តើធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ ដើម្បី​របៀប​ពិចារណា​សរីរាង្គ​អារម្មណ៍​ ៦ សម្រាប់​សេរីភាព?

ការ​ពិចារណា​សរីរាង្គ​អារម្មណ៍​ ៦។

ការ​ពិចារណា​​ភ្នែក ត្រចៀក… ចិត្ត​តាមរបៀបត្រឹមត្រូវ។

«រូប…ទាំងឡាយមិនទៀង» មាន​ន័យ​ថា​អី?

តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ដើម្បី​របៀប​ពិចារណា​វត្ថុ​នៃ​សរីរាង្គ​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ត្រឹម​ត្រូវ?

ការ​ពិចារណា​វត្ថុ​នៃ​សរីរាង្គ​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ត្រឹម​ត្រូវ។

ការ​របៀប​មើល​ ភ្នែក ត្រចៀក… ចិត្ត នែអតីតកាល អនាគតកាល និងបច្ចុប្បន្ន។

ការ​របៀប​មើល​ ភ្នែក ត្រចៀក… ចិត្ត នែអតីតកាល អនាគតកាល និងបច្ចុប្បន្ន។

ការឃើញ ភ្នែក ត្រចៀក… ចិត្ត នែអតីតកាល អនាគតកាល និងបច្ចុប្បន្ន។

ការ​របៀប​មើលទោស​ រូប សំឡេង ក្លិន … គំនិត នែអតីតកាល អនាគតកាល និងបច្ចុប្បន្ន។

វត្ថុនៃអារម្មណ៍​ណា អតីត​កាល អនាគត​កាល ជា​ទុក្ខ។ មិន​ចាំបាច់​និយាយ​អំពី​បច្ចុប្បន្ន​ទេ។

វត្ថុនៃអារម្មណ៍​ណា អតីត​កាល អនាគត​កាល មិន​មែន​ជា​របស់​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ទេ។ មិន​ចាំបាច់​និយាយ​អំពី​បច្ចុប្បន្ន​ទេ។

អ្វី​ហ្ន៎ ជា​អានិសង្ស ជា​ទោស​របស់ភ្នែក អ្វីជាគ្រឿងរលាស់ចេញនូវភ្នែក ត្រចៀក ច្រមុះ អណ្តាត កាយ នីងចិត្ត?

អ្វី​ហ្ន៎ ជា​អានិសង្ស​ អ្វីជាទោស អ្វីជាគ្រឿងរលាស់ចេញ នូវរូប សំឡេង ក្លិន រស ផោដ្ឋឰៈ នីង​រលាស់​ធម្មារម្មណ៍?

អ្នកដឹងច្បាស់ នូវអានិសង្ស នូវទោស នូវគ្រឿងរលាស់ចេញ នៃអាយតនៈ ខាងក្នុងទាំង ៦។

អ្នកដឹងច្បាស់ នូវអានិសង្ស នូវទោស នូវគ្រឿងរលាស់ចេញ នៃអាយតនៈ ខាងក្រៅទាំង ៦។

«សត្វ​ទាំង​ឡាយ មិន​បាន​ដឹង​ច្បាស់ តាម​ពិត នូវ​អានិសង្ស ថា​ជា​អានិសង្ស នូវ​ទោស ថា​ជា​ទោស នូវ​គ្រឿង​រលាស់​ចេញ ថា​ជា​គ្រឿង​រលាស់​ចេញ នៃ​អាយតនៈ ខាង​ក្នុង​ទាំង ៦ នេះ អស់​កាល​ត្រឹម​ណា។»

«សត្វ​ទាំង​ឡាយ មិន​បាន​ដឹង​ច្បាស់ តាម​ពិត នូវ​អានិសង្ស ថា​ជា​អានិសង្ស … នៃ​អាយតនៈ ខាង​ក្រៅទាំង ៦ នេះ អស់​កាល​ត្រឹម​ណា។»

«បុគ្គល​ណា ត្រេកអរ​ចំពោះ​ភ្នែក… ចិត្ត បុគ្គល​នោះ ឈ្មោះ​ថា ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ។»

«បុគ្គល​ណា ត្រេកអរ​ចំពោះ​រូប… ធម្មារម្មណ៍ បុគ្គល​នោះ​ឈ្មោះ​ថា ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ។»

កើត​​នៅ​​ភ្នែក ត្រចៀក ច្រមុះ អណ្ដាត ចិត្ត​ មាន​​ន័យ​​ថា កើត​​ចាស់ ឈឺ ស្លាប់​​នៅ​​ទី​នោះ។

ការ​​កើត​​នៅ​​ក្នុង​រូប​ណា សំឡេង ក្លិន រសជាតិ គំនិត​ណា​ មាន​ន័យ​ថា កើត​​ចាស់ ឈឺ ស្លាប់​​នៅ​​ទី​​នោះ។

អ្វី​ទៅ​ដែល​ហៅ​ថា​អ្វីៗ ទាំង​អស់?

និយាយ​អំពី​ការ​លះ​បង់វត្ថុ​ទាំង​ពួង។

«ធម៌​សម្រាប់​ការ​លះ​បង់ នូវ​អាយតនៈ​ទាំង​ពួង ដោយ​អភិញ្ញា និង​បរិញ្ញា»។

និយាយ​អំពី​ការ​កំណត់​ដឹង នៅវត្ថុ​ទាំង​ពួង។

និយាយ​អំពី​ការ​កំណត់​ដឹង នៅវត្ថុ​ទាំង​ពួង។

ព្រះ​សូត្រ​ដ៏ល្បី​អំពី​ការ​ដុត​ពិ​ភព​លោក ដល់​ព្រះសង្ឃ​ដែល​ធ្លាប់​ធ្វើ​ពិធី​បូជា​ភ្លើង។

អំពី​របស់​ខ្វាក់ អំពី​កន្លែង​ដែលការ​​ពិត​មិន​អាច​មើល​ឃើញ។

និយាយ​អំពី​បដិបទា​ដ៏​សមគួរ។

និយាយ​អំពី​បដិបទា ជា​ទី​សប្បាយ។

សូត្រ​ទី​ពីរ​អំពី​​បដិបទា ជា​ទី​សប្បាយ។

វត្ថុ​​ទាំង ពួង​​មានអ្វីៗ ជា​ធម្មតា?

«របស់ទាំងអស់ មិនទៀងទេ ជា​ទុក្ខ មិន​មែន​ជា​របស់​ខ្លួន។ របស់​ទាំង​អស់ បុគ្គល​ត្រូវ​ដឹង​ជាក់ ត្រូវ​កំណត់​ដឹង ត្រូវ​តែ​លះ​បង់ ត្រូវ​ធ្វើ​ឲ្យ​ជាក់​ច្បាស់ ត្រូវ​កំណត់​ដឹង ដោយ​ប្រាជ្ញាដ៏ ក្រៃ​លែង មាន​ទោស​ជា​គ្រឿង​បៀត​បៀន។»

«របស់​ទាំង​អស់ ជា​គ្រឿង​អន្តរាយ» របស់​ទាំង​អស់ ជា​អ្វីៗ?

