km:tipitaka:sut:an:03:sut.an.03.074

មហានាមសក្កសូត្រ ទី៣

សង្ខេប

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

an 03.074 បាលី cs-km: sut.an.03.074 អដ្ឋកថា: sut.an.03.074_att PTS: ?

មហានាមសក្កសូត្រ ទី៣

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)

(៣. មហានាមសក្កសុត្តំ)

[៧៥] សម័យ​មួយ ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះភាគ ​ទ្រង់​គង់​នៅ​ក្នុង​និគ្រោធារាម ជិត​ក្រុង​កបិល​ព័ស្ដុ ក្នុង​ដែន​សក្កៈ។ សម័យ​នោះ​ឯង ព្រះដ៏​មាន​ព្រះភាគ ទ្រង់​ស្បើយ​អំពី​ជម្ងឺ ទើប​តែនឹង​ស្បើយ​អំពី​ជម្ងឺ មិន​ទាន់​យូរ​ប៉ុន្មាន។ គ្រានោះ មហានាម​សក្កៈ ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះភាគ លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ ក៏​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ហើយគង់​ក្នុង​ទី​សម​គួរ។ លុះ​មហានាម​សក្កៈ គង់​ក្នុង​ទី​សមគួរ​ហើយ ក៏​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ ទូល​ព្រះ​ដ៏​មានព្រះភាគ ​យ៉ាង​នេះ​ថា បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន ខ្ញុំ​ព្រះ​អង្គ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌ ដែល​ព្រះដ៏​មាន​ព្រះភាគ ​ទ្រង់​សំដែង​អស់​កាល​ជាយូរ​ហើយ យ៉ាង​នេះ​ថា ញាណមាន​ដល់​បុគ្គល ​ដែល​មាន​ចិត្ត​ដំកល់​ខ្ជាប់​ មិន​មាន​ដល់​បុគ្គល ​ដែលមាន​ចិត្តមិនដំកល់​ខ្ជាប់ទេ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ សមាធិ កើត​មុន ញាណ​កើត​ក្រោយ ឬក៏​ញាណ​កើត​មុន សមាធិកើត​ក្រោយ។ លំដាប់ នោះ ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏មាន​អាយុ មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ ​ដូច្នេះថា ព្រះដ៏​មាន​ព្រះភាគ​ ទ្រង់​ស្បើយ​អំពី​ជម្ងឺ ទើប​តែ​នឹង​ស្បើយ​អំពី​ជម្ងឺ មិន​ទាន់​យូរប៉ុន្មាន ​ស្រាប់​តែមហា​នាម​សក្កៈនេះ សួរ​ប្រស្នា ​ដ៏​ជ្រៅក្រៃ​ពេក ចំពោះ​ព្រះដ៏​មាន​ព្រះភាគ បើដូច្នោះ គួរ​តែអាត្មា​អញ នាំ​មហា​នាម​សក្កៈ ទៅក្នុងទីសម​គួរ​ ហើយសំដែង​ធម៌។ លំដាប់​នោះ ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ ក៏​ចាប់​ព្រះ​ពាហា នៃ​មហា​នាម​សក្កៈ នាំទៅ​ក្នុងទីសម​គួរ ​ហើយនិយាយ​នឹងមហា​នាម​សក្កៈ ​ដូច្នេះ​ថា បពិត្រ​ព្រះ​មហា​នាម​ សេក្ខ​សីល ក៏​ព្រះដ៏​មានព្រះ​ភាគ​ ទ្រង់​សំដែង​ហើយ ​អសេក្ខ​សីល ក៏​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះភាគ​ ទ្រង់​សំដែងហើយ សេក្ខ​សមាធិ ក៏​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះភាគ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ អសេក្ខសមាធិ ក៏​ព្រះដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ សេក្ខ​ប្បញ្ញា ក៏​ព្រះដ៏​មានព្រះ ភាគ​ ទ្រង់​សំដែង​ហើយ អសេក្ខ​ប្បញ្ញា ក៏​ព្រះដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ ​ទ្រង់សំដែង​ហើយ​ដែរ។ បពិត្រ​មហា​នាម ចុះ​សេក្ខ​សីល តើដូច​ម្ដេច។ បពិត្រមហានាម ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ជាអ្នក​មាន​សីល​។ ​បេ។ សមាទាន សិក្សាក្នុង​សិក្ខា​បទ​ទាំង​ឡាយ។ បពិត្រ​មហា​នាម នេះ​ហៅ​ថា ​សេក្ខសីល។ បពិត្រ​មហានាម ចុះ​សេក្ខ​សមាធិ តើដូច​ម្ដេច។ បពិត្រ​មហានាម ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនានេះ​ ស្ងាត់​ចាកកាម​ទាំង​ឡាយ​។ ​បេ។ បានដល់​ចតុត្ថ​ជ្ឈាន សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​។ បពិត្រ​មហានាម នេះ​ហៅថា សេក្ខ​សមាធិ។ បពិត្រមហានាម ចុះ​សេក្ខ​ប្បញ្ញា តើដូចម្ដេច។ បពិត្រ​មហា​នាម ភិក្ខុក្នុង​សាសនា​នេះ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ជា​ទុក្ខ។ បេ។ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត ថា នេះ​ជា​បដិបទា ​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់​ទុក្ខ។ បពិត្រ​មហានាម នេះ​ហៅថា សេក្ខប្បញ្ញា។ បពិត្រ​មហានាម អរិយ​សាវក​នោះ​ អ្នក​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​យ៉ាងនេះ បរិបូណ៌​ដោយ​សមាធិយ៉ាងនេះ បរិបូណ៌​ដោយ​បញ្ញា​យ៉ាងនេះ រមែងធ្វើ​ឲ្យ​ជាក់​ច្បាស់ ​នូវ​ចេតោវិមុត្តិ បញ្ញាវិមុត្តិ មិន​មាន​អាសវៈ ព្រោះអស់អាសវៈ ទាំងឡាយ ដោយ​ប្រាជ្ញា​ ដ៏​ក្រៃ​លែង ​ដោយខ្លួន​ឯង ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន។ បពិត្រ​មហានាម សេក្ខសីល ក៏​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះភាគ ទ្រង់​សំដែង​ហើយ អសេក្ខសីល ក៏​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ទ្រង់​សំដែង​ហើយ ​សេក្ខ​សមាធិ ក៏ព្រះដ៏មាន​ព្រះភាគ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ អសេក្ខ​សមាធិ​ ក៏​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះភាគ ទ្រង់​សំដែង​ហើយ សេក្ខ​ប្បញ្ញា ​ក៏​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ទ្រង់​សំដែង​ហើយ អសេក្ខប្បញ្ញា ក៏​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ យ៉ាង​នេះឯង។

 

លេខយោង

km/tipitaka/sut/an/03/sut.an.03.074.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/04/02 02:18 និពន្ឋដោយ Johann