km:tipitaka:vin:vbi:pc:index

បាចិត្តិយកណ្ឌ (ភិក្ខុនីវិភង្គ) មាតិកា



vin vbi pc បាលី cs-km: vin.vbi.pc អដ្ឋកថា: vin.vbi.pc_att PTS: ?

បាចិត្តិយកណ្ឌ (ភិក្ខុនីវិភង្គ)

មាតិកា

ធ្វើ​​ឡើង​​សម្រាប់​​ព្រះ​​សង្ឃ​ ដោយ​

ពុទ្ធ​បរិស័ទ នៃ sangham.net

សង្ខេប

«បពិត្រ​​លោក​ម្ចាស់​ទាំង​ឡាយ អាបត្តិ​ទាំង​ឡាយ​ឈ្មោះ​បាចិត្តិយ​មែន​នេះ មាន​ចំនួន​១៦៦ តែង​មក​កាន់​ឧទ្ទេស (គឺ​ការ​សូត្រ​​រាល់​ៗកន្លះ​ខែ)។» ៩៦ សិក្ខាបទ នៅទីនេះ និង ១០ សិក្ខាបទបន្ថែមទៀតពី មុសាវាទវគ្គ នៅ មហាវិភង្គ

លសុណវគ្គ (ទី១)

លសុណវគ្គ

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) បឋមសិក្ខាបទ (ទី១) (vin.vbi.pc.01 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ​ទំពាស៊ីខ្ទឹម ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី២ (vin.vbi.pc.02 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយឲ្យគេដក​រោមក្នុងទី​ចង្អៀត ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៣ (vin.vbi.pc.03 | ភាគ ៥)

«អាបត្តិ​បាចិត្តិយ​មានដល់​ភិក្ខុនី ព្រោះ​កិរិយា​ទះ​នូវផ្ទៃ​នៃអង្គជាត។»

 

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៤ (vin.vbi.pc.04 | ភាគ ៥)

«អាបត្តិ​បាចិត្តិយ​មានដល់​ភិក្ខុនី ព្រោះដង​បង្ហួរ​មានសណ្ឋាន​រលីង​ដែលគេ​ធ្វើពី​អាចម៍ល័ក្ត។»

 

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៥ (vin.vbi.pc.05 | ភាគ ៥)

«កាលភិក្ខុនី​ធ្វើការ​ជម្រះ​ដោយទឹក ត្រូវ​ធ្វើ​ការជម្រះ​បានត្រឹម​ពីរថ្នាំង​ម្រាមដៃ​ជាកំណត់ កាលឲ្យ​កន្លងហួស​ពីកំណត់​នោះទៅ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៦ (vin.vbi.pc.06 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ កាលភិក្ខុកំពុងឆាន់ ទៅបម្រើដោយ​ទឹកក្តី ដោយផ្លិតក្តី ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៧ (vin.vbi.pc.07 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ សូមឯងក្តី ឲ្យគេសូមក្តី កិនឯងក្តី ឲ្យគេ​កិនក្តី បុកឯងក្តី ឲ្យគេបុកក្តី ចំអិនឯងក្តី ឲ្យគេចំអិនក្តី នូវស្រូវស្រស់ ហើយបរិភោគ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៨ (vin.vbi.pc.08 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ចោលឯងក្តី ឲ្យគេចោលក្តី នូវ​ឧច្ចារៈក្តី បស្សាវៈក្តី សម្រាម​ក្តី កាកអាហារក្តី ទៅខាងក្រៅ​ជញ្ជាំង​ក្តី ខាងក្រៅ​របងក្តី ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៩ (vin.vbi.pc.09 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ចោលឯង ឬឲ្យគេចោល នូវ​ឧច្ចារៈក្តី បស្សាវៈក្តី សម្រាម​ក្តី របស់​ជាសំណល់ក្តី ក្នុងទី​មានវត្ថុ​មានពណ៌ខៀវ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ លសុណវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១០ (vin.vbi.pc.10 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ​ទៅដើម្បីមើល​របាំក្តី ចម្រៀងក្តី ប្រគំក្តី ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

អន្ធការវគ្គ (ទី២)