បុគ្គល កាល​ដឹង​យ៉ាង​នេះ កាល​ឃើញ យ៉ាង​នេះ​ឯង ទើប​លះ​បង់​អវិជ្ជា​បាន វិជ្ជា ក៏​កើត​ឡើង។

បុគ្គល​កាល​ដឹង យ៉ាង​នេះ កាល​ឃើញ​យ៉ាង​នេះ​ឯង ទើប​លះ​បង់​សញ្ញោជនៈ (កិលេស​ជា​គ្រឿង​ប្រកប​ចិត្ត គឺ​កិលេស​រឹង​ត្អឹង​ជា​គ្រឿង​ទាក់​ឆ្វាក់​រួប​រឹត ដែល​អាស្រ័យ​នៅ​នឹង​ចិត្ត)​ បាន។

ស្រដៀង​គ្នាសូត្រ​មុន។

ស្រដៀង​គ្នាសូត្រ​មុន នឹង​យក​អាសវៈ​ជាវត្ថុ។

ស្រដៀង​គ្នាសូត្រ​មុន។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

«ទើបអនុស័យរលើងទៅបាន។» ស្រដៀង​គ្នាសូត្រ​មុន។

ធម៌ ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ ដើម្បី​កំណត់​ដឹង នូវ​ឧបាទាន​ទាំង​ពួង។

ធម៌ ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ ដើម្បី​គ្រប​សង្កត់ នូវ​ឧបាទាន​ទាំង​ពួង។

ស្រដៀង​គ្នាសូត្រ​មុន។

តើ​ការ​រស់​នៅ​ម្នាក់​ឯង មាន​ន័យ​ដូច​ម្តេច?

កាល មិន​ត្រេក​អរ មិន​សរសើរ មិន​ជាប់​ចិត្ត​នឹងរូប… (ពី​អ្វី​ដែល​មិនជា​ពិត គ្មានទីជម្រក) នោះ សេចក្តី​ត្រេក​ត្រអាល រមែង​រលត់​ទៅ។

«មារ ឬ​សេចក្តី​បញ្ញាត្តិ​ថាមារ ដោយ​ហេតុ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ។» តើ​​មារ​អាក្រក់​​នេះ ​ជា​ពី​ណា ជា​អ្វី?

«សត្វ ឬ​សេចក្តី​បញ្ញាត្តិ​ថាសត្វ ដោយ​ហេតុ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ។» តើ​​សត្វនេះ ​ជា​ពី​ណា ជា​អ្វី? (នៅក្នុងលម្អិតសូមមើល សូត្រ មុន។)

«ទុក្ខ ឬ​សេចក្តី​បញ្ញាត្តិ​ថាទុក្ខ ដោយ​ហេតុ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ។» តើ​​ទុក្ខ​វនេះ ​ជា​ពី​ណា ជា​អ្វី? (នៅក្នុងលម្អិតសូមមើល សូត្រ មុន។)

«លោក ឬ​សេចក្តី​បញ្ញាត្តិ​ថាលោក ដោយ​ហេតុ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ។» តើ​​លោកនេះ ​ជា​ពី​ណា ជា​អ្វី? (នៅក្នុងលម្អិតសូមមើល សូត្រ មុន។)

យក​លោក​ជា​ជម្រក អ្នក​ទទួល​យក​ការ​ផ្លាស់ប្តូរ និង​អសន្តិសុខ​​ជា​សុវត្ថិភាព។

តើ​ការ​ឃើញ​ធម៌ មាន​ន័យ​ដូច​ម្តេច?

អ្នកណា ឈ្មោះ​ថា ឆ្ងាយ​អំពី ធម្ម​វិន័យ​នេះ?

អ្នកណា មិន​ឈ្មោះថា នៅ​ចប់​ព្រហ្មចរិយៈ​ឡើយ? មើល​ហើយ​ស៊ើបអង្កេត​ឱ្យ​ស៊ីជ ម្រៅម្តង​ទៀត​នៅ​ទី​នេះ។

«អ្នក​ណា​នី​មួយ មិន​បាន​ដឹង​ច្បាស់​តាម​ពិត នូវ​ការ​កើត ការ​រលត់ អានិសង្ស ទោស និង​ការ​រលាស់​ចេញ នូវ​អាការ​របស់​ផស្សៈ ទាំង ៦ អ្នក​នោះ​ឈ្មោះ​ថា ឆ្ងាយ អំពី​ធម្មវិន័យ​នេះ។»

ភិក្ខុ​ថ្មី​ឈឺ​ទទួល​បាន​ធម៌​ទេសនា​ពី​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ បាន​ដល់​អរិយ​ធម៌។

ព្រះសង្ឃ​ថ្មី​មួយ​អង្គ​ទៀត ដែល​មាន​ជំងឺ​ទទួល​បាន​ការ​បង្រៀន​ពី​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ ក៏​ក្លាយ​ជា​ព្រះ​អរហន្ត​នៅ​ទី​នោះ។

ព្រះ​រាធៈ​មាន​អាយុ​ សុំ​ការ​បង្រៀន​ខ្លីដ៏​ទូលំទូលាយ​មួយ។

«របស់​ណា​ជា​ទុក្ខ អ្នក​ត្រូវ​លះ​បង់​សេចក្តី​ប៉ុងប៉ង ក្នុង​របស់​នោះ​ចេញ» បំណង​ប្រាថ្នា​សម្រាប់ ឬ បំណង​ប្រាថ្នា​គ្រប់គ្រង​លើវា។

សភាវៈ​ដូច​ម្តេច មិន​មែន​ជា​របស់​ខ្លួន?

«ធម៌​តែ​មួយ ដែល​ភិក្ខុ​លះ​បង់​ហើយ អវិជ្ជា ក៏​ឈ្មោះ​ថា លះ​បង់​បាន​ដែរ វិជ្ជា ក៏​កើត​ឡើង មាន​ដែរ​ឬ?»

«ធម៌​តែ​មួយ ដែល​ភិក្ខុ​លះ​បង់​ហើយ អវិជ្ជា ក៏​ឈ្មោះ​ថា លះ​បង់​បាន​ដែរ វិជ្ជា ក៏​កើត​ឡើង មាន​ដែរ​ឬ?»

«ព្រហ្មចរិយៈ មាន​អ្វី​ជា​ប្រយោជន៍ ដែល​ពួក​លោក​ប្រព្រឹត្ត ក្នុង​សំណាក់​ព្រះ​សមណៈ​គោតម?»

