[៧២] រឿង​ព្រះបាទ​មាគធៈ ជាធំលើអ្នកស្រុក​៨ម៉ឺន១ រឿង​សោណសេដ្ឋីបុត្រ១ រឿង​សាគតភិក្ខុ​សំដែង​ឥទ្ធិបាដិហារ្យ ជាឧត្តរិមនុស្សធម៌ច្រើន លើភ្នំគិជ្ឈកូដ១។ រឿង​សោណភិក្ខុ​បួសហើយ ប្រារព្ធព្យាយាម​ក្រៃពេក បាទាក៏បែក១ រឿង​ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ទូន្មាន​ឲ្យ​សោណភិក្ខុតាំង​ព្យាយាម​តាមខ្សែពិណ១ រឿង​ព្រះដ៏មានព្រះភា​គ ទ្រង់អនុញ្ញាត​ស្បែកជើង​មួយជាន់១ រឿងព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ហាមស្បែកជើង​ពណ៌ខៀវ ពណ៌លឿង ពណ៌ក្រហម ពណ៌​ហង្សបាទ ពណ៌ខ្មៅ។ ស្បែកជើងពណ៌​ក្រហមក្រមៅ (ដូចខ្នងក្អែប) និងពណ៌​លឿងទុំ (ដូចផ្កាឈូក)១ រឿង​ទ្រង់​ហាមខ្សែស្បែកជើង ​មានពណ៌​ខៀវ​ជាដើម១ រឿងទ្រង់​ហាមស្បែក​ជើង​បិទកែងជើង១ រឿង​ទ្រង់ហាមស្បែកជើង​ ស្រោបជើងទាំងអស់​ រហូត​ស្មងជើង១ រឿង​ទ្រង់ហាម​ស្បែកជើង​ ដែលគេក្រង ​ជារបៀប​បិទខ្នងជើង១ រឿងទ្រង់ហាមស្បែកជើងញាត់ដោយ​គរ១ រឿងទ្រង់ហាមស្បែកជើងមានពណ៌​វិចិត្រ ​ដូចស្លាប​សត្វទទា១ រឿងទ្រង់ហាមស្បែកជើង​មានខ្សែ​មានសណ្ឋាន​ដូចស្នែងកែះ១ រឿងទ្រង់ហាមស្បែកជើង ​មានខ្សែមានសណ្ឋាន​ ដូចស្នែង​ពពែ១។ រឿងទ្រង់ហាមស្បែកជើង មានខ្សែងរ មានសណ្ឋាន​ ដូច​កន្ទុយ​សត្វខ្ទួយ១ រឿងទ្រង់ហាមស្បែកជើង ដែលចាក់ស្រេះ​ ដោយព្រុយ​កន្ទុយ​សត្វក្ងោក១ រឿងទ្រង់ហាមស្បែកជើងដ៏​វិចិត្រ​ផ្សេងៗ១ រឿងទ្រង់ហាមស្បែកជើង ​ដែលចំជាយ​ដោយ​ស្បែកសត្វសីហៈ សត្វខ្លាធំ សត្វខ្លាដំបង សត្វខ្លារខិន១ ស្បែកភេ ស្បែកឆ្មា ស្បែក​កង្ហែន ស្បែក​មៀម១។ រឿងទ្រង់អនុញ្ញាត​ស្បែកជើង៤ជាន់​ឡើងទៅ ដល់ភិក្ខុ​មានបាតជើង​បែក១ រឿង​ភិក្ខុ​មានដំបៅ​លេចនៅ​បាតជើង១ រឿង​ភិក្ខុមិនលាងជើង ហើយជាន់លើ​គ្រែតាំង១ រឿង​ភិក្ខុជាន់​លើដង្គត់ឈើ១ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​ ពាក់ទ្រនាប់ជើងឈើ ឮសំឡេង​ខដខដ១ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​ប្រើប្រាស់​ទ្រនាប់​ជើងស្លឹក​ត្នោត១ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ ប្រើប្រាស់​ទ្រនាប់ជើង​ស្លឹក​ឫស្សី១ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​ ធ្វើទ្រនាប់ជើងស្មៅ១… ស្មៅយាប្ល៉ង១… ស្មៅដំណេកទន្សាយ១… ទន្សែ១។ …ស្មៅ​មានពណ៌ដូច​ផ្កាឈូក១ …សំពត់រោមសត្វ១ មាស១ ប្រាក់១ កែវមណី១ កែវពិទូរ្យ១ កែវផ្លេក១ សំរឹទ្ធ១ កែវកញ្ចក់១ សំណប៉ាហំាង១ សំណភក់១ ទង់ដែងមួយ។ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​ចាប់​អាវយវៈ​មេគោ មានស្នែងជាដើម១ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុជិះយាន១ រឿងភិក្ខុឈឺ១ រឿង​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​យានទឹម​ដោយបុរស ឬសត្វឈ្មោល១ រឿង​ព្រះសម្ពុទ្ធ ទ្រង់អនុញ្ញាត​គ្រែស្នែង១ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ ប្រើប្រាស់​ឧច្ចាសយនៈ និងមហាសយនៈ១ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ ​ប្រើប្រាស់​ស្បែកសត្វ​ធំ១ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ ​ប្រើប្រាស់​ស្បែកគោ១ រឿង​ភិក្ខុលាមក​ ជាជីតុន ​របស់ឧបាសក​លាមក១។ រឿង​ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់អនុញ្ញាត​ ឲ្យភិក្ខុអង្គុយលើស្បែក ដែលគ្រហស្ថ​ធ្វើប្លែក១ រឿង​វិហារ​ដែលគេ​រុំចង​ ដោយខ្សែស្បែក១ រឿង​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ ពាក់​ស្បែកជើង​ចូលទៅ​កាន់ស្រុក១ រឿងព្រះសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត ​ឲ្យភិក្ខុឈឺ​ពាក់ស្បែកជើង ​ចូលទៅកាន់​ស្រុកបាន១ រឿង​ព្រះមហាកច្ចានៈ១ រឿង​ព្រះសោណត្ថេរ​ សំដែង​សូត្រប្រកបដោយ​វគ្គ៨ ដោយសរគឺសម្លេង១។ រឿង​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ នូវឧបសម្បទាកម្ម​ ដោយភិក្ខុ​៥រូប១ ស្បែកជើង៤ជាន់​ឡើងទៅ១ ការងូតទឹក​ជានិច្ច១ កម្រាលស្បែក១ ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ ឲ្យភិក្ខុត្រេកអរ​នឹងចីវរ បើមិនទាន់ដល់ដៃទេ មិនត្រូវ​ឲ្យរាប់​រាត្រី​ឡើយ១ ព្រះមានព្រះភាគ​ ជានាយក ទ្រង់ប្រទាន​ពរ​ទាំង៥នេះដល់​ព្រះសោណត្ថេរហើយ។