អន្ធការវគ្គ

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១ (១១) (vin.vbi.pc.11 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ​ស្ថិតនៅក្តី និយាយក្តី តែម្នាក់​នឹងម្នាក់ មួយអន្លើ​ដោយបុរស ក្នុងយប់​ងងឹត​ឥតមាន​ប្រទីប ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី២ (១២) (vin.vbi.pc.12 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​​ស្ថិតនៅក្តី និយាយក្តី តែម្នាក់​នឹងម្នាក់ មួយអន្លើ​ដោយបុរស ក្នុងទី​ដ៏កំបាំង ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៣ (១៣) (vin.vbi.pc.13 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​​ស្ថិតនៅក្តី និយាយក្តី តែម្នាក់​នឹងម្នាក់ មួយអន្លើ​ដោយបុរស​ក្នុងទី​វាល ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៤ (១៤) (vin.vbi.pc.14 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​​ស្ថិតនៅក្តី និយាយក្តី តែម្នាក់​នឹងម្នាក់ មួយអន្លើ​ដោយបុរស​ក្នុងទី​វាល ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៥ (១៥) (vin.vbi.pc.15 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​​ចូលទៅ​រកត្រកូល​ទាំងឡាយ​ក្នុងពេល​​មុនបាយ ហើយអង្គុយ​លើអាសនៈ រួចមិនបានលា​ពួកជន​ជាម្ចាស់ផ្ទះ ចៀស​ចេញទៅ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៦ (១៦) (vin.vbi.pc.16 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​​ចូលទៅ​រកត្រកូល​ទាំងឡាយ​ក្នុងពេល​ក្រោយបាយ ​មិនប្រាប់​ពួកជន​ជាម្ចាស់ផ្ទះ ហើយអង្គុយក្តី ដេកក្តី ​លើអាសនៈ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៧ (១៧) (vin.vbi.pc.17 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​​ចូលទៅ​រកត្រកូល​ទាំងឡាយ​ក្នុងវេលា​វិកាល ហើយ​មិនទាន់បាន​ប្រាប់​ពួកជន​ជាម្ចាស់សិន ក៏ក្រាល​ឯងក្តី ឲ្យគេ​ក្រាលក្តី​នូវកម្រាល​សម្រាប់ដេក ហើយអង្គុយក្តី ដេកក្តី ​ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៨ (១៨) (vin.vbi.pc.18 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​មើលងាយ​គេដោយ​ការប្រកាន់​យកអាក្រក់ ដោយការ​ពិចារណា​ខុស ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៩ (១៩) (vin.vbi.pc.19 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​ផ្តាសាខ្លួនឯងក្តី អ្នកឯទៀតក្តី ដោយនរកក្តី ដោយ​ព្រហ្មចរិយធម៌ក្តី ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អន្ធការវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១០ (២០) (vin.vbi.pc.20 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​វាយតប់ទះ​ខ្លួនឯង ហើយយំ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

នគ្គវគ្គ (ទី៣)

នគ្គវគ្គ

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១ (២១) (vin.vbi.pc.21 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយអាក្រាត​កាយងូតទឹក ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី២ (២២) (vin.vbi.pc.22 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី កាលឲ្យគេ​ធ្វើ​សម្ពត់ងូតទឹក គប្បី​ឲ្យធ្វើ​ឲ្យល្មម​ប្រមាណ។ ឯប្រមាណ​ក្នុងសំពត់​ងូតទឹកនោះ គឺបណ្តោយ​៤ចំអាម ទទឹង​២ចំអាម ដោយចំអាម​ព្រះសុគត កាលភិក្ខុនី​ធ្វើឲ្យកន្លង​លើស​ប្រមាណ​នោះទៅ ត្រូវឆេទនក​បាចិត្តិយ​។»

 

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៣ (២៣) (vin.vbi.pc.23 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ​រុសឯងក្តី ឲ្យគេរុស​ក្តី នូវចីវរ​របស់​ភិក្ខុនី​ផងគ្នា ភិក្ខុនី​នោះមិនមាន​សេចក្តី​អន្តរាយ​ក្នុងកាល​ជាខាងក្រោយ​ទេ ហើយមិន​ដេរឯង មិនធ្វើការ​ខ្វល់ខ្វាយ​ដើម្បី​ឲ្យគេដេរ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ វៀរលែងតែ (ដំកល់ទុក) ត្រឹម​៤-៥ថ្ងៃ។»

