មារ​​ដល់​​ភិក្ខុ​នី៖ ហេតុ​អ្វី​សមាធិ? ទៅ​លេង​សប្បាយ។

តើ​ស្ត្រី​អាច​សម្រេចដោយ​ត្រាស់​ដឹង​បាន​​ទេ? ភិក្ខុនី សោមា ដោះ​ស្រាយ​សំណួរ​ដែល​យល់​ខុស​នេះ​ដោយ​ងាយ​ស្រួល។

«នាង​ឯង​មាន​កូន​ស្លាប់​ហើយ មក​អង្គុយ​តែ​ម្នាក់​ឯង មាន​មាត់​ទួ​ញយំ នៅ​កណ្តាល​ព្រៃ​តែ​ម្នាក់​ឯង នាង​មក​ស្វែង​រក​ប្រុស​ឬ។»

មារ៖ ម៉េច​​មិន​​ទុក​​ពេល​​ធ្វើ​​សមាធិ​​មួយ​​រយៈ ហើយ​​ចេញ​​ទៅ​​រាំ?

មារ៖ ម៉េច​មិន​បោះ​បង់​ភ័យន្តរាយ​នៃ​ព្រៃ ហើយ​រស់​នៅ​កន្លែង​ណា​ដែល​មាន​សុវត្ថិភាព​ជាង?

មារ៖ តើ​មាន​អ្វីខុស​ដោល​កើត​ម្ដង​ទៀត?

ម្តេច​ក៏​​មិន​​មានប្រាថ្នា​​ចង់​​បាន​តែ​​កំណើត​​ដ៏​​រីករាយ​​ក្នុង​​ចំណោម​​ទេវតា?

ដើរ​តាម​គន្លង​ធម៌ មិន​មែនមាន​ន័យ​ថា​គ្រាន់​តែ​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​នូវ​ទស្សនវិជ្ជា​ទេ។

មារ​ព្យាយា​មរំខានសេលាភិក្ខុនី​ជា​មួយ​នឹង​សំណួរ​ទស្សនវិជ្ជា។

ពេល​ផ្តល់​​អ្វី​​មួយ​​ពិត​​ប្រាកដ​​ក្នុង​​ការ​​ធ្វើ​សមាធិ ល្អ​​​សួរ​​ថា «ជា​ពិត​​ទេ?» វជិរា​ភិក្ខុ​បង្ហាញ​ពី​របៀប​ដែល​នាង​គ្រប់​គ្រង​វា។