អ្វី​ដែល​ហៅថា​លោក លោក​ជា​អ្វី?

តើ​មាន​ភ្នែក ត្រចៀក ច្រមុះ អណ្ដាត កាយ ឬ​ចិត្ត អ្វីៗ ដែល​អាច​ទទួល​យក​បាន​ចំពោះ​ស្ថានភាពរំដោះ?

«ពាក្យ​ដែល​គេ​តែង​ហៅ​ថា លោក លោក បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន ដែល​គេ​ហៅ​ថា លោក តើ​ដោយ​ហេតុ​ដូច​ម្តេច។»

«ពាក្យ​ដែល​គេ​តែង​ហៅ​ថា លោក​សូន្យ ៗ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន ដែល​គេ​ហៅ​ថា លោក​សូន្យ តើ​ដោយ​ហេតុ​ដូច​ម្តេច។»

ព្រះ​​អានន្ទ​​ទូល​​សួរ​​ព្រះ​​សម្មាសម្ពុទ្ធ ដើម្បី​​ឲ្យ​​ព្រះ​អង្គ​​ប្រតិបត្តិ​​តែ​​ម្នាក់​​ឯង។

រឿង​​ដ៏​​ចម្រូង​ចម្រាស​​នៃ​​ការ​​ចាក​ចេញ​​របស់​​ព្រះ​ឆន្ន។

ព្រះបុណ្ណ​សុំមេរៀនចុងក្រោយ ពីព្រះពុទ្ធ។ មុន​​នឹង​​បាត់​​ខ្លួន​​នៅ​ក្រោម​​មនុស្ស​​ព្រៃ ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​​ទ្រង់​​សាក​​ល្បង​​មើល​​ថា តើ​លោក បាន​ត្រៀម​​ខ្លួន​​ទៅ​​ទី​​នោះ​​ឬ​​អត់។

ព្រះ​​ពាហិយ​​សំ​ធម្ម​មួយពីព្រះ​​សម្មាសម្ពុទ្ធ ដើម្បី​​ឲ្យ​​ព្រះ​អង្គ​​ប្រតិបត្តិ​​តែ​​ម្នាក់​​ឯង។

«សូម​ឲ្យ​អាត្មា​អញ មិន​មាន​តណ្ហា»!

«…តែ​សត្វ​លោក នៅ​តែ​ត្រេកអរ​នឹង​ភព​ដដែល…»

តើ​​មាន​​អ្វី​​នៅ​​ពី​​ក្រោយ​​គូ​ទាំង​​នោះ? តើ​អាច​ពន្យល់​បាន?

«វិញ្ញាណ​អាស្រ័យ​អារម្មណ៍​ជា​គូៗ ទើប​កើត​បាន តើ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ?»

«ហេតុ​ឲ្យ​កើត​ផស្សៈ​ទាំង ៦ នេះ ដែល​បុគ្គល​មិន​ទូន្មាន មិន​គ្រប់​គ្រង មិន​រក្សា មិន​សង្រួម​ហើយ តែង​នាំ​មក​នូវ​ទុក្ខ ដ៏​ក្រៃ​លែង» និង «ហេតុ​ឲ្យ​កើត​ផស្សៈ ទាំង ៦ នេះ ដែល​បុគ្គល​ទូន្មាន​ល្អ គ្រប់​គ្រង​ល្អ រក្សា​ល្អ សង្រួម​ល្អ​ហើយ តែង​នាំ​មក នូវ​សេចក្តី​សុខ ដ៏​ក្រៃ​លែង។»

ព្រះ​មាលុក្យបុត្ត​ដ៏​​ចំណាស់​​រួច​​ហើយ សុំ​​ការ​​ប្រៀន​ប្រដៅ​​ខ្លី​​មួយ​​ពី​​ព្រះ​​សម្មាសម្ពុទ្ធ ហើយ​​ទទួល​​បាន​​សេចក្ដី​​លម្អិត​​ពន្យល់​​អំពី​​របៀប​​ចាត់​​ទុក​រូប សំឡេង … គំនិត។ «…បណ្តាធម៌ដែលត្រូវឃើញ ត្រូវឮ ត្រូវហិត… ត្រូវដឹងច្បាស់ ក្នុងរឿងនុ៎ះ អ្នកនឹងមានត្រឹមតែការឃើញ ចំពោះរូបដែលឃើញហើយ…» ធ្វើ​តាម​ការ​ណែនាំ​ដោយ​អន្ទះ​សារ ក្លាយ​ជា​ព្រះ​អរហន្ត។

ធម៌​ជា​ហេតុ​សាប​សូន្យ ធម៌​ជា​ហេតុ​មិន​សាប​សូន្យ និង​អាយតនៈ​ដ៏​ចម្រើន​ក្រៃពេក។

អំពី​បុគ្គល ដែល​មាន​ប្រក្រតី​នៅ ដោយ​សេចក្តី​ប្រហែស​ និង​បុគ្គល​ដែល​មាន​ប្រក្រតី​នៅ ដោយ​ការ​មិនប្រហែស។ អប្បមាទ!

ព្រះ​ពុទ្ធ​សម្តែង​នូវ​ការ​សង្រួម និង​ការមិន​សង្រួម ដល់​អ្នក​ទាំង​ឡាយ។

ចម្រើន​នូវ​សមាធិ ដើម្បី​​អ្វី?

សេចក្តី​ស្ងប់​ស្ងាត់ តែង​ដឹង​ច្បាស់​តាម​ពិត នូវអ្វី?

លះ​បង់ នូវ​របស់​នោះចេញ។ បើ​ពួក​អ្នក​លះ​បង់​បាន​ហើយ គង់​មាន​ប្រយោជន៍ និង​សេចក្តី​សុខ។ អ្វី​មិន​មែន​របស់​អ្នក?

លះ​បង់​របស់​អ្វី គង់​មាន​ប្រយោជន៍ និង​សេចក្តី​សុខ?

«ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ជីក​រំលើង នូវ​ឫស​គល់​នៃ​ទុក្ខ…» ឬ​ទេ?

ព្រះពុទ្ធ​បង្រៀន​ពី​របៀប​ក្លាយ​ជា​កូន​ខ្មែរ​ពិត​ប្រាកដ។ «ធម្ម​បរិយាយ ជា​ហេតុ​របស់​បុគ្គល អ្នក​មាន​សេចក្តី​ក្សេម(ខេមរៈ) ចាក​យោគៈ(នឹម) តើ​ដូច​ម្តេច?»

«កាល​បើ​ហេតុ​អ្វី​មាន អាស្រ័យ​ហេតុ​អ្វី ទើប​សេចក្តី​សុខ ទុក្ខ​ខាង​ក្នុង កើត​ឡើង​បាន?»