 

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៤ (២៤) (vin.vbi.pc.24 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ញុំាង​វារៈ​នៃសង្ឃាដិ​ឲ្យកន្លងហួស​៥ថ្ងៃទៅ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៥ (២៥) (vin.vbi.pc.25 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ទ្រទ្រង់ (ស្លៀក​ដណ្តប់) នូវ​សង្កមនីយចីវរ​ គឺចីវរ​ដែលខ្លួន​លបយក​ទៅប្រើប្រាស់​មួយសំណើរ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៦ (២៦) (vin.vbi.pc.26 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ធ្វើ​ចីវរលាភ​របស់​គណៈ​ឲ្យអន្តរាយទៅ ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៧ (២៧) (vin.vbi.pc.27 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ហាមឃាត់​ការចែកចីវរ​ដែលប្រកប​ដោយធម៌ ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៨ (២៨) (vin.vbi.pc.28 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ឲ្យ​សមណចីវរ​ដល់​គ្រហស្ថក្តី ដល់បរិព្វាជកក្តី ដល់បរិព្វាជិកាក្តី ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៩ (២៩) (vin.vbi.pc.29 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ​ញុំាង​សម័យនៃ​ចីវរកាល​ឲ្យកន្លង​ហួសទៅ​ដោយ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ចីវរ​ដ៏ទុព្វល ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ នគ្គវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១០ (៣០) (vin.vbi.pc.30 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ ហាមឃាត់​នូវការដក​កឋិន​ប្រកបដោយធម៌ ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

តុវដ្តវគ្គ (ទី៤)

តុវដ្តវគ្គ

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១ (៣១) (vin.vbi.pc.31 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីទាំងឡាយ​ណាពីររូប ដេកលើគ្រែ​មួយ (ជាមួយគ្នា) ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី២ (៣២) (vin.vbi.pc.32 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីទាំងឡាយ​ឯណាពីររូប មានសម្ពត់សម្រាប់​ក្រាល សម្រាប់​ដណ្តប់តែមួយ ដេក​ជាមួយគ្នា ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៣ (៣៣) (vin.vbi.pc.33 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយក្លែង​ធ្វើសេចក្តី​មិនសប្បាយ​ដល់ភិក្ខុនី​ផងគ្នា ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៤ (៣៤) (vin.vbi.pc.34 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ មិនបម្រើឯង មិនធ្វើការ​ខ្វល់ខ្វាយ​ដើម្បី​ឲ្យគេ​បម្រើ​ភិក្ខុនី​ជាកូនសិស្ស ដែលដល់​នូវសេចក្តី​ទុក្ខ ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៥ (៣៥) (vin.vbi.pc.35 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យលំនៅ​ដល់ភិក្ខុនី​ផងគ្នា ហើយ​ខឹង អាក់អន់ចិត្ត ក៏ទង់ទាញ​ឯងក្តី ឲ្យគេទង់​ទាញ​ក្តី ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៦ (៣៦) (vin.vbi.pc.36 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ដោយគហបតីក្តី ដោយកូនគហបតីក្តី។ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ពោលយ៉ាងនេះថា នែលោកម្ចាស់ លោក​កុំនៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ដោយគហបតី ឬដោយកូន​គហបតីឡើយ នែលោកម្ចាស់ លោកចូរ​ស្ងាត់ចុះ សង្ឃរមែង​សរសើរ​សេចក្តីស្ងាត់នៃបងប្អូនស្រី។ ភិក្ខុនីនោះ កាលភិក្ខុនី​ទាំងឡាយពោលយ៉ាង​នេះហើយ ក៏នៅប្រកួតប្រកាន់​ធ្វើយ៉ាងនោះដដែល ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​សូត្រ​សមនុភាសនកម្ម ប្រកាស​ហាមដរាប​គំរប់បីដង ដើម្បីឲ្យ​លះបង់វត្ថុនោះ។ ភិក្ខុនីនោះ បើ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​សូត្រសមនុភាសនកម្ម​ប្រកាស​ហាមដរាបគំរប់​បីដងហើយ លះវត្ថុនោះបាន ការលះ​ដូច្នេះនេះ​ ជាការប្រពៃ បើមិនលះទេ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៧ (៣៧) (vin.vbi.pc.37 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ គ្មានពួកឈ្មួញ​ទៅជាមួយ ហើយត្រេចទៅ​កាន់ចារិក​ខាងក្នុង​ដែន​ដែលគេសន្មត​ថា ជាទីប្រកបដោយ​សេចក្តីរង្កៀស ប្រកបដោយភ័យ​ចំពោះមុខ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៨ (៣៨) (vin.vbi.pc.38 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ គ្មានពួកឈ្មួញ​ទៅជាមួយ ហើយត្រេចទៅ​កាន់ចារិក​ខាងក្រៅ​ដែន​ដែលគេសន្មត​ថា ជាទីប្រកបដោយ​សេចក្តីរង្កៀស ប្រកបដោយភ័យ​ចំពោះមុខ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៩ (៣៩) (vin.vbi.pc.39 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ត្រេចទៅកាន់ចារិក​ខាងក្នុង​វស្សា ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ តុវដ្តវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១០ (៤០) (vin.vbi.pc.40 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ នៅចាំវស្សា រួចហើយមិនចៀសចេញទៅកាន់ចារិក ដោយហោចទៅសូម្បីតែ៥-៦យោជន៍ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

