[៤៥] ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ក្នុងសាសនានេះ បើភិក្ខុ​សូត្រឡើង​ក្នុងកណ្តាលសង្ឃ ក្នុងថ្ងៃ​បវារណានោះថា បពិត្រព្រះសង្ឃដ៏ចំរើន សូមសង្ឃស្តាប់ខ្ញុំ វត្ថុនេះប្រាកដ តែបុគ្គលមិនប្រាកដ បើកម្ម​មានកាលគួរ​ដល់សង្ឃហើយ សង្ឃគប្បីឃាត់វត្ថុទុក ហើយសឹមបវារណា។ ត្រូវភិក្ខុ​ទាំងឡាយនិយាយ​នឹងភិក្ខុនោះយ៉ាងនេះថា នែអាវុសោ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ​​ទ្រង់បញ្ញត្តបវារណា ដើម្បីឲ្យវត្ថុ​ទាំងឡាយ​ស្អាតវិសេស បើវត្ថុប្រាកដ តែបុគ្គល​មិនប្រាកដទេ ចូរអ្នក​ប្រាប់វត្ថុ​នោះ​ឥឡូវ​នេះកុំខាន។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ក្នុងសាសនានេះ បើមានភិក្ខុ​សូត្រឡើងកណ្តាលសង្ឃ ក្នុងថ្ងៃ​បវារណានោះថា បពិត្រព្រះសង្ឃដ៏ចំរើន សូមសង្ឃស្តាប់ខ្ញុំ (ដ្បិត) បុគ្គលនេះប្រាកដ តែ​វត្ថុមិនប្រាកដទេ បើកម្ម​មានកាលគួរ​ដល់សង្ឃហើយ សូមសង្ឃឃាត់នូវបុគ្គល ហើយ​សឹម​បវារណា។ ត្រូវភិក្ខុ​ទាំងឡាយនិយាយ​នឹងភិក្ខុនោះយ៉ាងនេះថា នែអាវុសោ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ​​ទ្រង់បញ្ញត្តបវារណា ដើម្បីឲ្យពួកភិក្ខុព្រមព្រៀងគ្នា បើបុគ្គលប្រាកដ តែវត្ថុ​មិនប្រាកដទេ ចូរអ្នក​ប្រាប់បុគ្គល​នោះ​ឥឡូវ​នេះកុំខាន។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ក្នុងសាសនានេះ បើមានភិក្ខុ​សូត្រ​ឡើង​​កណ្តាលសង្ឃ ក្នុងថ្ងៃ​បវារណានោះថា បពិត្រព្រះសង្ឃដ៏ចំរើន សូមសង្ឃស្តាប់ខ្ញុំ (ដ្បិត) វត្ថុនេះក្តី បុគ្គលក្តី ក៏ប្រាកដ បើកម្ម​មានកាលគួរ​ដល់សង្ឃហើយ ត្រូវសង្ឃឃាត់ទាំងវត្ថុ ទាំងបុគ្គល ហើយសឹមបវារណា។ ត្រូវភិក្ខុ​ទាំងឡាយនិយាយយ៉ាងនេះនឹងភិក្ខុ​នោះថា នែអាវុសោ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ​​ ទ្រង់បញ្ញត្តបវារណា ដើម្បីឲ្យវត្ថុ​ទាំងឡាយបរិសុទ្ធផង ដើម្បីឲ្យភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ព្រមព្រៀតគ្នាផង បើវត្ថុ និងបុគ្គលប្រាកដ ចូរលោក​ប្រាប់វត្ថុ​ និងបុគ្គល​នោះក្នុងកាល​​ឥឡូវ​នេះ​មក។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ បើវត្ថុ​ប្រាកដ​មុនបវារណា បុគ្គល​ប្រាកដក្រោយ​បវារណា គួរនឹងចោទ​បាន។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ បើបុគ្គលប្រាកដមុនបវារណា វត្ថុប្រាកដ​ក្រោយបវារណា គួរនឹង​ចោទបាន។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ បើវត្ថុ និងបុគ្គល​ប្រាកដមុន​បវារណា កាលបើសង្ឃ​បានធ្វើ​បវារណាហើយ បើភិក្ខុ​សើរើកម្មនោះឡើង ត្រូវឱក្កោដនកបាចិត្តិយ (ត្រូវបាចិត្តិយ​ព្រោះការ​សើរើ)។