កុំ​​ប៉ះ​​ពាល់​​ដឹង​​ខុស! ប្រសិន​បើ​អ្នក​ត្រូវបានជួប​ការ​ប៉ះ មាន​ន័យ​ថា​ជួប​ទុក្ខ។ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​មានន័យ​ថា​ការ​ប៉ះ?

«សេចក្តី​កើត​ឡើង និង​សេចក្តី​អស់​ទៅ​នៃ​លោក»។ មិន​ប៉ះ​ពាល់ មិន​កើត មិន​ស្លាប់។

«កាល​បើ​ហេតុ​អ្វី​មាន អាស្រ័យ​ហេតុ​អ្វី ធ្វើ​អ្វី​ឲ្យ​ជា​ហេតុ ទើប​មាន​ការ​ប្រកាន់​ថា អាត្មាអញ ប្រសើរ (ជាង​គេ) ឬ​ថា អាត្មាអញ ស្មើ (នឹង​គេ) ឬ​ក៏​ថា អាត្មាអញ ថោក​ទាប (ជាង​គេ)។» អំពី​ហេតុ​នៃ​មានះ ៣ យ៉ាង។

«ធម៌ ជា​​ហេតុ​​នៃ​​សំយោជនៈ និង​សំយោជនៈ» (គ្រឿង​ប្រកប​ចិត្ត)

«ធម៌ ជា​ហេតុ​នៃ​ឧបាទាន»។ ('ការកំសាន្ដ' 'ការរកស៊ីចិញ្ចឹម' 'គាំទ្រ')

បើ​​ចង់​​ដោះ​​លែង អ្នក​​គួរ​​តែ​​ស៊ើប​អង្កេត​​«អ្នក​​ផ្តល់​​ឲ្យ»។

អវិជ្ជា​ផស្សៈ និង​ឥទ្ធិពល​នៃការ​ប៉ះ។

កុំ​ភ្លេច​រៀន ចង​ចាំ និង​សូត្រ​មេរៀន​នៅ​ទី​នេះ!

តើ​អ្នក​ណា​ឈ្មោះ​ថា ជាប់​ដោយ​ចំណង​នៃ​មារ?

ធ្វើអ្វីដែល មារ​មិន​គួរ​ធ្វើ​តាម​ប្រាថ្នា​បាន​ឡើយ?

គោល​ជំហរ​ច្បាស់​លាស់ របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ លើ​វិទ្យាសាស្ត្រ។ ការ​យល់​ដឹង​អំពី​លោក និង​អ្វី​ដែល​ជា​សត្វ។ អ្នក​​អាច​​រួច​​ផុត​​ពី​​ទុក្ខ​​​ ដោយ​​ការ​​ធ្វើ​​ដំណើរ​​ទៅ​​កាន់​​ទី​​បញ្ចប់ ​នៃ​លោក​ បាន​​​ទេ ប៉ុន្តែ​​អ្នក​​ត្រូវ​​ដឹង​​ពី​​អវសាន្ត​​នៃ​​លោក។ (សូម​មើល​ រោហិតស្សសូត្រ ដែរ)

អំពី​ដឹងច្បាស់​​នែ​កាម​គុណ​ទាំង ៥។

«ហេតុ​ដូច​ម្តេច បច្ច័យ​ដូច​ម្តេច ដែល​នាំ​ឲ្យ​សត្វ​ពួក​ខ្លះ ក្នុង​លោក​នេះ មិន​បរិនិព្វាន​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន។»

ស្រដៀង​គ្នា​សូត្រ​មុន។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

កាល​​វេលា​​សម​​គួរ​​ហើយ ព្រះ​​សម្មា​សម្ពុទ្ធ​​ទ្រង់​​នាំបុត្រ​​ព្រះ​រាហុល​​​ឲ្យ​​ទៅ​​ជា​អរហន្ត និង​ទេវៈ​​ដែល​បាន​​ស្តាប់​​ធម៌​​នោះ​ បាន​ដល់​ផ្លូវ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អ្វី​ជា​ហេតុ អ្វី​ជា​បច្ច័យ ដែល​នាំ​ឲ្យ​សត្វ​ទាំង​ឡាយ​ពួក​ខ្លះ ក្នុង​លោក​នេះ មិន​បរិនិព្វាន​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន? អ្វី​ជា​ហេតុ អ្វី​ជា​បច្ច័យ ដែល​នាំ​ឲ្យ​សត្វ​ទាំង​ឡាយ​ពួក​ខ្លះ ក្នុង​លោក​នេះ បរិនិព្វាន​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន?

ដូច​​គ្នា​​នឹង​សូត្រ​​មុន​ដែរ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អ្វី​ជា​ហេតុ អ្វី​ជា​បច្ច័យ ដែល​នាំ​ឲ្យ​ពួក​ភិក្ខុ​នេះ នៅ​ក្មេង​កម្លោះ មាន​សក់​ខ្មៅ ប្រកប​ដោយ​វ័យ ដ៏​ចម្រើន គឺ​បឋមវ័យ មិន​ឈ្លក់​នៅ​ក្នុង​កាម​ទាំង​ឡាយ ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌ បរិបូណ៌ បរិសុទ្ធ អស់​មួយ​ជីវិត ទាំង​ញុំាង​បវេណិ​ធម៌ ឲ្យ​ប្រព្រឹត្​តទៅ អស់​កាល​យូរ​អង្វែង​បាន?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

«ធាតុ​ផ្សេងៗ​គ្នា ធាតុ​ផ្សេង​ៗ​គ្នា … តើ​ធាតុ​ផ្សេងៗ​គ្នា ព្រះ​មាន​ព្រះភាគ ត្រាស់​ដោយ​ហេតុ​យ៉ាង​ណា។»

«ការ​ផ្សេង ៗ គ្នា នៃ​ផស្សៈ​កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ធាតុផ្សេង ៗ និង​ការផ្សេង ៗ គ្នា នៃ​វេទនា​កើត​ឡើង ព្រោះ​អាស្រ័យ​ការ​ផ្សេង ៗ គ្នា នៃ​ផស្សៈ តើ​ដូច​ម្តេច។»

វត្ថុ​ណា​ដែល​ជា​ទី​ស្រលាញ់​ ធ្វើ​ឱ្យ​អ្នក​ខ្វាក់ និង​ចំណង។

បញ្ជាក់​លើ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំង​ឡាយ​ណា រព្ញក​ធម៌ (របស់​ព្រាហ្មណ៍) បុរាណ និង ព្រាហ្មណ៍​សាមហ្ញ ដែល​នាំ​ឱ្យ​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​នៅចុង។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

មិន​មែន​ទាំង​អស់​នៅ​តែ​មាន​ការងារ។ តើ​អ្នក​ជា​ម្នាក់​ក្នុង​ចំនោម​នោះ​ទេ?