ចិត្តាគារវគ្គ (ទី៥)

ចិត្តាគារវគ្គ

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១ (៤១) (vin.vbi.pc.41 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ទៅដើម្បីមើល​ដំណាក់​សម្រាប់ក្រសាល​របស់ស្តេច​ក្តី រោងដ៏វិចិត្រក្តី សួនក្តី ឧទ្យានក្តី ស្រះបោក្ខរណីក្តី ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី២ (៤២) (vin.vbi.pc.42 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ប្រើប្រាស់អាសន្ទិក្តី បល្លង្កក្តី ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៣ (៤៣) (vin.vbi.pc.43 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ការអម្បោះ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៤ (៤៤) (vin.vbi.pc.44 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ធ្វើការបម្រើគ្រហស្ថ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៥ (៤៥) (vin.vbi.pc.45 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ កាលដែលភិក្ខុនីនិយាយថា នែនាងម្ចាស់ នាងចូរមក ចូររម្ងាប់​អធិករណ៍នេះ ដូច្នេះ បានទទួល​ពាក្យថាសាធុហើយ ភិក្ខុនីនោះក្នុងកាល​ជាខាងក្រោយ ឥតមានសេចក្តី​អន្តរាយ (អ្វី) ហើយមិនរម្ងាប់ មិនធ្វើសេចក្តីខ្វល់ខ្វាយ ដើម្បីរម្ងាប់ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៦ (៤៦) (vin.vbi.pc.46 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យខាទនីយ ឬ​ភោជនីយ ដល់គ្រហស្ថក្តី បរិព្វាជកក្តី បរិព្វាជិកាក្តី ដោយដៃខ្លួនឯង ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៧ (៤៧) (vin.vbi.pc.47 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ មិនប្រគល់អាវសថចីវរ ហើយប្រើប្រាស់ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៨ (៤៨) (vin.vbi.pc.48 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ មិនប្រគល់លំនៅ ហើយចៀសចេញទៅកាន់ចារិក​ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៩ (៤៩) (vin.vbi.pc.49 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ រៀនតិរច្ឆានវិជ្ជា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ចិត្តាគារវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១០ (៥០) (vin.vbi.pc.50 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ បង្រៀនតិរច្ឆានវិជ្ជា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

អារាមវគ្គ (ទី៦)

