km:tipitaka:vin:vbu:pd:index

បាដិទេសនីយកណ្ឌ មាតិកា



vin vbu pd បាលី cs-km: vin.vbu.pd អដ្ឋកថា: vin.vbu.pd_att PTS: ?

បាដិទេសនីយកណ្ឌ

មាតិកា

ធ្វើ​​ឡើង​​សម្រាប់​​ព្រះ​​សង្ឃ​ ដោយ​

ពុទ្ធ​បរិស័ទ នៃ sangham.net

សង្ខេប

«បពិត្រ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​​ទាំង​ឡាយ អាបត្តិ​បាដិទេសនីយៈ​ទាំង​៤​នេះ តែង​មក​កាន់​​ឧទ្ទេស។»

មាតិកា បាដិទេសនីយកណ្ឌ

(បាដិទេសនីយ) សិក្ខាបទ ទី១ (vin.vbu.pd.1 | ភាគ ៤)

បឋម​បាដិទេសនីយ​សិក្ខាបទំ៖ «ភិក្ខុ​ណា​មួយ​​ទទួល​យក​​ខាទនីយៈ ឬ​ភោជនីយៈ​ដោយ​ដៃ​​របស់​ខ្លួន អំពី​ដៃ​​ភិក្ខុនី​ដែល​មិន​មែន​​ជា​ញាតិ ដែល​ចូល​​ទៅ​កាន់​​ចន្លោះ​​ផ្ទះ ហើយ​ទំពា​ស៊ី​ក្តី បរិភោគ​ក្តី ភិក្ខុ​នោះ​​ត្រូវ​សំដែង​​អាបត្តិ​​បាដិទេសនីយៈ​ថា​ ម្នាល​អាវុសោ ខ្ញុំ​​ត្រូវ​​អាបត្តិ​បាដិទេសនីយៈ ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​​ទ្រង់​តិះ​ដៀល​ហើយ ​មិន​ជា​ទី​សប្បាយ ឥឡូវ​​ខ្ញុំ​​សូម​​សំដែង​​អាបត្តិ​នោះ​ចេញ។»

 

(បាដិទេសនីយ) សិក្ខាបទ ទី២ (vin.vbu.pd.2 | ភាគ ៤)

ទុតិយ​បាដិទេសនីយ​សិក្ខាបទំ៖ «ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ​​ដែល​​ជន​​បាន​​និមន្ត​​ហើយ ឆាន់​ក្នុង​សំណាក់​​របស់​ត្រកូល​​ទាំង​ឡាយ។ បើ​មាន​​ភិក្ខុនី​​មក​ឈរ​​បង្គាប់​​គេ​ជិត​​ទី​​នោះ​ថា អ្នក​ទាំង​ឡាយ​​ចូរ​ប្រគេន​​សម្ល​​មក​ក្នុង​ទី​នេះ អ្នក​ទាំង​ឡាយ​​ចូរ​​ប្រគេន​​បាយ​​មក​ក្នុង​ទី​នេះ។ ភិក្ខុ​ទាំង​នោះ​​ត្រូវ​បណ្តេញ​​ភិក្ខុនី​​នោះ​ថា នែ​នាង ៗ ចូរ​​ថយ​ចេញ​ទៅ​សិន ទម្រាំ​​តែ​ពួក​​ភិក្ខុ​​ឆាន់​​រួច​​សព្វ​គ្រប់។ ភិក្ខុ​សូម្បី​១​រូប បើ​មិន​បាន​​ពោល​​បណ្តេញ​​ភិក្ខុនី​នោះ​​ដោយ​ពាក្យ​ថា នែ​នាង ៗ ចូរ​​ថយ​ចេញ​ទៅ ទម្រាំ​​តែ​ពួក​​ភិក្ខុ​ឆាន់​រួច​​សព្វ​គ្រប់ ដូ​ច្នេះ​សិន​ទេ ភិក្ខុ​ទាំង​នោះ​​ត្រូវ​សំដែង​​ដោយ​ពាក្យ​ថា ម្នាល​អាវុសោ យើង​ត្រូវ​ហើយ​នូវ​​អាបត្តិ​​ឈ្មោះ​​បាដិទេសនីយៈ​ ដែល​​ព្រះ​ដ៏​​មាន​ព្រះ​ភាគ​​ទ្រង់​តិះ​ដៀល​ មិន​ជា​ទី​សប្បាយ​​ចិត្ត ឥឡូវ​​យើង​សូម​​សំដែង​​អាបត្តិ​​នោះ​ចេញ។»

 

(បាដិទេសនីយ) សិក្ខាបទ ទី៣ (vin.vbu.pd.3 | ភាគ ៤)