ការ​​ផ្លាស់​​ប្តូ​រ​​ដ៏​​ល្អ​​បំផុត​ ដែល​អ្នក​ឥឡូវ​​ជា​​មនុស្ស។ ​កុំ​ខ្ជះ​ខ្ជាយ​ពេល​វេលា។ និយាយ​អំ​ពី​ខណៈ​នៃ​ការ​ប្រព្រឹត្តិ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌។

និយាយ​អំពី​ការ​ទទួល​ត្រេកអរ នូវ​អារម្មណ៍។

ពន្យល់​អំពី​ការ​មិន​ទទួល​ត្រេកអរ នូវ​អារម្មណ៍​ដោយចិត្ត។

ពន្យល់​អំពី​ការ​មិន​ទទួល​ត្រេកអរ នូវ​អារម្មណ៍​ដោយចិត្ត។

របស់​ណា​ដែល​មិន​មែន​ជា​របស់​អ្នក អ្នក​ចូរ​លះ​បង់​របស់​នោះ​ចេញ!

អ្វី​ដែល​មិន​ទៀង​ ហេតុ​ណា​ក្តី បច្ច័យ​ណា​ក្តី ដែល​នាំ​ឲ្យ កើត​នេះ ហេតុ និង​បច្ច័យ​នោះ​ឯង ក៏​មិន​ទៀង​ដែរ។

អ្វី​ដែល​ជា​ទុក្ខ ហេតុ​ណា​ក្តី បច្ច័យ​ណា​ក្តី ដែល​នាំ​ឲ្យ​កើតនេះ ហេតុ និង​បច្ច័យ​នោះ​ឯង ក៏​ជា​ទុក្ខ​ដែរ។

អ្វី​ដែលជាអនត្តា ហេតុ​ណា​ក្តី បច្ច័យ​ណា​ក្តី ដែល​នាំ​ឲ្យ​កើតនេះ ហេតុ និង​បច្ច័យ​នោះ​ឯង ក៏​ជា​អនត្តា​ដែរ។

អ្វី​ដែល​មិន​ទៀង ហេតុ​ណា​ក្តី បច្ច័យ​ណាក្តី ដែល​នាំ​ឲ្យ​កើត​​នេះ ហេតុ និង​បច្ច័យ​នោះ​ឯង ក៏​មិន​ទៀង​ដែរ។

កាលបើឃើញ អ្វី ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា ការងារ​​ទៀត មិន​​មាន​ឡើយ។

និយាយ​អំពី​អាយតនៈ​ខាង​ក្នុង និង​ខាង​ក្រៅ។

ការ​ពន្យល់​អរិយសច្ច ៤ តាម​រយៈ​នៃកម្ម។ តើ​អ្នក​អាច​តាម​ដាន​បាន​ទេ?

សប្បាយ​ដើម្បី​ព្រះ​និព្វាន កាមអនិច្ច​សញ្ញា។

សប្បាយ​ដើម្បី​ព្រះ​និព្វាន កាម​ទុក្ខ​សញ្ញា។

សប្បាយ​ដើម្បី​ព្រះ​និព្វាន កាម​អនត្ត​សញ្ញា។

សប្បាយ​ដើម្បី​ព្រះ​និព្វាន កាម​ជួរនៃសញ្ញា។

អ្នក​ប្រកប​ដោយ​កិលេស ដូច​ជា​កូន​សិស្ស។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ហេតុ​អ្វី​គួរ​មិន​ភ្លេច «គំនិតយល់ត្រូវ»?

អ្នក​ណា​ឈ្មោះ​ថា មាន​គំនិត​យល់​ត្រូវ?

ចូរ​ពិចារណា​ឃើញ​តាម​ពិត នូវ​ភាពណា និង​អ្វី?

ចូរ​ពិចារណា​ឃើញ​តាម​ពិត នូវ​ភាពណា និង​អ្វី?

យថាភូតញ្ញាណថា​អី យថាភូតញ្ញាណ​ចុះ​ស៊ប់ តើ​ដូច​ម្តេច?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ទុក្ខ​ខាង​ក្រៅ («ធម៌​»ទី​នេះ​មាន​ន័យ​ថា «គំនិត» ឬ​វត្ថុ​នៃ​ចិត្ត)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ឆ្លង​នូវ​សមុទ្ទ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ត្រេកអរ​​នឹង​​វត្ថុ​​នៃកម​​​អារម្មណ៍ ប្រៀប​​ដូច​​ជា​​ពេល​​ត្រី​​​ផ្លែសន្ទូច។ អ្នក​​គឺ​​ចាប់​បាន​យ៉ាង​​ងាយ​​ស្រួល​​ សម្រាប់មារ មែន​ទេ?

«រាគៈ ទោសៈ មោហៈ» បុគ្គល​នោះ លះ​បង់​ហើយ។

«ចក្ខុ… ជាសំយោជនៈរបស់រូប… រូបជាសំយោជនៈ របស់ចក្ខុឬ។»

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

«កាយ​នេះ​ជា​អនត្តា ដោយ​អនេក​បរិយាយ យ៉ាង​ណា»?

ការ​​ជួប​​នឹង​​ការ​​ឈឺ​ចាប់​​ខ្លាំង ​គឺ​​មិនដែល​​អាក្រក់​ស្មើ​ ទេ​ប​ន្ទាប់ ​មក​​កាន់​​វត្ថុ​មួយៗ ណា។

ចុះ​បើ​អ្នក​មិនបាន​មានការ​​​ប៉ះនៅ​ភ្នែក ត្រចៀក… ចិត្ត?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ប្រស្នា​​ច្បាស់​​លាស់​​ អំពី​​មនុស្ស​​ស្រឡាញ់​​ខ្លួន​​ឯង និង​មាន​​ការ​​​ភ័យ​​ខ្លាច​​ខ្លាំង ប៉ុន្តែ​ដឹង​​ច្បាស់​​អំពី​​គ្រោះ​​ថ្នាក់ និង​មាន​​សំណាង ​ដែល​​ស្គាល់​​ផ្លូវ។

«ភិក្ខុ​ប្រកប​ដោយ​ធម៌ ៣ ជា​អ្នក​ច្រើន​ដោយ​សុខ និង​សោមនស្ស សម្រេច​សម្រាន្ត​នៅ ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​នេះ មួយ​ទៀត ភិក្ខុ​នោះ ប្រារព្​ធហេតុ ដើម្បី​សេចក្តី​អស់​ទៅ នៃ​អាសវៈ​ទាំង​ឡាយ។» កុំខ្ជិល!