អារាមវគ្គ

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១ (៥១) (vin.vbi.pc.51 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ កាលដឹងហើយ មិនបាន​ប្រាប់ភិក្ខុដែលមាននៅ ហើយចូលទៅកាន់អារាម ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី២ (៥២) (vin.vbi.pc.52 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ជេរគំរាមភិក្ខុ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៣ (៥៣) (vin.vbi.pc.53 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​ ផ្តាសាគណភិក្ខុនី​ដោយសេចក្តី​កំណាច ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៤ (៥៤) (vin.vbi.pc.54 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​ ដែលគេនិមន្តហើយក្តី ហាមភត្តហើយក្តី ទំពាស៊ីក្តី បរិភោគក្តី នូវខាទនីយ ឬភោជនីយ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៥ (៥៥) (vin.vbi.pc.55 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​ មានសេចក្តីកំណាញ់ត្រកូល ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៦ (៥៦) (vin.vbi.pc.56 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​ នៅចាំវស្សាក្នុងអាវាស​ឥតភិក្ខុ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៧ (៥៧) (vin.vbi.pc.57 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​ នៅចាំវស្សាហើយ មិនបវារណា​នឹងឧភតោ ដោយ​ស្ថានបី​យ៉ាង គឺដោយឃើញក្តី ដោយឮក្តី ដោយរង្កៀសក្តី ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៨ (៥៨) (vin.vbi.pc.58 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ​ មិនទៅដើម្បីឱវាទក្តី ដើម្បីនៅរួបរួមគ្នាក្តី ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៩ (៥៩) (vin.vbi.pc.59 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីត្រូវ​ប្រាថ្នាធម៌ពីរ​យ៉ាង​អំពី​ភិក្ខុសង្ឃ គឺសួរឧបោសថ១ ចូលទៅទទួលឱវាទ១ រាល់ៗកន្លះខែ កាលភិក្ខុនី​ឲ្យកន្លង​កន្លះខែ​នោះទៅ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ អារាមវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១០ (៦០) (vin.vbi.pc.60 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ​មិនបានប្រាប់សង្ឃក្តី គណៈក្តី ហើយតែម្នាក់នឹងម្នាក់​ជាមួយនឹងបុរសឲ្យទំលាយក្តី វះក្តី លាងក្តី លាបក្តី ចងក្តី ស្រាយក្តី នូវពកក្តី របួសក្តី ដែលកើតត្រង់កាយខាងក្រោម ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

គព្ភិនីវគ្គ (ទី៧)

គព្ភិនីវគ្គ

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១ (៦១) (vin.vbi.pc.61 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ​ឲ្យឧបសម្បទាដល់ស្រីមានគភ៌ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី២ (៦២) (vin.vbi.pc.62 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនីណាមួយ​ ឲ្យឧបសម្បទាដល់ស្រីមេដោះ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវ​អាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៣ (៦៣) (vin.vbi.pc.63 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​​ណា​មួយ ឲ្យ​ឧបសម្បទា​ដល់​សិក្ខមានា​ដែល​មិន​បាន​សិក្សាសិក្ខា​ក្នុង​ធម៌​ទាំង​ឡាយ​៦​អស់​ពី​រវស្សា ភិក្ខុ​នី​​នោះ ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៤ (៦៤) (vin.vbi.pc.64 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ញុំាងសិក្ខមានាដែលសិក្សា​សិក្ខាហើយ​ក្នុងធម៌​៦យ៉ាងអស់​ពីរវស្សា ដែលសង្ឃមិនបានសន្មត ឲ្យបានឧបសម្បទា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៥ (៦៥) (vin.vbi.pc.65 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យឧបសម្បទាដល់​ស្រីគិហិគតាមានវស្សា​ខ្វះ​ពី១២ឆ្នាំ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៦ (៦៦) (vin.vbi.pc.66 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យឧបសម្បទា​ដល់ស្រីគិហិគតា​មានវស្សាគ្រប់១២ហើយ ដែលមិនបានសិក្សា​សិក្ខា ក្នុង​ធម៌៦យ៉ាងអស់​ពីរវស្សា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៧ (៦៧) (vin.vbi.pc.67 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​​ណា​មួយ ឲ្យ​ឧបសម្បទា​ដល់​ស្រី​គិហិគតា​មាន​វស្សា​គ្រប់​១២​ហើយ បាន​សិក្សា​​សិក្ខា ក្នុង​ធម៌​៦​យ៉ាង​អស់​​ពី​រវស្សា​ហើយ តែ​សង្ឃ​មិន​សន្មត(ឲ្យ) ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវ​អាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៨ (៦៨) (vin.vbi.pc.68 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យឧបសម្បទាដល់សិក្ខមានាជាសហជីវិនី ហើយមិនបង្រៀន​ដោយ​ខ្លួនឯង មិនឲ្យគេបង្រៀន​អស់​ពីរវស្សា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៩ (៦៩) (vin.vbi.pc.69 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ មិនតាមបម្រើភិក្ខុនី​ជាបវត្តិនី ដែលបំបួស​ខ្លួនអស់​ពីរវស្សា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ គព្ភិនីវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១០ (៧០) (vin.vbi.pc.70 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យ​ឧបសម្បទា ដល់សិក្ខមានា ជាសហជីវិនី ហើយមិននាំយកទៅ មិនឲ្យគេនាំយកទៅ ដោយហោច​ទៅអស់​៥-៦យោជន៍ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

