km:tipitaka:sut:an:08:sut.an.08.009

នន្ទសូត្រ ទី៩

សង្ខេប

ព្រះពុទ្ធ​យក​ព្រះនន្ទភិក្ខុ​ធ្វើជា​គំរូ​នៃ​របៀប​ដែល​បុគ្គល​គួរ​បង្ហាត់​នូវ​សតិ​សម្បជញ្ញៈ និង​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ជុំវិញ​ខ្លួន។ (រាត្រីភាគទី១ ថ្ងៃលិចដោលម៉ោង ១០ រាត្រីភាគទី២ ម៉ោង ១០ដោលម៉ោង ២ រាត្រីភាគទី៣ ម៉ោង ២ដោលថ្ងៃរះ)

an 08.009 បាលី cs-km: sut.an.08.009 អដ្ឋកថា: sut.an.08.009_att PTS: ?

នន្ទសូត្រ ទី៩

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ ព្រះខេមានន្ទ

(៩. នន្ទសុត្តំ)

[៩] ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អ្នកផង​កាលបើ​ពោលតាម​ត្រឹមត្រូវ គប្បី​ពោលនូវ​នន្ទភិក្ខុ ថាជា​កុលបុត្ត​ដូច្នេះ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ អ្នកផង​កាលបើ​ពោល​តាម​ត្រឹមត្រូវ គប្បី​ពោល​នូវ​នន្ទភិក្ខុថា​ជាអ្នក​មានកម្លាំង​កាយ​ដូច្នេះ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ អ្នកផង​កាល​បើ​ពោល​តាម​ត្រឹមត្រូវ គប្បី​ពោល​នូវនន្ទភិក្ខុ ថាជាអ្នក​គួរនាំមក​នូវ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ដូច្នេះ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ អ្នកផង​កាលបើ​ពោល​តាម​ត្រឹមត្រូវ គប្បី​ពោល​នូវនន្ទភិក្ខុ ថាជា​អ្នក​មាន​រាគៈ​ដ៏ក្លៀវក្លា​ដូច្នេះ។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ចាំបាច់​ពោលទៅ​ថ្វី ក្នុងទីដទៃ ថានន្ទ​ភិក្ខុ គ្រប់គ្រង​ទ្វារ​ក្នុង​ឥន្ទ្រិយទាំងឡាយ ដឹង​ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន ប្រកប​រឿយៗ នូវការ​ភ្ញាក់​រលឹក​ ប្រកប​ដោយ​សតិ និង​សម្បជញ្ញៈ ទើប​នន្ទភិក្ខុអាច​ដើម្បី​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ព្រហ្មចរិយធម៌ ឲ្យ​បរិបូណ៌ បរិសុទ្ធ​បាន។

ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ហេតុដែល​នន្ទភិក្ខុ​មានទ្វារ​គ្រប់គ្រង​ហើយ ក្នុង​ឥន្រ្ទិយ​ទាំង​ឡាយ​នោះ ​យ៉ាងនេះ។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ បើនន្ទភិក្ខុ​រមិលមើល​ទៅទិសខាងកើត លុះតែ​ប្រមូល​នូវហេតុ​ទាំងអស់ ដោយចិត្ត ទើបនន្ទភិក្ខុ រមិលមើល​នូវទិស​ខាងកើត ដោយ​គំនិត​ថា ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ដ៏លាមក គឺ​អភិជ្ឈា និង​ទោមនស្ស នឹង​មិនជាប់​តាម​អាត្មាអញ ដែល​កំពុង​រមិល​មើល​ទិសខាង​កើត​យ៉ាងនេះ។ ព្រោះ​ហេតុនោះ ក្នុង​សាសនា​នេះ នន្ទភិក្ខុ ទើបឈ្មោះថា​ ជាអ្នក​មានសេចក្ដី​ដឹងខ្លួន ក្នុង​ការគ្រប់គ្រង​ទ្វារ​នោះ។ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ បើនន្ទភិក្ខុ​រមិល​មើលទិស​ខាងលិច រមិល​មើល​ទិសខាង​ជើង រមិល​មើល​ទិស​ខាង​ត្បូង ងើយមើល​ទៅទិស​ខាងលើ ឱន​មើលទិស​ខាងក្រោម ងាកមើល​​ទៅទិស​ជា​លំដាប់ លុះតែ​ប្រមូល​នូវ​​ហេតុទាំង​អស់​ដោយចិត្ត ទើប​នន្ទភិក្ខុ​ងាកមើល​នូវ​ទិស​ជា​លំដាប់​ ដោយ​គំនិត​ថា អកុសល​ធម៌ទាំងឡាយ​ដ៏លាមក គឺ​អភិជ្ឈា និង​ទោមនស្ស នឹង​មិន​ជាប់​តាម​អាត្មាអញ ដែល​កំពុង​ងាកមើល​ទិស​ជាលំដាប់​។​​ ព្រោះ​ហេតុនោះ ក្នុង​សាសនា​នេះ នន្ទភិក្ខុ ទើបឈ្មោះ​ថា ជាអ្នក​មាន​សេចក្ដី​ដឹងខ្លួន ក្នុង​ការគ្រប់​គ្រង​ទ្វារ​យ៉ាង​នេះ។ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ហេតុដែល​នន្ទភិក្ខុ មាន​ឥន្រ្ទិយ​គ្រប់គ្រងហើយ យ៉ាងនេះ​ឯង។

ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ហេតុដែល​នន្ទភិក្ខុ​ស្គាល់​ប្រមាណ​ក្នុងភោជននោះ យ៉ាងនេះ ម្នាល​ភិក្ខុទាំងឡាយ ក្នុង​សាសនា​នេះ នន្ទភិក្ខុ​ពិចារណា ដោយ​ឧបាយ​ហើយ ទើប​បរិភោគ នូវ​អាហារ មិនមែន​ដើម្បី​លេង​ មិនមែន​ដើម្បី​ស្រវឹង មិនមែន​ដើម្បី​តាក់តែង​រាងកាយ មិនមែន​ដើម្បី​ផូរផង់ គ្រាន់តែឲ្យ​តាំងនៅ​នៃកាយនេះ ដើម្បីញុំាង​ជីវិតិន្ទ្រិយ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ ដើម្បី​បំបាត់​បង់​នូវ​សេចក្តី​លំបាក ដើម្បី​អនុគ្រោះ​ដល់​ព្រហ្មចារ្យ អាត្មាអញ នឹង​កំចាត់​បង់​នូវវេទនា​ចាស់ផង ញុំាង​វេទនាថ្មី មិនឲ្យ​កើតឡើង​បានផង ការ​ប្រព្រឹត្តិ​ទៅ​នៃ​ឥរិយាបថ​ក្ដី ការ​មិនមាន​ទោសក្ដី ការនៅ​សប្បាយ​ក្ដី នឹង​មានដល់​អាត្មាអញ។ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ហេតុដែល​នន្ទភិក្ខុ​ស្គាល់​ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន យ៉ាងនេះឯង។

ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ហេតុដែល​នន្ទភិក្ខុប្រកប​រឿយ ៗ​ ក្នុងការ​ភ្ញាក់រលឹក​នោះ យ៉ាង​នេះ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ក្នុង​សាសនា​នេះ នន្ទភិក្ខុ ជម្រះចិត្ត​ចាក​អាវរណីយធម៌ ដោយ​ការ​ចង្ក្រមន៍ ដោយការ​អង្គុយ​អស់មួយ​ថ្ងៃ ជម្រះចិត្ត​ចាក​អាវរណីយធម៌ ដោយ​ការ​ចង្រ្កមន៍ ដោយ​ការ​អង្គុយ​អស់​បឋមយាម​នៃរាត្រី សម្រេច​នូវ​សីហសេយ្យ ដោយ​ផ្អៀង​ទៅ​ខាង​ស្ដាំ តំរួត​ជើង​ដោយ​ជើង ជាអ្នក​មាន​សតិសម្បជញ្ញៈ ធ្វើទុក​ក្នុង​ចិត្ត​នូវ​ឧដ្ឋាន​សញ្ញា អស់​​មជ្ឈិមយាម​នៃរាត្រី ហើយ​ក្រោកឡើង ជម្រះចិត្ត​ចាក​អាវរណីយ​ធម៌ ដោយ​ការ​ចង្រ្កមន៍ ដោយ​ការអង្គុយ អស់​បច្ឆិមយាម​នៃរាត្រី។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ហេតុដែល​នន្ទភិក្ខុ​ប្រកប​រឿយ ៗ​ ក្នុង​ការភ្ញាក់​រលឹក​ យ៉ាងនេះ។

ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ហេតុដែល​នន្ទភិក្ខុ​មាន​សតិសម្បជញ្ញៈ​នោះ ​យ៉ាងនេះ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ភិក្ខុក្នុង​សាសនា​នេះ វេទនា​កើតឡើង​ដល់​នន្ទភិក្ខុ ក៏ដឹងច្បាស់ វេទនា​ប្រាកដ​ឡើង ក៏ដឹង​ច្បាស់ ដល់​នូវ​សេចក្ដី​វិនាស ក៏ដឹង​ច្បាស់​ សញ្ញា​ដែល​កើតឡើង ក៏ដឹង​ច្បាស់ សញ្ញា​ប្រាកដ​ឡើង ក៏ដឹង​ច្បាស់ សញ្ញា​ដល់នូវ​សេចក្ដី​វិនាស ក៏ដឹង​ច្បាស់ វិតក្កៈ ដែល​កើតឡើង ក៏ដឹង​ច្បាស់ វិតក្កៈ​ដែលប្រាកដ​ឡើង ក៏ដឹង​ច្បាស់ វិតក្កៈ​ដែលដល់​នូវ​សេចក្ដី​វិនាស ក៏ដឹងច្បាស់។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ហេតុដែល​នន្ទភិក្ខុ មាន​សតិសម្បជញ្ញៈ យ៉ាង​នេះឯង។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ចាំបាច់​ពោលទៅថ្វី ក្នុង​ទីដទៃ​ថា នន្ទ​ភិក្ខុ​គ្រប់​គ្រង​ទ្វារ ក្នុង​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ ដឹង​ប្រមាណ ក្នុងភោជន ប្រកប​រឿយៗ នូវ​ការភ្ញាក់​រលឹក​ ប្រកប​​ដោយ​សតិសម្បជញ្ញៈ ទើបនន្ទភិក្ខុ អាចប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយធម៌ ឲ្យ​បរិបូណ៌ បរិសុទ្ធ បាន។

 

លេខយោង

km/tipitaka/sut/an/08/sut.an.08.009.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/04/02 02:18 និពន្ឋដោយ Johann