ដូច​ជា​អណ្តើក លាក់​ផ្នែក​របស់​វា​ពី​ចចក អ្នក​គួរ​តែ​ប្រយ័ត្ន​ថា​មារគ្មាន​លទ្ធភាព​ដើម្បី 'ខាំ' ទេ។

មិន​មែន​ទាំង​អស់ គ្រាន់​តែ​ហូរ​ចុះ​រហូត ដល់​មហាសមុទ្រ​ទេ។ ភាគ​ច្រើន​បញ្ចប់​នៅ​កន្លែង​ផ្សេង។

ស្រដៀង​គ្នា​សូត្រ​មុន។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ខ្លាច​​គ្រោះ​​ថ្នាក់ មនុស្ស​​មាន​​ប្រាជ្ញា​​មិន​​ត្រឡប់​​ទៅ​​វិញ​​ទេ។ តើ​​អ្វី​​ជា​​គ្រោះ​​ថ្នាក់​សម្រាប់​​អ្នក​​ស្វែង​រក​​ការ​​រំដោះ? តើ​​មាន​​មូលហេតុ​​អ្វី​​ ដែល​​នាំ​​ឱ្យ​ម្នាក់​​ត្រឡប់​​មក​​ផ្ទះ​វិញ?

តើ​​ធ្វើ​​ដូច​ម្តេច​​ ទើប​​អាច​ស្គាល់​​មនុស្ស​​បរិសុទ្ធ?

«ផ្លូវ​នុ៎ះ អសប្បុរស​តែង​តែ​សេពគប់ ផ្លូវ​នុ៎ះ សប្បុរស មិន​ដែល​សេព​គប់​ទេ អ្នក​មិន​គួរ​ទៅ​តាម​ផ្លូវ​នុ៎ះ​ឡើយ។»

ដូច​ជា​សត្វ​ ៦ នាក់​ចង​នៅ​លើ​បង្គោល​មួយ។

ពីណា​ «ឈ្មោះ​ថា ជា​អ្នក​ត្រូវ​អារម្មណ៍​បៀត​បៀន ខ្លាំង​ក្រៃពេក ដូច​ជាក​ណ្តាប់​ស្រូវ​ដំណើប​នោះ ដែល​បុរស​វាយ ដោយ​ដង​រែក ជា​គម្រប់ ៧…»

សម័យ​​មួយ​​នៅ​​ខាង​​ទេវៈ​ (រីករាយ​​នៃ​អារម្មណ៍​ត្រេក​ត្រអាល) សម័យ​មួយ​​ចូល​​ខាង​​អសុរា (ឃើញ​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​ជា​ការ​ដោះ​លែង)។ ភវា ឬ វិភវា… មាន​ន័យ​ថា​ននៅ​តែ​ក្នុង​សង្រ្គាម។

ការ​យល់​​ដឹង​​នូវ​​វេទនា​នាំ​​ទៅ​រក​​ព្រះនិព្វាន។

ការ​យល់​ដឹង​ពី​វេទនា​គ្រប់​បែប​យ៉ាង​នាំ​ឱ្យ​មាន​បញ្ចប់​នៃ​តណ្ហា។

សេរីភាព​ពិត​​បាន​រក​ឃើញ​ដោយ​ការ​បោះ​បង់​ចោល​ទំនោរ​ទម្លាប់​ពី​បុរាណ​មក​នៃ​ចិត្ត។

ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ដោយ​ការ​ជួប​នូវ​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​កាយ​ដោយ​សតិ​សម្បជញ្ញៈ នោះ​យើង​អាចរំ​ដោះ​ខ្លួន​​ពី​ការ​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​រណ្តៅនៃ​ទុក្ខ​បាន។

សូម្បី​តែ​នៅ​ក្នុង​វេទនាល្​អបំផុត និង​រីករាយ​បំផុត​ក៏​លាក់​បាំង​នូវ​ការ​ឈឺ​ចាប់​ជាប់​រហូត​ដែល​អាច​យក​ឈ្នះ​បាន​តាម​រយៈ​ការ​អនុវត្ត។

ភាពខុស​គ្នា​រវាង​មនុស្ស​ធម្មតា និង​មនុស្ស​មាន​ចំណេះ​ដឹង នៅ​ពេល​ដែល​ព្រួញ​ចូល។

ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​យាង​ទៅ​មន្ទីរពេទ្យ ​ហើយ​ទ្រង់​ប្រោស​ប្រទាន​ឱវាទ​ដល់​ព្រះសង្ឃ​រក​មរណៈអំពី​វិធី​ចូល​ទៅ​ដោយ​សតិ​សម្បជញ្ញៈ។

ស្រដៀង​​នឹង​​ព្រះ​សូត្រ​មុន​នេះ។ ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​វេទនា​ជា​មួយ​នឹង​ផស្សការប៉ះ។

អំពី​​ថា​​វេទនា​​ទាំង​​អស់​​គឺ​​មិន​​ស្ថិត​ស្ថេរ​​មិន​​ពិត​ទេ។

របៀប​ដែល​ការ​ប៉ះ​នៃ​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ផ្តល់​នូវ​ការ​កើន​ឡើង​ដល់វេទនា។

ព្រះ​ពុទ្ធ​ពន្យល់​ពី​របៀប​ដែល​ការ​ប្រតិបត្តិ​នៃឈាន ឈាន​ទៅ​ដល់​ដំណាក់​កាល​នៃ​បញ្ចប់​និង​ភាពស្ងប់ស្ងាត់។ លុះ​​ដល់​​ទី​បំផុត​​សេចក្​តី​សៅហ្មង​​ត្រូវ​​រលត់​​ទៅ​​ហើយ ទើប​​បាន​​នូវ​​សេចក្ដី​​សុខ​​ពិត​​ប្រាកដ។

វេទនា​ត្រូវ​តែ​មើល​ឃើញ​ដូច​ខ្យល់៖ ម្តង​ពី​ទី​នេះ​បន្ទាប់​មក​ពី​ទី​នោះ …

ដូច​គ្នា​នឹង​សូត្រ​មុន​ដែរ ដោយ​គ្មាន​កំណាព្យ​នៅ​ចុង​បញ្ចប់។

វេទនា​​មក​ហើយ​ទៅ ដូច​ជា​ភ្ញៀវ​សណ្ឋាគារ។

ព្រះសម្មា​សម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ពន្យល់​ដល់ព្រះ​អានន្ទ ហេតុ​​​នៃ​​សេចក្តី​​កើត ហើយសេចក្តី​អន្តរាយ​ និង​សេចក្តី​រលត់​នៃ​​វេទនា។

ស្រដៀង​នឹង​សូត្រ​មុន។

ស្រដៀង​នឹង​សូត្រ​មុន។

ស្រដៀង​នឹង​សូត្រ​មុន។

ជម្លោះ​លើ​វេទនា​ជា​ច្រើន​ប្រភេទ។ ហើយ​​​អារម្មណ៍​​បែប​​ណា​​ដែល​​ព្រះពុទ្ធ​​បាន​ប្រកាស​​ថា​​ជា​​សុភមង្គល ជា​សុខ?