កុមារីភូតវគ្គ (ទី៨)

កុមារីភូតវគ្គ

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១ (៧១) (vin.vbi.pc.71 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យឧបសម្បទាដល់កុមារីភូតា មានឆ្នាំខ្វះពី២០ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី២ (៧២) (vin.vbi.pc.72 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យឧបសម្បទាដល់កុមារីភូតា មានឆ្នាំពេញ២០ហើយ មិនបានសិក្សា​សិក្ខា ក្នុង​ធម៌៦យ៉ាងអស់​ពីរវស្សា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៣ (៧៣) (vin.vbi.pc.73 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យឧបសម្បទាដល់កុមារីភូតា មានឆ្នាំ​ពេញ​២០ហើយ សិក្សា​សិក្ខាក្នុងធម៌៦យ៉ាងអស់​ពីរឆ្នាំហើយ ដែលសង្ឃមិន​បាន​សន្មត​(ឲ្យ) ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៤ (៧៤) (vin.vbi.pc.74 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ មានវស្សាមិនគ្រប់​១២ ហើយឲ្យឧបសម្បទា​ដល់ (គេ) ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៥ (៧៥) (vin.vbi.pc.75 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ មានវស្សា១២បរិបូណ៌ហើយ សង្ឃមិនបានសន្មត (ហើយឲ្យឧបសម្បទា) ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៦ (៧៦) (vin.vbi.pc.76 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ កាលដែល​សង្ឃ​និយាយថា នែលោកម្ចាស់ មិនគួរលោកឲ្យ​ឧបសម្បទានៅឡើយទេ ដូច្នេះ ទទួលពាក្យថា សាធុ​ហើយ គ្រាក្រោយ ត្រឡប់តិះដៀលវិញ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៧ (៧៧) (vin.vbi.pc.77 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ និយាយ​នឹង​សិក្ខមានាដូច្នេះថា នែនាងម្ចាស់ បើនាងនឹងឲ្យ​ចីវរ​ដល់យើង យើងនឹងឲ្យ​នាងបានឧបសម្បទា ដោយអាការយ៉ាងនេះ ដល់គ្រាក្រោយ ភិក្ខុនី​នោះមិនមាន​សេចក្តីអន្តរាយ ហើយមិនឲ្យ (សិក្ខមានា​នោះ) បានឧបសម្បទា មិនធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ ដើម្បីឲ្យបានឧបសម្បទា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៨ (៧៨) (vin.vbi.pc.78 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ និយាយ​នឹងសិក្ខមានាថា នែនាង បើនាងតាមបម្រើយើងអស់ពីរឆ្នាំ យើងនឹងឲ្យ​នាងបានឧបសម្បទា ដោយអាការយ៉ាងនេះ ដល់ក្រោយ ភិក្ខុនី​នោះមិនមាន​សេចក្តីអន្តរាយ ហើយមិនឲ្យឧបសម្បទា មិនធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ ដើម្បីឲ្យឧបសម្បទា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៩ (៧៩) (vin.vbi.pc.79 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ញុំាសិក្ខមានា ដែលច្រឡូកច្រឡំដោយបុរស ដែលច្រឡូកច្រឡំដោយ​កុមារ ជាស្រីកាច ជាស្រីបណ្តាល​សេចក្តីសោក ឲ្យបានឧបសម្បទា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១០ (៨០) (vin.vbi.pc.80 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ញុំាសិក្ខមានា ដែលមាតាបិតាក្តី ស្វាមីក្តី មិនទាន់អនុញ្ញាត ឲ្យឧបសម្បទា ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១១ (៨១) (vin.vbi.pc.81 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យឧបសម្បទា ដល់សិក្ខមានា ដោយឲ្យឆន្ទៈឈ្មោះ​បារិវាសិក ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១២ (៨២) (vin.vbi.pc.82 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យឧបសម្បទារាល់ឆ្នាំ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ កុមារីភូតវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១៣ (៨៣) (vin.vbi.pc.83 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យឧបសម្បទាដល់ស្រីពីររូបក្នុង១ឆ្នាំ ភិក្ខុនីនោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