តតិយ​បាដិទេសនីយ​សិក្ខាបទំ៖ «ពួក​ត្រកូល​​ណា​មួយ​ដែល​​សង្ឃ​បាន​​សន្មត​ថា​ជា​សេក្ខ​ត្រកូល​ហើយ ភិក្ខុ​ណា​មួយ ឥត​មាន​​គេ​និមន្ត​​ក្នុង​កាល​មុន ហើយ​ឥត​ទាំង​មាន​​ជម្ងឺ បាន​​ទទួល​យក​​ខាទនីយៈ​ក្តី ភោជនីយៈ​ក្តី ដោយ​ដៃ​​របស់​ខ្លួន អំពី​​ពួក​ត្រកូល​​ដែល​សង្ឃ​​បាន​សន្មត​​ថា​ជា​​សេក្ខ​ត្រកូល​​បែប​នោះ​ហើយ (យក​មក) ទំពា​ស៊ី ឬ​បរិភោគ ភិក្ខុ​នោះ​​ត្រូវ​​សំដែង​ថា ម្នាល​អាវុសោ ខ្ញុំ​ត្រូវ​​ហើយ​​នូវ​អាបត្តិ​​​បាដិទេសនីយៈ មិន​ជា​​ទី​​សប្បាយ ដែល​ព្រះ​ដ៏​​មាន​ព្រះ​ភាគ​​ទ្រង់​តិះ​ដៀល ខ្ញុំ​​សូម​សំដែង​​​អាបត្តិ​​នោះ​ចេញ។»

 

(បាដិទេសនីយ) សិក្ខាបទ ទី៤ (vin.vbu.pd.4 | ភាគ ៤)

ចតុត្ថ​បាដិទេសនីយ​សិក្ខាបទំ៖ «ទី​សេនាសនៈ​​ទាំង​ឡាយ​​ណា​មួយ​ដែល​​មាន​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ ដែល​​គេ​សន្មត​​ថា​ជា​ទី​​ប្រកប​​ដោយ​​រង្កៀស ប្រកប​​ដោយ​​ភ័យ​​ចំពោះ​​មុខ ភិក្ខុ​ណា​មួយ ឥត​មាន​​ជម្ងឺ​​នៅ​ក្នុង​​ទី​សេនាសនៈ​​ទាំង​ឡាយ​​មាន​សភាព​​ដូ​ច្នោះ បាន​ទទួល​យក​​ខាទនីយៈ​ក្តី ភោជនីយៈ​ក្តី ដែល​​គេ​មិន​​បាន​​ឲ្យ​ដំណឹង​​​ជា​មុន ដោយ​ដៃ​របស់​ខ្លួន​ក្នុង​​អារាម (ហើយ​​យក​មក) ទំពាស៊ី ឬ​បរិភោគ ភិក្ខុ​នោះ​​ត្រូវ​សំដែង​អាបត្តិ​ថា ម្នាល​អាវុសោ ខ្ញុំ​ត្រូវ​​ហើយ​​នូវ​អាបត្តិ​​​បាដិទេសនីយៈ មិន​ជា​​ទី​​សប្បាយ ដែល​ព្រះ​ដ៏​​មាន​ព្រះ​ភាគ​​ទ្រង់​តិះ​ដៀល ខ្ញុំ​​សូម​សំដែង​​នូវ​​អាបត្តិ​​នោះ​ចេញ។»

 

«បពិត្រ​លោក​ដ៏មាន​អាយុ​​ទាំង​ឡាយ អាបត្តិ​បាដិទេសនីយៈ​ទាំង​៤ ខ្ញុំ​បាន​​សំដែង​រួច​​ហើយ។ ខ្ញុំ​សូម​សួរ​អស់​​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​​ក្នុង​អាបត្តិ​ទាំង​នោះ លោក​ទាំង​ឡាយ​​ជា​​អ្នក​បរិសុទ្ធ​​ហើយ​​ឬ ខ្ញុំ​សូម​សួរ​​ជា​គំរប់​​ពីរ​ដង​ផង លោក​ទាំង​ឡាយ​ជា​អ្នក​បរិសុទ្ធ​​ហើយ​ឬ ខ្ញុំ​​សូម​សួរ​ជា​គំរប់​​បី​ដង​ផង លោក​ទាំង​ឡាយ​​ជា​អ្នក​បរិសុទ្ធ​ហើយ​ឬ លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​​ទាំង​ឡាយ​​ជា​អ្នក​បរិសុទ្ធ​​ហើយ​ក្នុង​អាបត្តិ​ទាំង​នេះ ព្រោះ​ហេតុ​​នោះ​បាន​ជា​​លោក​ស្ងៀម​​នៅ។ ខ្ញុំ​​​ចាំ​ទុក​​នូវ​សេចក្តី​​បរិសុទ្ធ ត្រង់​ការ​ស្ងៀម​នៅ​នេះ​ឯង។»



km/tipitaka/vin/vbu/pd/index.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/03/15 12:47 និពន្ឋដោយ Johann