ស្រដៀង​​នឹង​​សូត្រ​​មុន​​ដែរ ប៉ុន្តែ​​ខ្លី​​ជាង។

ព្រះ​សម្មា​សម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ពន្យល់​ថា បទពិសោធន៍​បច្ចុប្បន្ន​មិន​អាច​បរិយាយ​បាន​ត្រឹម​តែ​លទ្ធផល​នៃ​កម្ម​ក្នុង​អតីតកាល​ទេ។

សេចក្តី​សង្ខេប និង​ការ​រាប់​ពី​វិធី​ផ្សេងៗ ដែល​ព្រះ​ពុទ្ធ​បាន​វិភាគវេទនា។

អំពី​វិធី​ដែល​វេទនាត្រូវ​តែ​យល់​ដើម្បី​ទទួល​បាន​សេរី​ភាព​ពីការ​ភ្ជាប់​ទៅ​នឹង​វេទនា។

ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ត្រាស់​អំពី ការ​ស៊ើបអង្កេត​នៃ​ នៅ​លើ​ផ្លូវ​នៃ​ការ​ត្រាស់​ដឹង។

ការ​ត្រាស់​ដឹង​អំពី​វេទនា​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ។

សួរ​សំណួរ​ជា​ច្រើន​អំពី​​វេទនា។

«វេទនា ៣ យ៉ាង តើដូចម្តេច?»

ពួក​សមណៈ ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ឯណា​នី​មួយ មិន​ដឹង​ច្បាស់ និង​ដឹង​ច្បាស់។

មិន​ដឹង​ច្បាស់ និង​ដឹង​ច្បាស់​ពីវេទនា។​

វេទនា មាន ៣ យ៉ាង។

សេចក្តី​អំណរ​និង​សន្តិភាព​ពីរ​ប្រភេទ។

ស្ត្រី​នៅ​ផ្ទះ​ប្រកប​ដោយ​អង្គ ៥ មិន​ជា​ទី​ពេញ​ចិត្ត របស់​បុរស​ដោយ​ពិត និង ៥ ដែល​​ជា​ទីពេញ​ចិត្ត។

បុរស​នៅ​ផ្ទះ​​ប្រកប​ដោយ​អង្គ ៥ មិន​ជា​ទី​ពេញ​ចិត្ត របស់​ស្ត្រី ដោយ​ពិត និង ៥ ដែល​​ជា​ទីពេញ​ចិត្ត។

ទុក្ខ​ទាំង​ប្រាំ​របស់​មនុស្ស​ស្រី។

ទំនោរ​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដ៏​អស្ចារ្យ​ទាំង​បីរបស់ស្ត្រី។

ស្ត្រី​​ដែល​​មាន​​គុណ​​សម្បត្តិ​ ៥ ​យ៉ាង​ ​នឹង​​ចុះ​​មក​​ក្រោម។

ស្ត្រី​​ដែល​​មាន​​គុណ​​សម្បត្តិ​ ៤ ​យ៉ាង និង ១ ទៀត​ ​នឹង​​ចុះ​​មក​​ក្រោម។

ស្ត្រី​​ដែល​​មាន​​គុណ​​សម្បត្តិ​ ៤ ​យ៉ាង និង ១ ទៀត​ ​នឹង​​ចុះ​​មក​​ក្រោម។

ស្ត្រី​​ដែល​​មាន​​គុណ​​សម្បត្តិ​ ៤ ​យ៉ាង និង ១ ទៀត​ ​នឹង​​ចុះ​​មក​​ក្រោម។

ស្ត្រី​​ដែល​​មាន​​គុណ​​សម្បត្តិ​ ៤ ​យ៉ាង និង ១ ទៀត​ ​នឹង​​ចុះ​​មក​​ក្រោម។

ស្ត្រី​​ដែល​​មាន​​គុណ​​សម្បត្តិ​ ៤ ​យ៉ាង និង ១ ទៀត​ ​នឹង​​ចុះ​​មក​​ក្រោម។

ស្ត្រី​​ដែល​​មាន​​គុណ​​សម្បត្តិ​ ៤ ​យ៉ាង និង ១ ទៀត​ ​នឹង​​ចុះ​​មក​​ក្រោម។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

មាតុគ្រាម ប្រកប​ដោយ​ធម៌ ៥​​យ៉ាង លុះ​បែក​ធ្លាយ​រាង​កាយ​ស្លាប់​ទៅ តែង​ទៅ​កើត ក្នុង​សុគតិ​សួគ៌ ទេវ​លោក។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

កម្លាំង ៥ យ៉ាង របស់​ស្ត្រី​នៅ​ផ្ទះ។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

កម្លាំង​​ដែល​ជា​សំខាន់ ​នៃ​​កម្លាំង​​ទាំង ​៥​ របស់​ស្ត្រី។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ស្ថាន ៥ យ៉ាង មាតុគ្រាម ដែល​ឥត​ធ្វើ​បុណ្យ តែង​បាន​ដោយ​កម្រ។

បុណ្យ​នាំ​ឲ្យ មាតុគ្រាម​តែង បាន​ដោយ​ងាយ មាន​៥​យ៉ាង។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ដូ​ច្នេះ​មក! កាន់​​យក​នូវ​​ទ្រព្យ មាន​​ខ្លឹម​​របស់​​ខ្លួន ក្នុង​​លោក​នេះ​ដោយ​ពិត។

ជម្ពុខាទក​បរិព្វាជក សួរ​ព្រះ​សារីបុត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ៖ «និព្វាន និព្វាន ម្នាល​អាវុសោ ដូច​ម្តេច​ហ្ន៎ ហៅ​ថា​និព្វាន?»

«គេ​តែង​និយាយ​ថា អរហត្ត អរហត្ត ម្នាល​អាវុសោ ដូច​ម្តេច​ហ្ន៎ ហៅ​ថា អរហត្ត?»

«ពួក​បុគ្គល​ដូច​ម្តេច​ហ្ន៎ ឈ្មោះ​ថា ជា​ធម្មវាទី ក្នុង​លោក?…»

«បុគ្គល​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌ ក្នុង​សំណាក់ ព្រះ​សមណ​គោតម តើ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​អ្វី?»