ឆត្តុបាហនវគ្គ (ទី៩)

ឆត្តុបាហនវគ្គ

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១ (៨៤) (vin.vbi.pc.84 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ មិនឈឺ ទ្រទ្រង់ឆត្រ និងស្បែកជើង ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី២ (៨៥) (vin.vbi.pc.85 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ទៅដោយយាន ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។ សិក្ខាបទនេះ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់បញ្ញត្តហើយដល់ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​យ៉ាងនេះ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៣ (៨៦) (vin.vbi.pc.86 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ពាក់ខ្សែក្រវាត់ ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៤ (៨៧) (vin.vbi.pc.87 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយប្រើប្រាស់​គ្រឿងអលង្ការរបស់​ស្រី ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៥ (៨៨) (vin.vbi.pc.88 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ងូតទឹក​ដោយគ្រឿងក្រអូប និងគ្រឿងលាប ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៦ (៨៩) (vin.vbi.pc.89 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ងូតទឹក​ដោយគ្រឿងអប់ គ្រឿង​លំអិត ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៧ (៩០) (vin.vbi.pc.90 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យភិក្ខុនី​គក់រិតក្តី ច្របាច់ក្តី ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី៨-៩-១០ (៩១-៩៣) (vin.vbi.pc.91 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ ឲ្យស្រីគ្រហស្ថ​គក់រិតក្តី ច្របាច់ក្តី ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិបាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១១ (៩៤) (vin.vbi.pc.94 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ មិនប្រាប់ ហើយអង្គុយលើអាសនៈ​ខាងមុខ​ភិក្ខុ ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១២ (៩៥) (vin.vbi.pc.95 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ សួរបញ្ហានឹងភិក្ខុដែលខ្លួនមិនបានសូមឱកាស​ ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

(បាចិត្តិយ ឆត្តុបាហនវគ្គ) សិក្ខាបទ ទី១៣ (៩៦) (vin.vbi.pc.95 | ភាគ ៥)

«ភិក្ខុនី​ណាមួយ សួរបញ្ហានឹងភិក្ខុដែលខ្លួនមិនបានសូមឱកាស​ ភិក្ខុនី​នោះ ត្រូវអាបត្តិ​បាចិត្តិយ។»

 

«បពិត្រលោកម្ចាស់ទាំងឡាយ អាបត្តិបាចិត្តិយទាំងឡាយ១៦៦ ខ្ញុំបានសំដែងឡើង​ហើយ។ ខ្ញុំសូមសួរលោកម្ចាស់ទាំងឡាយក្នុងអាបត្តិបាចិត្តិយទាំងនោះ លោក​ទាំងឡាយជាអ្នក​បរិសុទ្ធហើយឬ។ ខ្ញុំសួរអស់វារៈជាគំរប់ពីរដងផង លោក​ទាំងឡាយជាអ្នក​បរិសុទ្ធហើយឬ។ ខ្ញុំសួរអស់វារៈជាគំរប់បីដងផង លោក​ទាំងឡាយជាអ្នក​បរិសុទ្ធហើយឬ។ លោកម្ចាស់ទាំងឡាយ​ជាអ្នកបរិសុទ្ធ​ក្នុងអាបត្តិទាំងនេះហើយ ហេតុនោះ ទើបលោក​ស្ងៀមនៅ។ ខ្ញុំសូមចាំទុកនូវ​រឿងនេះ ដោយអាការស្ងៀមនៅយ៉ាងនេះ។»



km/tipitaka/vin/vbi/pc/index.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/03/15 12:47 និពន្ឋដោយ Johann