាប់​​ខ្សែសន្ទូច​ព្រាន​ក្រុម​គ្រួសារ​មិនចង់​ទទួល​ទៀត​ទេ។

សត្វ​ចៀម​រោម​វែង​ពិបាក​ឆ្លង​ព្រៃ​ស្បាត។

សត្វ​កំពោង​​មិន​ដែល​ដឹង​ថា​ខ្លួន​កំពុង​សុី​លាមក។

សេក្ខ​បុគ្គល​ដែល​ជាប់​ដោយ​លាភ​សង្ការៈនិង​ការ​សរសើរ​បិទ​ផ្លូវ​ដល់​ការ​ត្រាស់​ដឹង។

សរ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​លាភ​សង្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ។

សត្វ​ចចក​កើត​រោគអង្គែរ​ដើរ​ទៅ​ខាង​ណា​ក៏​មិន​ស្រួល។

ឃើញ​មនុស្ស​ស្រី​ស្លៀក​សំពត់​មិន​ស្រួល​ត្រលប់​ទៅភូមិ​វិញ។

អ្នក​បាន​ឈាន​មិន​ព្រួយបារម្ភពីសក្ការៈ​និង​អសក្ការៈ​ទៀត​ទេ។​

និយាយ​កុហក​ព្រោះ​មាស។

«ព្រះ​អង្គ​ត្រាស់​ថា ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ លាភ​សក្ការៈ និង​សេចក្តី​សរសើរ ជារបស់​អាក្រក់…» និយាយ​​កុហក​​ព្រោះ​​ប្រាក់។

និយាយ​កុហក​ព្រោះ​លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ។

លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ​មានឥទ្ធិពល​ជាង​មនុស្ស​ស្រី​ទៀត។

ស្រី​ស្អាត​នៅ​ចាញ់លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ។​

ប្រុស​មាន​សទ្ធា​ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន​ចំពោះ​លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ។

ស្រី​មាន​សទ្ធា​ប្រយ័ត្ន​លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ។ (ឧបាសិកា ខុជ្ជុត្តរា និងឧបាសិកា វេឡុកណ្ឌកិយានន្ទមាតា គឺជា​អនាគាមី​បុគ្គល។)

បញ្ហា​នៃ​លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ។

ហេតុ​​​អន្តរាយ​នៃ​លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ។

ល្អ​បើ​ស្គាល់​ហេតុ​និង​ផល​នៃ​លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ។

លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ​ធ្វើ​អោយ​មាន​ដំបៅ​ជ្រៅ។

លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ​កាត់​ស្បែក​កាន់​តែ​ជ្រៅ។

កំុ​អោយ​អរហន្ត​រវល់​នឹង​លាភ​សក្ការៈ​និង​ការ​សរសើរ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អរិយសាវ័ក​អ្នក​ចេះ​ដឹង រមែង​នឿយ​ណាយ​ចំពោះ​អ្វីៗ?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

«ជន​ទាំង​ឡាយ​ណា មិន​ជឿ​ពាក្យត​ថាគត…»

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ផល​កម្ម របស់​អាមាត្យ ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរឹត ក្នុង​ក្រុង​រាជគ្រឺះ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ការ​ប្រៀប​ធៀប​អាក្រក់ ជា​មួយ​បង្កង់​នៃដំបូល។

មនុស្ស​ត្រឡប់​បាន​មក​កើត​ជា​មនុស្ស​វិញ​មាន​តិច ឯ​សត្វ​ដែល​ធ្លាក់​ទៅ​អបាយ​ភូមិ​មាន​ច្រើន។

មេត្តាចេតោវិមុត្តិ ដែល​អ្នក​ណា​មួយ បាន​ចម្រើន​ហើយ ពួក​អមនុស្ស បៀត​បៀន​អ្នកនោះ​បាន​ដោយ​កម្រ។

ការ​ចម្រើន​មេត្តា បន្តិច​ក្នុង​កាល​ទាំង​បី​មាន​ផល​ច្រើន ជាង​ទាន។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ការ​​មិន​​ចូល​ចិត្ត​​ព្រះ​​សូត្រ ហើយ​​ត្រេក​អរ​​នឹង​​ការ​​បង្រៀន​​អនុវិទ្យាល័យ ធ្វើ​​ឲ្យ​​ព្រះ​​ធម៌​​នៅ​​ស្ងៀម។

សេចក្តី​​ត្រេកអរ​​ក្នុង​​កាម មិន​​ត្រឹម​​តែ​​បំផ្លាញ​​ជាតិ​​ប៉ុណ្ណោះ​​ទេ សូម្បី​​តែ​​ព្រះ​សង្ឃ​​ក៏​ដោយ​ហាយនភាព។

ពេល​កូន​ដំរី​មិន​យល់ពាក្យ និង​អត្ថន័យ។

ព្រះពុទ្ធ​បាន​ប្រៀបធៀប របៀប​ដែល​ឆ្មា និង​ភិក្ខុ តែង​ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ព្រោះ​អាហារ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

រឿង​ខ្លី គុណ​ធម៌​របស់​ចចក​ចាស់ និង​ភិក្ខុ។

ពោល​អំពី​ព្រះ​កោលិតៈ (មោគ្គល្លាន)។

ពោល​អំពី​ព្រះ​ឧបតិស្សៈ (សារីបុត្ត)។

ពោល​អំពីសេចក្តី​ប្រៀប​ដូច​ជា​ឆ្នាំង។

ភិក្ខុ​ថ្មី​មួយ​រូប ក៏​ចូល​ទៅ​កាន់​វិហារ ជា​អ្នក​មិន​មាន​សេចក្តី​ខ្វល់​ខ្វាយ មិន​ជួយ​ធ្វើ​នូវ​ការ​ខ្វល់​ខ្វាយ ដល់​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ។

ពោល​អំពី​ព្រះសុជាត​ត្ថេរ។

អំពី​លកុណ្ឌកភទ្ទិយ​ត្ថេរ។

ពោល​អំពី​ព្រះ​វិសាខ​ត្ថេរ។

ពោល​អំពី​ព្រះ​នន្ទ​ត្ថេរ។ «អង្កាល់​ទៅ ទើប​តថាគត​ឃើញ​នន្ទ ថា​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត…ធុតង្គ…។

ពោល​អំពី​ព្រះ​តិស្ស​ត្ថេរ។

ពោល​អំពី​ព្រះ​ភិក្ខុ​នាម​ជា​ថេរៈ។

«…អ្នក​ទាំង​ឡាយ ឃើញ​ភិក្ខុ​នោះ កំពុង​ដើរ​មក មាន​សម្បុរស រាង​តូ​ចស្តើង មាន​ច្រមុះ​កោង ឬ​ទេ?»

ពោល​អំពី​ព្រះ​ភិក្ខុ​ពីរ​រូប​ជា​សំឡាញ់​នឹង​គ្នា។