«ភិក្ខុ​ដល់​នូវ​ការ​ដកដ​ង្ហើម​ចេញ ដោយ​ហេតុ​យ៉ាង​ណា។» តើ​ការ​ដកដង្ហើម​នេះ ពិត​ជា​មាន​ភារកិច្ច​អ្វី?

«ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​ដល់ នូវ​ការ​ដកដង្ហើម​ចេញ​ដ៏​ឧត្តម ដោយ​ហេតុ​យ៉ាង​ណា?»

«វេទនា តើ​ដូច​ម្តេច?» តើ​អ្នក​ពិត​ជាស្គាល់​វេទនា?

«អាសវៈ (ដំណើរ​ទ្បើង ឬ ​ក្លាយ​ដោយ​អំណាច ភាពពុះ) តើ​ដូច​ម្តេច?»

«អវិជ្ជា តើ​ដូច​ម្តេច។»

តណ្ហា តើ​ដូចម្តេច។

«ឱឃៈ តើដូចម្តេច?»

«ឧបាទាន តើ​ដូច​ម្តេច?»

«ភព (កើត​ឡើង​) តើ​ដូច​ម្តេច?»

«គេ​តែង​និយាយ​ថា ទុក្ខ ៗ ម្នាល​អាវុសោ ទុក្ខ តើ​ដូច​ម្តេច?»

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

សាមណ្ឌក​បរិព្វាជក សួរ​ព្រះ​សារីបុត្ត៖ «និព្វាន ៗ ម្នាល​អាវុសោ និព្វាន តើ​ដូច​ម្តេច?»

កម្រ​ណាស់ តែ​មិន​យូរ​ទេ បើ​ធ្វើតាម​មែន។

ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​បង្រៀន​អំពី​មេរៀន​សមាធិ​ នៅលើបឋមឈាន របស់​គាត់​។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

អចេល​កស្សប ជា​សំឡាញ់ របស់​ចិត្​តគហបតី កាល​នៅ​ជា​គ្រហស្ថ​ពី​ដើម បាន​ទទួល​ជោគជ័យ​តិច​ជាង​គាត់ ដោយ​មិន​ស្គាល់​ព្រះធម៌។ គ្រាន់​​តែ​​ជា​​អ្នក​​បួស ​ក៏​​គ្មាន​​ប្រយោជន៍​​ដែរ។

ធម៌​ទស្សន នៃ​អរិយ​សាវក​មិន​មាន​កម្រើក​ក្នុង​ព្រះ​រតនត្រ័យ សូម្បី​មរណ​កាល​មក​ដល់។

«ជា​អ្នក​កាច អ្នក​កាច» ឬ «ជា​អ្នក​ស្លូត អ្នក​ស្លូត»?

តើ​ញោម​ៗ ចង់​ក្លាយ​ជា​តារាកំ​ប្លែង?

ការ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​របស់​យោធា ក្រោយ​ពី​បែកធ្លាយរាង​កាយ​​សម្លាប់​ទៅ នឹង​ទៅ​កាន់​ទីណា?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

ទាហាន​​ក្លាហាន​​ដែល​ស្លាប់​​ក្នុង​​សមរភូមិ តើ​​អាច​​នឹង​​ទទួល​​បាន​​ផល​​អ្វី?

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

តើ​ព្រះពុទ្ធ​​ទ្រង់​​ប្រៀន​ប្រដៅ ​ពី​ករុណា​​ដល់​​សត្វ​​ទាំង​​អស់​​ឬ? ហើយ​ព្រះពុទ្ធ​បង្រៀន​អ្នក​ណា​មុន​គេ?

អ្នក​ប្រហែល​ជា​ ធ្លាប់​បាន​លឺ​មនុស្ស​និយាយ​ «បុណ្យ និង បាប ត្រូវ​តែទៅរួម​គ្នា » ឬ « នាំ​ទៅដើម្បី​ទាញ​ទៅ​រក​ល្អ​ច្រើន​ជាង​អាក្រក់»សម្រាប់ជោគ​វាសនា​ល្អ ប៉ុន្តែ​នោះ​មិន​មែន​ជា​ការ​បង្រៀន​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ វា​ជា​គំនិត ទិដ្ឋិ របស់​និគន្ថនាដ​បុត្ត។ ត្រឹម​តែបញ្ឈប់ (លះ​បង់) អកុសល នឹង​រួច​ចាក​​ផុតពី​ផ្លូវ​នរក ហើយ​បើក​ផ្លូវ​ដល់ព្រហ្ម​វិហារ​ធម៌។

មនុស្ស​ជា​ច្រើន​អាច​និយាយ​ថា ផ្លូវ​ព្រះពុទ្ធ​បំផ្លាញ​គ្រួសារ។

ឧបាសក​​សួរ​​ព្រះពុទ្ធ​​ថា តើ​​ព្រះពុទ្ធ​​អនុញ្ញាត​​ឲ្យ​​ប្រើ​​លុយ និង​​ដូរ​​ប្រាក់​​ទេ? ព្រះ​​មាន​ព្រះ​​ភាគ ត្រាស់​​ថា៖ «ម្នាល​​គាមណី មាស និង​​ប្រាក់ គួរ​​ដល់​​បុគ្គល​​ណា កាម​​គុណ ៥ ក៏​​គួរ​​ដល់​​បុគ្គល​​នោះ​​ដែរ។ មាស និង​​ប្រាក់ មិន​មែន​ជា​ធម៌​របស់​សមណ។ ពួក​សមណ​សក្យ​បុត្តិយ៍ លះ​ចោល​កែ​វមណី និង​មាស​ហើយ។

ព្រះពុទ្ធ​សំដែង​អំពី​ហេតុ​ឲ្យ​កើត​ទុក្ខ និង​អំពី​សេចក្​តីវិនាស​ទុក្ខ ដោល​​គន្ធភក​គាមណី ដោយ​ពាក្យ​សាមញ្ញ​និង​ច្បាស់​លាស់។

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

តថាគត សុគត មានទៀត ឬមិនមាន ឬទាំងពីរ ឬមិនទាំងពីរ? សំណួរ​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​សំណួរ​ដែល​មិន​មាន​ប្រយោជន៍ ក្នុង​ការ​គិត​អំពី​វា។ ប៉ុន្តែមាន​ផ្លូវ​ចេញ​ពី​បញ្ហា​ពិត។ (ចំណាំ៖ «សត្វស្លាប់ទៅកើតទៀតក៏មាន…» គឺជាការបកប្រែខុសធ្ងន់ធ្ងរ ពី «ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណា’តិ វា…» ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដឹង​ច្បាស់ អំពី​ដំណើរ​កើត​វិញ កាល​ណា​សត្​វស្លាប់​ទៅ។ ល្អ​​ដែល​​ដឹង​​ថា​​អ្វី​​ជា​​សត្វ។ សូម​មើល សត្តសូត្រ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)